«دادا سلطنه» در مورد امید است؛ زنی که برای رسیدن به آرزوهایش یک تنه می جنگد

هادی احمدی مستند ساز و کارگردان در گفت و گو با خبرنگار پانا، گفت: مستند «دادا سلطنه» یک اثر پرتره است در مورد یک زنی به اسم دادا سلطنه که از بچگی اش که به اولین سینمای شهر بانه پا می گذارد، به سینما علاقمند می شود و به مرور زمان عاشق بازیگری و عشق به اینکه یک روز در سینما بازیگر شود. به همین ترتیب سال ها با وجود اینکه زندگی سختی داشته است و در سن ۱۲ سالگی با مردی ازدواج می کند که ۲۰ سال از خودش بزرگ تر بوده و در جوانی شوهرش فوت می کند و خودش می ماند و ۴ تا بچه اش، با کارگری در خانه های مردم بچه هایش را بزرگ می کند و از عشقش به سینما و بازیگری برای بچه هایش می گوید و به سمت آرزویش پیش می رود.

وی افزود: بچه هایش از ۲۵ سال پیش یک دوربین خریداری می کنند و شروع می کنند به تصویر گرفتن از مادرشان تا اگر روزی مادرشان بازیگر نشد حداقل این تصویرها را از او داشته باشند. من یک مستندی در مورد سینماهای بانه کار می کردم که داد السلطنه یکی از کاراکترهای آن فیلم بود و شناختم از داد السلطنه در همین حد بود که در چند فیلم کوتاه و یکی دو فیلم سینمایی و برنامه های تلویزیونی حضور داشته است. پیشنهاد ساخت مستند دادا سلطنه از طرف خودم بود ولی پیشنهاد دیدن راش ها از طرف فرزندان ایشان صورت گرفت که گفتند ما یکسری تصویر داریم که شما می توانید آن ها را ببینید و در فیلم تان استفاده کنید. وقتی که من این راش ها و تصاویر خانوادگی را دیدم به عنوان کسی که خیلی به سینمای مستند علاقه دارد جذابیت ویژه ای برایم داشت و من به آن ها پیشنهاد دادم که ما یک فیلم بسازیم که این آرشیوها که کم هم نبودند و نزدیک به ۷۰۰ ساعت می شد، یک خروجی داشته باشد.

احمدی با بیان اینکه ساخت این مستند ۳ سال طول کشید، تصریح کرد: من تقریبا از دو سال و نیم پیش شروع کردم به کار در مستند دادا سلطنه و تدوین آن هم یک سال و نیم طول کشید، کل پروژه سه سال زمان برد و یک سال است که تمام شده است و در ۹ جشنواره حضور داشته و به نمایش درآمده و جایزه جشنواره حسنات چهارمین جایزه آن بود.

وی ادامه داد: اولین اکران فیلم در جشنواره بین المللی فیلم دهک در بخش ویژه سینمای کردی بود و بعد در جشنواره فیلم های کردی لندن نمایش داده شد، بعد در سی و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم های کوتاه تهران، جشنواره منطقه ای شبدیز کرمانشاه که جایزه بهترین کارگردانی و بهترین تدوین را برد، در جشنواره منطقه ای ژیار، جشن تصویر سال و جشنواره فیلم حسنات که جایزه تقدیر ویژه هیئت داوران را گرفت. «دادا سلطنه» اولین مستند من بود چراکه مستندی که قبل از این در دست داشتم و هنوز مشغول کار هستم ۴ سال است که طول کشیده و هنوز تمام نشده است و دادالسلطنه همانطور که گفتم یکی از کاراکترهای آن فیلم بوده است. یک فیلم کوتاه داستانی و یک فیلم کوتاه تجربی هم دارم که پیش از این کار کرده ام.

این کارگردان عنوان کرد: من فکر می کنم دلیل اینکه به فیلم «دادالسلطنه» توجه شد انرژی ای بوده که خانواده دادا سلطنه برای تصویرهایی که از مادرشان می گرفتند داشتند، چون این فیلم ۷۰ درصد آن از تصاویری بوده که به صورت آرشیوی وجود داشت و مدام به من گفته می شد که سعی کن زیاد از تصاویر آرشیوی استفاده نکنی و خودت کارگردانی کنی ولی من دوست داشتم که ۱۰۰ درصد فیلم آرشیوی می شد بخاطر انرژی نهفته در آن تصاویر. در فیلم دادا سلطنه پر است از تصاویری که تماما حس نوستالوژی دارد برای هر آدمی که این تصاویر را می بیند مخصوصا کسانی که خودشان سینماگر هستند و در سینما کار می کنند، پر از است حس هایی که هر کدام از ما در زندگی شخصی مان داشته ایم و به نوعی از کنار آن ها گذشته ایم ولی اینها ثبت کرده اند و همه در ساختار دادا سلطنه وجود دارد، در حالت رویایی که نسبت به سینما وجود داشته است.

وی در خاتمه صحبت های خود خاطرنشان کرد: اگر کسی از من بپرسد که دادا سلطنه درباره چیست من می گویم زنی که برای رسیدن به آرزوهایش می جنگد. دادا سلطنه درباره امید است و ما امروز با اینهمه تکنولوژی و پیشرفت و امکاناتی که داریم گاها در مسیرمان بارها می گوییم نمیشه و نمی توانیم و خودمان را توجیه می کنیم ولی این زن تمام نشدها را کنار گذاشت و کاملا امیدوارانه رویایی که داشت را بهش فکر کرد و برایش تلاش کرد و تا جایی که می شد به آن رسید. او یک زن خیلی جسور و خیلی عادی است که جذابیتش برای خود من همین بود؛ یک زن عادی با یک زندگی غیر عادی و سخت که به آرزوهایش رسید.