در گفت‌وگو با پانا:
کریستف رضاعی: فیلم‌های تلخ کافی است، کمی هم از شیرینی‌های زندگی بگوییم
تهران (پانا) - کریستف رضاعی، آهنگساز فیلم «زیبا صدایم کن»، معتقد است که سینمای ایران بیش از حد به روایت‌های تلخ می‌پردازد و باید به لحظات روشن و امیدبخش زندگی هم توجه کرد. او همچنین درباره حضور دخترش، ژولیت رضاعی، در این فیلم و آینده حرفه‌ای او گفت و مسیر دشواری که پیش روی جوانان در سینماست را شرح داد.
کریستف رضاعی از مادری فرانسوی و پدری ایرانی در سال ۱۹۶۶ میلادی در شهر تولوز فرانسه متولد شد. وی در رشته موسیقی (پیانو - آواز و تئوری) و در کنار آن در مهندسی و بازاریابی تحصیل کرده‌است. از سال ۱۹۹۷ تاکنون، ۳۰۰ موسیقی برای تبلیغات تلویزیونی در ایران ساخته‌است. کار آهنگسازی کریستف گاهی شامل موسیقی فیلم سینمایی (۱۹۹۶)، موسیقی برای فیلم‌های کوتاه (۱۹۹۹)، و موسیقی برای برنامه مستند هنر (فوریه ۲۰۰۰) بوده‌است.
وی همچنین به عنوان آهنگساز فیلم سینمایی «زیبا صدایم کن» در جشنواره چهل و سوم فیلم فجر حضور داشت و دختر او نقش اصلی این فیلم را برعهده داشت. رسول صدرعاملی پیش از ژولیت، استعدادهای درخشانی را به سینما آورده و معرفی کرده مانند ترانه علیدوستی با این تفاسیر انتظار می‌رود آینده درخشانی در انتظار ژولیت رضاعی است در همین بین با پدر او، آهنگساز این فیلم به گفت‌وگو پرداختیم که می‌توانید در مطلب ذیل بخوانید.
شما در این فیلم، به‌عنوان یک پدر، چه احساسی نسبت به داستان و سرانجام آن دارید؟
فیلم «زیبا صدایم کن» داستانی از فروپاشی و بازسازی خانواده را روایت می‌کند. خوشحالم که در پایان، خانواده شکل می‌گیرد و این پدر سربلند می‌شود. در سینمای ایران، از این جنس داستان‌های پدر و دختری کم داریم. من فکر می‌کنم فیلمسازان ما نباید فقط روی تلخی‌ها تمرکز کنند. زندگی ترکیبی از تلخی و شیرینی است، و خوب است که فیلم‌ها هم این تعادل را داشته باشند.
پس شما به فیلمسازان توصیه می‌کنید که کمی از تلخی‌های سینما کم کنند؟
بله، قطعاً. نمی‌گویم فیلم‌های تلخ نباشد، اما سینما فقط برای روایت سختی‌ها نیست. باید به بخش‌های روشن زندگی هم پرداخته شود. حتی در جهان هم وقتی فیلمی بدون خشونت و گلوله ساخته می‌شود، بازخورد خوبی دارد. ما هم می‌توانیم داستان‌هایی بسازیم که امید و شادی را هم نشان بدهد.
ژولیت رضاعی، دختر شما، نقش اصلی این فیلم را بازی کرده است. آینده او را در سینما چطور می‌بینید؟
ورود به سینما برای هر کسی، به‌ویژه جوانان، یک چالش بزرگ است. اما من خیلی خوشحالم که ژولیت این فرصت را داشت. بازی کنار هنرمندانی مثل آقای صدرعاملی و حیایی برایش یک تجربه فوق‌العاده بود. نکته‌ای که در این مسیر مهم است، داشتن راه درست و شناخت مسیر حرفه‌ای است. ژولیت هم این را درک کرده و می‌داند که برای موفقیت باید تلاش کند.
با توجه به تجربه شما در موسیقی، موسیقی فیلم‌های ایرانی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
ما در ایران هنرمندان بسیار بااستعدادی داریم و نسل جدید هم باانگیزه است. اما در زمینه موسیقی فیلم هنوز مشکلات فنی داریم. در سینمای جهان، موسیقی فیلم کاملاً با دیالوگ و افکت‌ها هماهنگ است، اما در ایران هنوز در این بخش ضعف‌هایی داریم که باید به آن توجه شود. با این حال، پیشرفت‌هایی هم داشته‌ایم و امیدوارم در آینده وضعیت بهتر شود.
و اما در پایان...
کریستف رضاعی بر این باور است که سینمای ایران نباید تنها به تلخی‌ها بپردازد، بلکه باید امید و شیرینی زندگی را هم نشان دهد. او همچنین مسیر حرفه‌ای دخترش ژولیت را با دقت دنبال می‌کند و معتقد است که جوانان این نسل بااستعداد و پرانرژی‌اند و می‌توانند آینده درخشانی در سینما داشته باشند.
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه