انسانیت اصل اول نمایش «به عشق ثریا می‌کشم»
تهران (پانا) - بازیگر نمایش «به عشق ثریا می‌کشم» گفت انسانیت مسئله اصلی این نمایش است و به شخصه براین باور است که با تفاهم ها و گذشت، عشق و همدلی به‌وجود می‌آید، پس چرا نباید جزئیات اولیه انسانیت را در زندگی خود رعایت کرد که نتیجه زیبای آن را دید.
صفت انسانیت، جدا از بُعد مادی همه انسان هاست و بیشتر به جنبه معنوی و اخلاقی انسان دلالت می‌کند که بخش زیادی از آن اکتسابی است. «به عشق ثریا می‌کشم» که از ۱۶ مهرماه در سالن استاد جعفر والی، تالار محراب اجراهای خود را آغاز نموده است در رابطه با انسانیت سخن می‌گوید؛ این نمایش در پی آن است تا به مخاطبان خود نشان دهد که انسانیت در این دنیا از همه چیز مهمتر است.
مهیار ذوالنوری، بازیگر نمایش «به عشق ثریا می‌کشم» در گفت‌وگو با پانا گفت:«این نمایش از نگاه من یک قصه کاملا ملموس و بارز در سطح جامعه است که بدون شک همه ما کم و بیش در خانواده و اطرافیانمان درباره‌اش شنیده‌ایم اما نوع تقابل هر فرد با این داستان متفاوت است و میتواند باتوجه به عقاید و افکارش با آنها مواجه شود.»
وی افزود:«نمایش «به عشق ثریا می‌کشم» این درام را به صورت رئال که در واقع همانند زندگی واقعی است روایت می‌کند، البته رئالیسمی که ذهن بیننده را به طور کامل درگیر خواهد کرد و دلیلی است تا مخاطب پس از پایان نمایش همواره در این رابطه فکر کند و این موضوع دقیقا رسالت تئاتر است، اینکه تماشاچی امروز تئاتر به تفکر بیشتر نسبت به پیرامون و حتی درون خود برسد، یعنی ما به هدف مان در یک تئاتر رسیده‌ایم.»
این بازیگر سینما و تئاتر بیان کرد: «اگر بخواهم در یک جمله بگویم که این نمایش چه چیزی به مخاطب خود می‌گوید تنها میتوانم بگویم همه ما آدم هستیم اما آیا به معنای واقعی کلمه انسان نیز هستیم؟ آیان انسانیت را در زندگی‌مان رعایت می‌کنیم؟ این انسان که میتواند عاشق باشد، دوست بدارد و ببخشد بسیار جایگاه متفاوتی با انسان‌های امروز دارد.»
وی گفت: «زمانی‌که بهنام سرلک متن را برایم فرستاد و کاراکتر جمشید را خواندم؛ به طرز عجیبی توانستم این آدم را بفهمم و مهمتر آنکه او را بپذیرم. به عنوان کسی که نمود بیرونی داره و پیچیدگی خاصی در نوع بازی این شخصیت، با توجه به شرایط جسمی‌اش برای من وجود داشت جذب کار شدم و احساس کردم میتوانم یه شکل دیگری که همه‌ما تا امروز دیده‌ایم جمشید را بازی کنم. در نهایت نقش و قصه به شدت برای من چالش برانگیز بود و حس کردم امروز جامعه ما نیاز به جمشید هایی دارد که علی رغم دید سنتی خود، ذهن و دید بازی دارند که همین پارادوکس برای من جذاب بود.»
سعید رهنورد، دیگر بازیگر این نمایش نیز در گفت‌وگو با پانا بیان کرد: «نمایش «به عشق ثریا می‌کشم» قصه یک خون‌بها است و در این درام یک وحدت شکل می‌گیرد؛ نوع شیوه اجرایی از طریق گروه کارگردانی رئال و در برخی موارد مقداری سورئال بود. فکر میکنم همه بازیگران به درستی توانستند میزانسن‌های تعریف شده را به نمایش بگذارند.»
وی ادامه داد: «انسانیت مسئله اصلی این نمایش است؛ به شخصه براین باورم که با تفاهم ها و گذشت، عشق و همدلی به‌وجود می‌آید، پس چرا ما نباید جزئیات اولیه انسانیت را در زندگی خود رعایت کنیم که نتیجه زیبای آن را ببینیم. نتیجه‌ای که برای همه ما و نسل آینده ما بسیار مفید و ارزشمند است.»
این بازیگر سینما و تئاتر عنوان کرد: «در ابتدا که نمایشنامه را خواندم، ارتباط خوبی با کاراکتر سیاوش گرفتم و به دلیل آنکه مدتی از تئاتر دور بوده‌ام، خدارا شاکرم میکنم که با یک نقش درست، یک متن قوی و یک گروه درجه یک درحال فعالیت هستم؛ امیدوارم توانسته باشم اندکی از اعتماد دوستان عزیزم به عنوان نویسنده و کارگردان این اثر را پاسخ درست داده باشم و مخاطب از تماشای ما روی صحنه لذت ببرد.»
یاسین مهراسبی نیز در پایان با تاکید براینکه این نمایش یک نمایش نوستالژی و رئال است که امروزه نیز به صورت دیگر بیان می‌شود،خاطرنشان کرد:«این نمایش از نگاه من کینه‌ای را روی صحنه نشان می‌دهد که بسیار قدیمی است و دو خانواده را درگیر خود کرده است. برای من تجربه جالبی بود و از اینکه امروز این زندگی را تجربه کرده‌ام بسیار راضی هستم.»
وی افزود: «از اینکه با این گروه آشنا شدم و امروز با آنها کار میکنم بسیار خوشحالم، تماشای اتفاقاتی که شاید در گذشته برای بسیاری از خانواده‌ها رخ می‌داد و ما امروزه آنها را نداریم برای من حس و حال خوبی دارد.»
«به عشق ثریا می‌کشم» تا ششم آبان ماه به نویسندگی و مشاور کارگردانی: بهنام سرلک، کارگردانی: مهدی افشاری و تهیه کنندگی: مهران مهام هرشب ساعت ۲۰ در سالن استاد جعفر والی، تالار محراب روی صحنه می‌رود.
ارسال دیدگاه