در گفت‌وگو با پانا:
هانیه غلامی: «رحیل» داستان‌گو و پر از میزانسن‌های چندبُعدی است
تهران (پانا) - هانیه غلامی می‌گویدبازخوردهای مردم نسبت به سریال رحیل خوب بوده است،برای بازیگر ظاهر شدن در نقشهای تاریخی چالش زا است. ادبیات، رسوم و نوع لباس پوشیدن مردم در دوران قاجار جذاب و متفاوت بوده است .
سریال رحیل به تهیه‌کنندگی رامین عباسی‌زاده و کارگردانی مشترک مسعود آب‌پرور و رامین عباسی‌زاده از جمله آثار نمایشی تلویزیون در سال های اخیر است که داستانی جذاب را در قالب یک درام تاریخی در پیش چشم مخاطبش قرار می‌دهد.
سریالی که زنان پیش‌برنده درام آن هستند و حضور کنش‌مندی را تجربه می‌کنند. زنان اندرونی بخش مهمی از ظرفیت داستانی سریال رحیل را رقم می‌زنند.
یکی از این زنان اندرونی طلعت با بازی هانیه غلامی است که دختر یکی از بزرگترین نقاشان عهد قاجاریه است. دختری بااراده که به کمک و حمایت محا تلاش می‌کند مجلس تعزیه زنانه‌ای در اندرونی برپا کند.
هانیه غلامی در سال های اخیر حضور خوبی در سینما و تلویزیون داشته و در آثاری مثل یکی می‌خواد باهات حرف بزنه، زخم، همه چیز آنجا است، نفوذ و .... بازی داشته است. با هانیه غلامی در باره حضورش در سریال رحیل و نقش طلعت گفت وگویی انجام داده ایم که در ادامه می‌خوانید.
در سریال زخم همکاری موثری با مسعود آب پرور داشتید. آیا حضور در سریال رحیل را به دلیل این همکاری موفق قبول کردید یا وجوهات نقش طلعت و تاریخی بودن سریال برایتان مهم بود؟
از قبل علاقه داشتم در یک سریال تاریخی بازی کنم تا تجربه ایفای نقش در زمان و مکانی مجزا از این دوران را حس کنم و با توجه به داستان جذاب رحیل این پیشنهاد کاری را قبول کردم. ضمن اینکه همکاری قبلی با آب پرور هم در رسیدن به حس مشترک یاری ام کرد و در عین حال حضور رامین عباسی‌زاده تهیه‌کننده سریال که طراح اصلی سریال بود با توجه به سابقه قابل اعتنا در تلویزیون، خیلی راضی کننده بود از منظر افزایش تجربیات.
به نظر شما چرا در سال های اخیر سریال های تاریخی مثل همین سریال رحیل با استقبال خوب مردم روبه رو می‌شوند؟
برای نسل ما که آن دوران را تجربه نکرده شناخت از دوران اواخر قاجاریه با عکس‌ها و کتاب‌هایی که از این دوران باقی مانده صورت گرفته است و از این حیث مقطع تاریخی جذابی برایمان است. ادبیات ، رسوم و نوع لباس پوشیدن مردم در آن دوران جذاب و متفاوت بوده است و برای بازیگر هم ظاهر شدن در نقشهای تاریخی چالش زا است. قاجار دوره ای است که خیلی از ما دور است و برای من خیلی جذاب بود در قالب چنین نقشی بروم و لباس های زنان آن دوران بر تن کنم و به زبان آنها گویش داشته باشم و خودم را در موقعیت زنان آن دوران قرار دهم.
طلعت را چگونه شخصیتی دیدید؟
طلعت دختری نوجوان و در سن ۱۶ سالگی است و پدرش مرشد حبیب از هنرمندان بزرگ نقاش آن دوران بوده است...
دختری که اهتمام می ورزد در راه اندازی تعزیه مشارکت داشته باشد؟
بله ؛ دختری است که با محا همراه می شود و معین البکائی تعزیه را برعهده می گیرد. با فرهاد نقدعلی نویسنده سریال که درباره این قضیه صحبت کردم و گفتم که چقدر جالب است دختری ۱۶ ساله بتواند چنین کار مهمی را انجام بدهد ایشان خودش هم به قرائن موجود در این باره اشاره کرد. ورای این قضیه، تعزیه و جانمایی اش در قالب درام داستانی سریال هم برایم جلب توجه کننده بود چون به هر حال تعزیه گونه ای از هنرهای نمایشی است که سالها قبل از راه اندازی تئاتر مدرن در ایران بوده و حتی در بسیاری از روستاها اجرا می‌شده.
در سیر داستانی سریال رحیل می‌بینیم که طلعت کنیز مورد وثوق و اعتماد محا است. او چگونه این اعتماد را به دست آورده است؟
محا دختر مهربانی است و بر عکس سایر شاهزادگان خلق و خوی نخوت آمیز ندارد و گرم و صمیمی است. او با همه خوب است و رابطه صمیمانه برقرار می کند و در نتیجه زنان اندرونی هم محا را دوست دارند و سعی می‌کنند به او کمک کنند.
شما از جمله بازیگران جوان سریال رحیل هستید که در کنار بازیگران باتجربه مثل ثریا قاسمی، نسیم ادبی و...،نقش آفرینی خوبی در سریال داشتید. حضورتان را در سریال چگونه ارزیابی می کنید؟
بازخوردهای مردم نسبت به سریال رحیل خوب بوده است و شخصا نقش خودم در سریال را دوست دارم. سریال هایی از جنس رحیل چون بر مدار اصول کلاسیک داستان پردازی، تولید شده اند بتدریج مخاطبان بیشتری نیز پیدا خواهند کرد. وسواس و ظرافتی که حین دکوپاژ و تمرینات قبل از ضبط در این سریال از رامین عباسی‌زاده و مسعود آب‌پرور دیدم واقعا قابل تأمل بود. ابدا تعجیل در کار ندیدم و همه چیز سر فرصت و با حوصله فراوان پیش رفت و نتیجه هم کاری است که هم داستانگویی خوبی دارد و هم پر است از میزانسن های چندبُعدی و پیچیده.
ارسال دیدگاه