از دزیره تا «رحیل»؛ نقش روایت در تاریخ معاصر

خواندن این کتاب جذاب،هم مخاطب به وجد می آورد و هم به دانش و اطلاعات نسبت به آن برهه از تاریخ فرانسه و دنیا می افزاید.

آن ماری سلینکو با آن قلم شیوا،هم داستانی جذاب و عاشقانه را روایت می کرد و هم بخش های مهمی از تاریخ را به مخاطب انتقال می داد.

علاقه ناپلئون به دزیره باهوش و زیبا، مبنای این کتاب بود.همین رابطه بهانه ای شد که وقایع ریز و درشت تاریخ فرانسه در این داستان با شیوایی کامل و مخاطب پسند روایت شود.

بسیاری از قصه ها در جهان تکراری هستند،اما نویسندگانی موفق هستند که روایت جذاب و مناسبی از داستان دارند.این برمی گردد به زاویه دید نویسنده.آن ماری سلینکو نیز روایتی را برگزید که بهتر با مخاطب ارتباط برقرار کرده و بتواند حرف خود را در قالبی جذاب بزند.

سریال «رحیل» از محصولات تاریخی متاخر تلویزیون نیز سعی دارد وقایع تاریخی آخر قاجار و دوران پهلوی را با روایتی جذاب به بیننده ارائه کند تا او دچار خستگی نشده و بیش از پیش مشتاق دنبال کردن این مجموعه باشد.

فیلم ها و سریال های زیادی،حتی در شبکه خانگی درباره وقایع این برهه مهم از تاریخ ایران ساخته و پخش شده اند.تقریبا دیدگاه اغلب سازندگان نسبت به این بخش از تاریخ ایران یکسان بود و روایت شان تفاوت چندانی با یکدیگر نداشت.
طراحی صحنه را نیز گویی از روی دست هم کپی کرده اند و خلاقیتی در آنها دیده نمی شد.(صد البته حساب زنده یاد علی حاتمی از بقیه جداست.)
دیالوگ ها هم انگار از روی دست یکدیگر نوشته شده اند،یک نوع گویش خودساخته که معلوم نیست مردم آن زمان واقعا چنین سخن می گفتند یا خیر؟صداهای محدوی نیز که از آن زمان در آرشیوها وجود دارد،چنین گویشی را تایید نمی کند.

تهیه کننده «رحیل» به خاطر سابقه تولید مجموعه هایی که داستانش به تاریخ صدساله اخیر ایران،یعنی اواخر قاجار و ابتدای پهلوی برمی گردد،به خوبی آگاه بود که باید گویش میانه ای را انتخاب کند که با سریال های دیگر متفاوت باشد.
احتمالا یا حتما وی با نویسنده مجموعه در این مورد کنکاش و تشریک مساعی داشته است.برای همین نوع گویش و دیالوگ های «رحیل» را نمی توانیم کاملا مشابه آثار دیگر بدانیم.

انتخاب روایت مناسب و گویش جدید،باعث شده تفاوت های آشکاری بین سریال «رحیل» و دیگر مجموعه هایی که درباره این برهه از تاریخ ایران ساخته شده اند به وجود آید.

سریال رحیل سعی کرده روایتی شیرین و همه فهم از تاریخ را با داده های تاریخی مناسب به مخاطب ارائه کند تا مخاطب در عین اینکه سرگرم می‌شود به دنبال افزایش دامنه مطالعاتی خود درباره تاریخ هم برود و احیانا پرسش هایی که حین تماشای سریال پیش می آید را با اندکی تأمل و تحقیق بعدی به پاسخ برساند و این، همان وجهی است که دزیره هم داشت یعنی سرگرم کنندگی توأم با افزایش دانش تاریخی.