در گفتوگو با پانا عنوان شد؛
امیر امیری: تئاتر در کشور ما مرغ عروسی و عزاست!
با توجه به شرایط اجتماعی نگاهی جدید به متن «فراموشان» کردم
تهران (پانا) - کارگردان نمایش «فراموشان» درباره این نمایش و سختیهای اجرای آن و همچنین وضعیت حاکم بر جامعه هنری به ویژه تئاتر و تحریمها توضیحاتی ارائه کرد.
نمایش «فراموشان» به نویسندگی و کارگردانی امیر امیری روایتی است از آدمهای فراموششدهای که در دنیای پر از خفقان ساخته خودشان در تلاشاند تا راهی برای رهایی پیدا کنند. «فراموشان» که از بیست وهفتم فروردین پذیرای مخاطبان شد، تا دهم اردیبهشت ساعت ۲۰:۱۵ در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر میزبان مخاطبان علاقهمندان خواهد بود.
امیر امیری کارگردان نمایش «فراموشان» در گفتوگو با خبرنگار پانا درباره این نمایش توضیح داد: «داستان فراموشان قصه کسانی است که آفتاب آزادی را ندیده اند ولی طلب آن را در خودشان یافته اند، انسان هایی که سالهاست در قصری زیرزمینی زندگی می کنند و آرزوی دیدن آفتاب رو دارند برخی برای این طلب تلاش و ستیز می کنند برخی التماس را پیشه می کنند و گروهی مرگ را برمی گزینند.»
تاثیر شرایط اجتماعی و نگاهی جدید به متن «فراموشان»
وی درباره دلایل انتخاب این محتوا و متن برای اجرا گفت: «این اولین متن بلند حرفه ای من است که سالها پیش نوشتم ولی چون متن سختی بود و ملزوماتی برای اجرا داشت که فراهم نمیشد نتوانسته بودم آن را به روی صحنه ببرم. سال گذشته بالاخره شرایط کمی فراهم شد و علیرغم برخی نادرستیها آماده اجرا شد؛ مهمتر از همه وقایع اجتماعی سال گذشته باعث شد من به این متن رجوع کنم و با توجه به شرایط اجتماعی نگاهی جدید به متن داشته باشم و امید دارم در حال حاضر مخاطب ارتباط بهتری با آن برقرار کند.»
امیری در مورد اینکه تمرینها و مراحل تولید کار از چه زمانی آغاز شد، نیز توضیح داد: «تمرین ها از آبان ۴۰۱ آغاز شد اما به دلایل مختلف تغییراتی در گروه اتفاق افتاد و بارها مجبور به تعویض بازیگر شدم تا گروه بازیگران مد نظرم را که برای این کار بهترین بودند پیدا کنم، از طرف دیگر این نمایش قرار بود با حمایت یک موسسه که از قضا مدیرش از دوستان ما بود تولید شود اما در حین کار این دوستمان از دسترس خارج شد و تامین مخارج نمایش زمان و انرژی زیادی از من برد، که البته دوست ندارم اسم آن موسسه و آن فرد را ببرم چرا که اسمش ارزش شنیده شدن و خوانده شدن را ندارد و شاید دوست دارند با این فعالیت های غیر اخلاقی اسمش بر سر زبان ها بیفتد.»
وی افزود: «به هر حال بیش از شش ماه و هر هفته بیش از بیست ساعت وقت صرف تمرین شد تا این نمایش بسیار سخت و پر قصه آماده شود، علت سختی تمرین ها هم این بود که این متن یک قصه خطی تنها نیست بلکه بیش از ده قصه در دل یک قصه کلی هست و هر قصه ای از دل قصه قبلی بر میآید و رعایت قواعد روایت این قصه ها چه در ریتم و چه در تمپو و چه خط روایی کلی بسیار سخت و برای بازیگر طاقت فرسا است.»
حذف صورت مساله اعتراض نیست بلکه فرار از اعتراض است!
این کارگردان تئاتر همچنین درباره شرایط اخیر و تحریم تئاتر توسط برخی از هنرمندان و تماشاگران و ضرورت اجرا در این شرایط گفت: «تئاتر در کشور ما مرغ عروسی و عزاست و هر اتفاقی که بیفتد تعطیل میشود. بدون شک ما هم به برخی ناکارآمدی در اداره کشور و بسیاری از مفاسد اداری و مدیریتی اعتراض داریم ولی تعطیلی تئاتر یا هر هنر دیگری پاک کردن صورت مساله است، باید ماند و اعتراض و انتقاد کرد. اعتراض به ناکارآمدیها، نه تنها حق مردم بلکه وظیفه مردم است و این یکی از آموزه های دینی و فرهنگی ماست اما حذف صورت مساله اعتراض نیست بلکه فرار از اعتراض است!»
وی در ادامه بیان کرد: «شاید چند هفته ای حال مردم خوب نباشد و هنرمند هم به تبع مردم ذوق هنرورزی نداشته باشد اما در طولانی مدت باید ماند انتقاد کرد و شرایط را اصلاح کرد، اتفاقا ما که مانده ایم هزینه می دهیم، نامردمی ها میبینیم، آسیب می بینیم و هزینه بیشتری میدهیم.»
امیری در پایان گفت: «هر شب که سر به بالین میگذارم تا بخوابم با خودم عهد میبندم که دیگر کار تئاتر نکنم، راستش این همه بار مصیبت بر گرده یک نفر کمی زیاده است، حتی شغل بعدی خودم را انتخاب می کنم، برای شروع شغل شریفی از دسته دلالی مقدمه چینی هم میکنم اما هر صبح که باز بیدار میشوم ناچار به سمت تئاتر راه کج می کنم. این روزها فکر می کنم برگردم به سمت شغل پدری و نجاری پیشه کنم، مقدماتی هم فراهم کرده ام، تا یار که را خواهد و میلش به چه باشد.»
پوریا فرجی، علی مربی، هانیه رحیمی، نگار عزیزی، مروارید کفایی، مریم تولایی و مهدی اذعانی در این نمایش به ایفای نقش میپردازند.
در خلاصه داستان نمایش «فراموشان» آمده است: «بعد از بیست سال یه قدمی اون قاتلم، یه فشنگ توی اسلحه میذارم، به ترتیب قرعه می چکونم تا رولور اجدادی بگه قاتل کیه…»
دیگر عوامل این اثر نمایشی عبارتند از دستیار کارگردان: مبینا هوشمندی، طراح صحنه: حسین ظاهری، طراح گریم: مریم عبداللهی، مشاور کارگردان: میلاد جباری مولانا، مدیر روابط عمومی و امور رسانه: نگار امیری، مدیر صحنه: ساجده ایزدی، دستیار نور و صدا: علیرضا نامنی، مدیر هماهنگی: یاسمن پارسا.
ارسال دیدگاه