عاملین گرانی دستمزدها در سینمای ایران چه کسانی هستند؟
فرحبخش: ۸۰ درصد تولیدات سینمای ایران بنجل است و به درد اکران نمیخورد
تهران (پانا) – محمدحسین فرحبخش، از تهیهکنندههای شناختهشده سینمای ایران است و آخرین فیلمش با نام «تکخال» در ژانر کمدی روی پرده سینما بود که سینماها به دلیل شرایط قرمز تعطیل شدند. فرحبخش معتقد است علیرغم تمامی گرانیها و شرایط کرونا هیچکدام از عوامل سینما بیکار نبودند زیرا اگرچه سینماها تعطیل بودند اما ساخت فیلم برای نمایشهای خانگی و سریالهای تلویزیونی همواره در جریان بوده و در این میان فقط سالن داران سینما متضرر شدهاند. او بابیان چالشهای تهیهکنندگان برای فیلمسازی به سبب حضور حقالعمل کارها از مسببین گرانی دستمزدهای سینمایی سخن گفت.
محمدحسین فرحبخش، تهیهکننده و کارگردان سینما در ارتباط با وضعیت تولید در سینمای ایران گفت: «ما تهیهکننده که به آن صورت نداریم و بیشتر حقالعمل کار داریم. وقتی افرادی برای سرمایهگذاری میآیند که مطلع نیستند، این حقالعمل کارها حضور پیدا میکنند و فیلم جدید ساخته خواهد شد.»
ما تهیهکننده زیاد نداریم، بیشتر حقالعمل کار داریم
فرحبخش افزود: «چهبسا همین حقالعمل کارها میروند و سرمایهگذارهای قوی را گول میزنند و میآورند. متأسفانه سرمایهگذار از بیرون میآید و میبیند فلان فیلم چه فروشی دارد و فکر میکنند برای همه این اتفاق میافتد. تا این سرمایهگذارهای احمق هستند که اطلاعاتی ندارد و سرمایهگذاری میکنند این بساط ادامه دارد مگر اینکه روشنگری شود تا این نوع سرمایهگذارها نیایند که هم دستمزدها را چند برابر میکنند و هم سینما را به این روز میاندازند که تماشاگر ندارد.»
تهیهکننده واقعی با پول خودش فیلم میسازد نه پول دیگری
تهیهکننده فیلم کمدی «تکخال» با اشاره به تعریف تهیهکننده بخش خصوصی عنوان کرد: «ما تهیهکننده حرفهای نداریم و اصلاً تهیهکننده بخش خصوصی نداریم، همه حقالعمل کار هستند. تعریف تهیهکننده بخش خصوصی این است که تهیهکننده مستمر فیلم بسازد. خودش سرمایه بگذارد و فیلم بسازد و مستمرهم بسازد، نه اینکه الان فیلم بسازد و برود پنج سال دیگر فیلم بسازد. درواقع تهیهکننده بگوید من از هر فیلمی ۵ درصد دارم حالا ده تا فیلم ساختم، اینها پول تهیهکننده نیست و پول برای کسی دیگر است، اینها حقالعمل کار هستند.»
هیچکدام از عوامل سینما در کرونا بیکار نبودند
فرحبخش، کارگردان و تهیهکننده سینما درباره بیکاری اهالی سینما در شرایط کرونا، گفت: «عوامل سینما هیچگاه بیکار نمیشوند زیرا پلتفرمها هستند و همیشه کار تولید میشود. در سال ۹۹ اکثر اهالی سینما مشکل مالی نداشتند بلکه کسانی دچار ضررهای مالی شدند که مثلاً سالن داران سینما بودند و تعداد اندکی از تهیهکنندهها وگرنه همه اهالی سینما در دهه نود از همه زمانها بهتر پول درآوردند. یک نفر آدم درجه سه بیکار نبود زیرا سریالهای تلویزیون و نمایشهای خانگی کلی فیلم ساخته شد. خود من فیلم ساختم و برای فیلم آبدارچی پیدا نمیکردم و با هرکسی صحبت میکردم کلی کار داشت. اگر همین الان بخواهید فیلمی تولید کنید امکان ندارد زودتر از سه یا چهار ماه دیگر بتوانید فیلم بسازید. مگر کسی از رده خارج باشد وگرنه کسیکه قابلیت کار کردن داشته باشد فرصت سر خاراندن ندارد.»
کاهش تولید فیلم نخواهیم داشت، فقط بستر از سینما به خانهها آمده است
فرحبخش درباره اینکه تا چه اندازه ممکن است به خاطر شرایط اقتصادی با کاهش تولید فیلم روبرو شویم گفت: «ممکن است در تولید فیلم برای سینما کاهش داشته باشیم یا سرمایهگذارها برخی حواسشان جمع باشد که نیایند سرمایهگذاری کنند، اما این به معنی این نیست که عوامل سینما هم بیکار میشوند زیرا در پلتفرمهای نمایش خانگی فیلمها دائم مشغول هستند. برخی پلتفرمها میگویند تا سال ۱۴۰۲ وقتشان پر است پس شرایط فیلمسازی به سمت ساخت فیلمهای نمایش خانگی رفته است.»
این تهیهکننده سینما معتقد است نمایش خانگی باعث نمیشود که مردم با سینما قهر کنند. وی افزود: «ظهور نمایشهای خانگی مانند زمانی است که تلویزیون آمد یا ویدیو اختراع شد، خیلیها گفتند سینما تعطیل خواهد شد. درست است که با شرایط و فرمت دیگر مردم فیلم را میبینند اما جادوی سینما قابلجایگزینی نیست. اکنون حدود ۲۰۰ سالن سینما آماده بهرهبرداری داریم که به خاطر کرونا انجامنشده است. همه اینها راه افتادنش میتواند مکمل باشد که سینما باید راه بیافتد، البته هر فیلمی هم نمیتواند پرده سینما را ببیند. فیلمهایی که با دویست یا سیصد میلیون ساختهشدهاند و برای جشنواره خارجی هم بوده، باید ببرند خانه برای خانوادهشان پخش کنند.»
فیلم بنجل از نگاه تماشاچی به درد اکران نمیخورد
فرحبخش با اشاره به اینکه حجم زیادی از فیلمها به دلیل تعطیلی سینماها در نوبت اکران مانده است، اظهار میکند: «فیلمهایی از سال ۹۸-۹۷ باقیمانده بود که فیلمهای سال ۹۹ ساخته شد و به آن اضافه شد. البته تعداد اندکی از فیلمهای سال ۹۹ به درد سینما میخورد نه همه آن و بهتر است به اکران آنلاین برود یا در VOD نمایش داده شود زیرا وقتی سینما بهصورت عادی باز شود این فیلمهای بنجل اکران نخواهد شد. با جرات میگویم ۸۰ درصد تولیدات سینمای ایران بنجل است و به درد اکران نمیخورد. حتی فیلمهایی باشد که در جشنواره جایزه هم بگیرد ولی برای اکران بنجل محسوب میشوند.»
تهیهکننده فیلم سینمایی «آواز قو» درباره سلیقه مخاطب سینما برای تماشای فیلم گفت: «وقتی فیلمی ساخته میشود فارغ از جوایزش مهم این است که تماشاگر برود و تماشا کند که نمیرود. در این شرایطی که فیلمهای زیادی ساختهشده یک سیر طبیعی اتفاق میافتد و سینما دار تصمیم میگیرد جنس بنجل را اکران نکند و ۸۰ درصد فیلمهای سینما اکران نمیشود.»
فیلمی که تماشاگرش ده هزار نفر است، نباید ساخته شود
وی درباره معیارهای اکران فیلم عنوان کرد: «قابلیت اکران یک فیلم براساس معیار مشخصی است، نه مشاور رسانهای و نه من و شما تعیینکننده نیستیم، بلکه مردم تعیین میکنند که این فیلم قابلیت اکران دارد یا نه و باید دخلوخرج باهم جفت شود. اگر همه دنیا هم فیلم را تحسین کنند اما در سینما فروش نداشته باشد، چرا سینما دار باید آن را اکران کند؟ منظورم از بنجل از نگاه تماشاگر است. فرض کنید اگر فیلمی ده هزار تماشاگر دارد اصلاً نباید ساخته شود. فیلمی باید ساخته شود که کف تماشاگرش ۲۰۰ نفر باشد و این حداقلی است که من میگویم. مگر اینکه اشتباهی پیش بیاید ولی اشتباه استثنا است و نباید تبدیل بهقاعده شود و فقط یک نظر است و روش غلط است که باید حذف شود.»
فرحبخش درباره اینکه فیلمهایی که به دلیل شرایط کرونا ممکن است بعد از مدتها و شاید سالها اکران شوند تا چه اندازه نماینده زمان و مکان خودشان هستند، اظهار کرد: «اگر فیلمها تاریخ زمان و مکان نداشته باشند تا هرزمانی در صندوقچه مانده باشند در زمان اکران مشکلی ندارند اما اگر تاریخ زمان و مکان داشته باشد و اکران شوند، قطعاً ضرر میکنند. فیلمی را بیست سال پیش ساختم به نام «آواز قو» هرزمان پخش شود تازه است یا فیلم «کما» یا فیلم «زندگی خصوصی» هر زمان اکران شود تازه است.»
ارسال دیدگاه