شهادت امام صادق (ع) درسی بزرگ از ایستادگی و علم در برابر ظلم برای مسلمانان است

رضا لطفی، کارشناس مسائل دینی شهرستان ملارد در گفت‌وگو با پانا در خصوص شهادت امام جعفر صادق (ع)عنوان کرد:«امام جعفر صادق (علیه‌السلام)، ششمین امام شیعیان، یکی از بزرگترین شخصیت‌های تاریخ اسلام و فقه اسلامی است. ایشان در دوران خلافت منصور دوانیقی به شهادت رسیدند. امام صادق (ع) علاوه بر اینکه به‌عنوان یک پیشوای دینی و معنوی شناخته می‌شدند، در زمینه‌های علمی نیز تأثیرات شگرفی داشتند. ایشان در علوم مختلفی همچون فقه، تفسیر، حدیث و حتی شیمی و ریاضیات تخصص داشتند و توانستند بیش از چهار هزار شاگرد تربیت کنند که هرکدام در گسترش معارف دینی و فقهی نقش برجسته‌ای ایفا کردند. امام صادق (ع) با آموزه‌های علمی و دینی خود پایه‌گذار بسیاری از علوم اسلامی شدند و از همین رو، نام ایشان همچنان در کنار علم و تقوا باقی مانده است.»

وی در ادامه افزود: «شهادت امام صادق (ع) نتیجه فشارها و تهدیدات حکام عباسی، به‌ویژه منصور دوانیقی بود. منصور از رشد روزافزون تأثیرگذاری علمی امام صادق (ع) به وحشت افتاده بود و به همین دلیل، تصمیم به از میان برداشتن ایشان گرفت. امام صادق (ع) در اثر توطئه‌های حکومت عباسی به وسیله سم به شهادت رسیدند. این واقعه نه تنها یک مصیبت برای شیعیان بود، بلکه نقطه عطفی در تاریخ اسلام و فقه شیعه به شمار می‌رود که تحولی عمیق در مسیر فقه و اندیشه اسلامی ایجاد کرد.»

لطفی در ادامه در مورد تأثیر شهادت امام صادق (ع) بر شاگردان ایشان گفت: «بعد از شهادت امام صادق (ع)، شاگردان ایشان که همگی از برجسته‌ترین علما و فقیهان زمان خود بودند، به انتشار معارف دینی و فقهی امام پرداختند و مکتب علمی ایشان به یکی از ارکان اصلی فقه شیعه تبدیل شد. آموزه‌های امام صادق (ع) همچنان به‌عنوان منابع معتبر علمی و اخلاقی در جهان اسلام شناخته می‌شوند و در دنیای امروز هم به‌عنوان الگویی از علم، عدالت و ایستادگی در برابر ظلم و فساد مطرح است.»

وی در پایان تصریح کرد: «امام صادق (ع) با نثار جان خود در راه دین، درسی بزرگ به مسلمانان دادند که در برابر ظلم و فساد باید با علم و آگاهی ایستاد. آموزه‌های ایشان همچنان به‌عنوان چراغی هدایت‌کننده برای جامعه اسلامی و حتی انسان‌های جویای حقیقت در سراسر دنیا باقی مانده است.»

ا