سقوط هواپیمای مسافربری ایران در سال ۱۳۶۷ داغ بزرگی بر دل مردم ایران گذاشت

زهره پروایی در گفت‌وگو با پانا به مناسبت سالروز حادثه تلخ سقوط هواپیما مسافربری ایران در ۱۲ تیر ۱۳۶۷ که برای ایرانیان یک اتفاق دردناک بود، اظهار کرد: «جنایت ناو آمریکایی وینسنس و شلیک موشک به سمت هواپیمای مسافربری ایران، درد بزرگی به دل ملت ایران گذاشت و بدتر آن که کشورمان در آن زمان، قدرت مقابله و جواب دادن به این گستاخی را نداشت و همین سبب شد تا مردم و به‌خصوص مسئولان کشور به این نتیجه برسند که برای در امان ماندن از شرّ دشمن باید توان دفاعی و نظامی کشور را بالا برد.»

وی خاطرنشان کرد: «متاسفانه حافظه تاریخی برخی از هموطنان ضعیف است و باید بیشتر از این حادثه درس بگیریم. سالی یک بار  در سالگرد این فاجعه در حد چند فیلم و تصویر کوتاه از طریق برنامه‌های تلویزیونی پخش می‌شود که به عنوان یک معلم  این امر را خیلی تاثیر گذار نمی‌بینم.»

دبیر درس آمادگی دفاعی، نظر خود را درباره جنایت ناو امریکایی اینگونه تشریح کرد: «سقوط هواپیمای مسافربری، واقعه‌ای بسیار وحشتناک و غم‌انگیز بود. وقتی فیلم جنازه‌های مسافران و بچه‌های بی‌گناه و بی‌پناه را روی آب می‌دیدم، تمام وجودم می‌سوخت و هنوز هم  یادآوری آن تصاویر، قلبم را به درد می‌آورد. کاش آن زمان هم ایران موشک داشت تا آمریکایی‌ها جرات انجام چنین جنایتی را نداشتند.»

پروایی خاطرنشان کرد: «آمریکا سیاستمداران و گرداننده‌های کشورهای اسرائیل، انگلیس و... دشمنان ایران و اسلام بودند و هستند. ایران برای جلوگیری از هرگونه تعرض از جانب دشمنان، ناگزیر است در جهان با قدرت‌های نظامی، اقتصادی و فرهنگی بدرخشد.»

وی با اشاره به این جنایت و کشته شدن غیرنظامیان بی‌گناه با مصداق مشابه وضعیت کنونی مردم فلسطین تصریح کرد: «قطعا وضعیت کنونی مردم فلسطین، مصداق علنی همین جنایت است. کشتن افراد غیرنظامی و بی‌گناه اعم از بچه‌های یک‌روزه تا پیرزنان و پیرمردان توسط آمریکایی‌ها، اسرائیل و... مصداق بارزی از این جنایات است.»

دبیر آمادگی دفاعی دبیرستان عاشورا ناحیه دو شهرری با تاکید بر اهمیت یاد کردن از این شهدا افزود : «به نظر من برای اینکه این واقعه غم‌انگیز فراموش نشود، می‌توان بخشی از کتاب درس آمادگی دفاعی را به این موضوع اختصاص داد تا فرزندان این مرز و بوم، لزوم قوی شدن ایران و داشتن موشک‌های دوربرد و نقطه‌زن را به خوبی درک کنند.»