دبیر درس کار و فناوری ناحیه ۲ شهرری:
صنایع دستی به عنوان سفیر خاموش فرهنگ، نقش به‌سزایی در بازشناسی فرهنگ یک کشور دارد
شهرری دو (پانا) - دبیر درس کار و فناوری دبیرستان هیات‌امنایی راضیه شکرایی ناحیه دو شهرری، صنایع دستی را سفیران خاموش فرهنگ خواند که نقش به‌سزایی در بازشناسی فرهنگ مردمان یک کشور دارد.
بیست و یکم خرداد در تقویم ایرانیان به عنوان روز صنایع دستی نامیده شده است. صنایع دستی ایران، شهرت جهانی دارد و برای مردم کشور ما از ارزش معنوی بسیاری برخوردار است. به مناسبت این روز به سراغ یک دبیر درس کار و فناوری رفتیم تا نظر او را در این باره بدانیم.
زهرا زحمتکش، دبیر درس کار و فناوری دبیرستان راضیه شکرایی ناحیه دو شهرری در رابطه با ارزش صنایع دستی در گفت‌وگو با پانا بیان کرد: «صنایع دستی، نماد عشق، فرهنگ و هنر ایرانی است و هر یک داستان قومی دلاور در این سرزمین را روایت می‌کند. صنایع دستی از قدمت، تنوع، زیبایی و دوام بالا برخوردار بوده و نماد هویت و فرهنگ آن کشور است و همچنین صنایع دستی از اولین نشانه‌های ساخت دست بشر بوده و در سرتاسر تاریخ از اهمیت بالایی برخوردار است.»
زحمتکش در رابطه با میزان تأثیر صنایع دستی در درآمدزایی اظهار کرد: «تولیدات صنایع دستی می‌تواند به کاهش هزینه‌های تولید و افزایش سودآوری کمک کند و با توجه به اینکه صنایع دستی بر پایه فرآورده‌های دستی ساخته می‌شود، می‌تواند به تنوع تولیدات و افزایش تنوع کالا در بازار کمک کند. همچنین با توسعه صادرات محصولات دستی به کشور‌های دیگر می‌توانیم به افزایش درآمد ارزی کمک کنیم.»
دبیر درس کار و فناوری در تشریح علت رتبه برتر صنایع دستی ایران در دنیا اظهار کرد: «ایران از نظر جایگاه ظرفیتی، رتبه نخست صنایع دستی جهان را دارد و از ۴۰۰ رشته ثبت‌شده صنایع دستی در جهان، ۲۹۹ رشته در ایران کار می‌شود. صنایع دستی ایرانی، نشان از قدمت فرهنگ و تمدن آن است و هر نقش و نگار در صنایع دستی شهرهای مختلف ما متعلق به دوره خاصی از تاریخ است. به همین دلیل ایران، اولین کشور با بیشترین شهر ثبت‌شده از نظر صنایع دستی در جهان شناخته می‌شود.»
وی با اشاره به تأثیر صنایع دستی برای پایداری فرهنگ و هنر ایرانی - اسلامی ذکر کرد: «صنایع دستی به عنوان بخش جدایی‌ناپذیری از تاریخ و فرهنگ ایران، داستان‌ها، باور‌ها و ارزش‌های یک جامعه را نسل‌به‌نسل منتقل می‌کند. این آثار هنری، میراثی ارزشمند است که نشان‌دهنده تاریخ کهن، هنر و فرهنگ یک ملت است.»
زحمتکش خاطرنشان کرد: «تاریخچه صنایع دستی در ایران و سراسر جهان تا اوایل پیدایش تمدن‌ها می‌رسد یعنی آن زمانی که انسان‌ها برای اولین بار از چوب و سنگ، لوازم مورد نیاز خود مانند تیر و چاقو را می‌ساختند. ایران در سراسر تاریخ در کنار کشور‌هایی مانند چین و هند به عنوان اصلی‌ترین مراکز تولید انواع صنایع دستی شناخته می‌شود.»
وی با بیان اینکه علت غنی بودن تاریخچه تولید انواع صنایع دستی در ایران را می‌توان به شرایط جغرافیایی و تمدن و فرهنگ مردم نواحی مختلف ربط داد، خاطرنشان کرد: «تاریخ ایران با در بر داشتن حکومت‌ها و فرهنگ‌های مختلف، تأثیر بسیار زیادی بر ذوق هنرمندان نیز داشته است. چنانچه امروزه باستان‌شناسان معتقدند که مرور و بررسی صنایع دستی را باید از زمان آغاز تمدن و حتی پیش از آن شروع کرد.»
دبیر درس کار و فناوری دبیرستان راضیه شکرایی در مورد قدیمی‌ترین صنایع دستی کشورمان گفت: «قدیمی‌ترین صنایع دستی ایران، داس سنگی و ظروف سفالی است که مربوط به ابتدای تمدن بشر است. بعد از آن جام مارلیک که توسط مادها از طلا ساخته شده بود که با قلم‌زنی و حکاکی ترکیب شده و سپس در زمان هخامنشیان، قالیبافی رواج پیدا کرد.»
زحمتکش، علت نمایان شدن هویت یک فرد در نواحی مختلف در صنایع دستی را اینگونه دانست: «صنایع دستی حاصل روح ملت‌ها و هنر نسل‌های گوناگون یک سرزمین است که مبادله‌کننده خصوصیت‌های فرهنگی و ویژگی‌های قومی است. از این رو صنایع دستی، پدیدآورنده ارتباط فرهنگی در میان جوامع است و به عنوان سفیران خاموش فرهنگ می‌توانند در بازشناسایی فرهنگ مردم یک کشور، تأثیر به‌سزایی داشته باشند.»
ارسال دیدگاه