مردی که قدردان منتقدان بود

از همان زمان دهه شصت یدالله صمدی از فیلمسازان مطلوب و خوب سینمای ایران شد. فیلم‌هایش را مردم می‌پسندیدند و دوست داشتند و از همان ابتدای کارش جایگاه خوبی در سینما کسب کرد. ایشان را باید از پیشکسوت‌های سینمای بعد از انقلاب دانست.

از نظر شخصیتی هم ایشان آذربایجانی و اهل خوی بودند و همیشه تلاش می‌کرد فرهنگ فولکلور آذربایجان را در فیلم‌هایش بازتاب دهد. برخی از فیلم‌های خوبش که اتفاقا مورد استقبال آذربایجانی‌ها هم هست «سارای» فیلم‌هایی هستند که به فرهنگ قومی بومی و داستان‌های آذربایجان می‌پردازد.

اما نکته مهم اینکه او این اواخر می‌خواست درباره «مشهدی عباد» فیلم بسازد. فیلمی که محصول ایران آذربایجان بود. برای ساخته شدن این فیلم تلاش زیادی کرد، به آذربایجان رفت و مذاکراتی هم انجام داد اما طرحش عملی نشد و نتوانست برای ساخته شدن این فیلم راه به جایی ببرد. داستان فیلم «مشهدی عباد» را برای من تعریف کرده بود. «مشهدی عباد» از اپراهای تئاتر جمهوری آذربایجان است که در سال‌های گذشته و دور تئاتر آن در ایران روی صحنه رفته و جزو نمایش‌های محبوب مردم در تئاتر موزیکال بود. اگر یدالله صمدی می‌توانست این فیلم را بسازد قطعا با استقبال خوبی از جانب مردم مواجه می‌شد. چون کار ارزشمندی به حساب می‌آمد.

جمهوری آذربایجان ۵۰ سال پیش از روی این نمایش فیلمش را ساخته بود در ایران هم نظیر این فیلم شاید۶۰ سال پیش ساخته شد اما به هر جهت شرایط ساخت این فیلم برای صمدی فراهم نشد.

صمدی فرد بسیار متین، با معرفت و قدر‌شناسی بود اگر کسی از منتقدان برای فیلم‌ها و تولیداتش یادداشتی یا نکته‌ای می‌نوشت فروتنانه تماس می‌گرفت و تشکر می‌کرد. او پاسخ رفتار‌های خوب را به خوبی می‌داد و واقعا از روحیه متواضعانه‌ای برخوردار بود. آخرین باری که او را دیدم برای مجلس ختم مرحوم ناصر چشم‌آذر بود که دقایقی با هم صحبت کردیم. همانجا متوجه شدم که شرایط جسمانی مطلوبی ندارد بعد از آن دیدار من دیگر او را ندیدم تا اینکه خبر فوتش را شنیدم.

واقعا ناراحت شدم وقتی خبر فوت این سینماگر برجسته را شنیدم. به هر حال عمر است و می‌گذرد. متاسفانه این روزها خبر مرگ بیشتر از زندگی می‌شنویم و این مرا متاثر می‌کند. روحش شاد...

منبع: اعتماد

*کارشناس رسانه