علی قربانی*
مهر و مطالبات فرهنگیان
راز و رمز توسعه متوازن و پایدار در گروِی تربیت نیروهایی خلاق، توانمند، متعهد، وارسته و شایسته است که مدرسه میتواند خاستگاه و پایگاه پرورش این مجموعه باشد. آموزش و پرورش کشورمان با تقدیم ۴ هزار معلم و ۳۶ هزار دانشآموز شهید سند افتخار و دلدادگی به نظام محسوب میشود و فرهنگیان و دانشآموزان در عرصههای مختلف دفاع از آرمانهای نظام خوش درخشیدهاند که این مهم ضرورت تغییر نگاه و رویکرد کار به دستان نسبت به این مجموعه عظیم را ضروریتر میسازد.
آموزش و پرورش هر چند یک مجموعه پویا و بالنده است ولی وجود برخی تنگناها و مشکلات بر کار سترگ این وزارتخانه سایه افکنده که رفع این تنگناهای دیر و دور تاریخی، مستلزم همراهی همه ارکان نظام و دولت و تغییر نگاهها نسبت به مقوله آموزش و پرورش است. متاسفانه نگاه مصرفی نسبت به آموزش و پرورش باعث شده است این مجموعه در طول دولتهای مختلف با فراز و فرودهایی روبرو شود که امروز بیش از هر زمانی نیازمند تغییر این باور در بین فرادستان هستیم تا آموزش و پرورش و معلم و مدرسه بتوانند به جایگاه حقیقی خود دست یابند. هر چند آموزش و پرورش در سطح کلان با محدودیت منابع مالی روبهروست و ۹۶ درصد بودجه این وزارتخانه صرف حقوق پرسنل میشود و فرهنگیان دغدغههایی جدی در خصوص معیشت، عدم همترازی با سایر کارکنان وزارتخانهها، عدم ارایه خدمات رفاهی و درمانی مطلوب و... دارند ولی فرهنگیان ضمن پیگیری مطالبات قانونیشان، صبورانه و مصمم، بسیاری از این ناملایمات را تاب آوردهاند که دولت و مجلس باید برای رفع تبعیض و امید و اعتماد بخشی بیشتر به فرهنگیان بیش از پیش اهتمام ورزند.
مهرماه برای معلمان و دانشآموزان ما آغاز مبارکی است که فرزندان ما مهر و مدارا، علم و اندیشه، تفکر و خلاقیت، خردورزی و پرسشگری، ایمان و اخلاص، راستگویی و صداقت، شهامت و میهندوستی، تعهد و عمل را در این مکتب بزرگ فراگیرند. چیزی که امروز بیش از هر زمان دیگری سخت به آن محتاجیم.
مهر که از راه میرسد قلمفرسایی و صحبت و سخنرانی درباره اهمیت آموزش و پرورش و شأن و مقام و منزلت معلمان به یک اصل تکراری تبدیل شده است و پس از آن فرهنگیان به فراموشی سپرده میشوند. فرهنگیان با دغدغههای بزرگشان تنها میمانند و بیتوجهی به این دغدغهها میتواند آموزش و پرورش ما را با چالش جدی روبرو کند که وجود آسیبهای اجتماعی، یأس و دلمردگی در بین معلمان و دانشآموزان، میتواند امیدسوز و خطرناک باشد. نمیتوان از معلمی که خودش دغدغه «نان» دارد انتظار داشت به دانشآموزان قناعت بیاموزد، نمیتوان از معلمی که شاهد بیعدالتی در پرداخت حقوق و مزایای خود با دیگر کارکنان دولت است انتظار داشت از «عدالت» سخن گوید. امروز رسالت و وظیفه دولت و مجلس این است که به دور از خطابههای تکراری و بیثمر با ارایه لایحه و طرحهایی به بیعدالتی و تبعیض بین معلمان و دیگر کارمندان پایان دهند چرا که فرهنگیان با جمعیت میلیونیشان از ارکان توسعه به شمار میروند که میتوانند بر ذهن و زبان میلونها دانشآموز اثرگذار باشند.
مجلس شورای اسلامی در راستای تقویت منابع مالی آموزش و پرورش و توانمندسازی مالی این وزارتخانه طرحی یک فوریتی تحت عنوان: «طرح پشتیبانی اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش» را بیش از ۲ سال است که در صحن به تصویب رسانده ولی هنوز از کمیسیون به صحن برنگشته که بر اساس یکی از مهمترین بندهای این طرح یک درصد از درآمد بانکها، شرکتهای دولتی و موسسات انتفاعی وابسته به دولت علاوه بر بودجه سالانه به وزارت آموزش و پرورش اختصاص یابد. این طرح که در ۹ بند و ۶ تبصره ارایه شده است میتواند در این شرایط سخت مالی معلمان نوید روشنی برای رفع بخشی از دغدغه فرهنگیان عزیز باشد که امید است به زودی در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گیرد.
باید این حقیقت را بپذیریم که فرهنگیان همواره مورد بیمهریهای بزرگی قرار گرفتهاند و ضرورت دارد ضمن تاکید بر اسناد فرادستی نظیر سند تحول بنیادین، سند جامع علمی کشور، چشمانداز جمهوری اسلامی در افق ۱۴۰۴، برنامه ششم توسعه، با اجماع بین همه ارکان نظام زمینه تحقق مطالبات فرهنگیان فراهم شود.
منبع: اعتماد
*عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی
ارسال دیدگاه