پس از ابتلا به کرونا چه اتفاقی برای بدن می‌‌افتد؟

به‌گزارش فرارو، علائم اولیه شامل تب، سرفه و تنگی نفس است. این موارد به محض ۲ روز یا تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می‌شوند.

ویروس کرونا آسیب‌های گوناگونی به سایر اندام های بدن وارد می کند، خصوصاً در صورت ابتلا به نوع شدید بیماری.
هنوز اطلاعات زیادی در مورد ویروس کرونا نداریم که بیش از ۳.۲ میلیون نفر در سراسر جهان بیمار شده است و بیش از ۲۳۰، ۰۰۰ مورد مرگ گزارش شده است.
اما یک چیز واضح این است که در موارد جدی، ویروس می‌تواند اثر مخربی بر بدن داشته باشد - و نه فقط بر روی ریه ها. این چیزی است که تاکنون در مورد چگونگی تأثیر ویروس کرونا، نمونه جهش یافته ویروس، در سیستم بدنی مختلف دست یافته ایم.

ویروس کرونا بر ریه‌ها تأثیر می‌گذارد
مانند سایر بیماری ها، ویروس کرونا - از جمله SARS، MERS و سرماخوردگی - و کرونا یک بیماری تنفسی است، بنابراین معمولاً ابتدا ریه‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
علائم اولیه شامل تب، سرفه و تنگی نفس است. این موارد به محض ۲ روز یا تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس خود را نشان می‌دهند.
در حالی که تب در بالای لیست علائم مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری قرار دارد، اما همه کسانی که بیمار می‌شوند تب ندارند. در یک مطالعه در مجله انجمن پزشکی آمریکا، محققان دریافتند که حدود ۷۰ درصد بیماران بستری شده ناشی از ویروس کرونا تب ندارند.
سرفه شایع‌ترین نشانه ابتلا به کرونا است، اما دستورالعمل‌های درمانی که توسط Boston's Brigham و بیمارستان زنان تهیه شده است نشان می‌دهد که سرفه در ۶۸ تا ۸۳ درصد افراد مبتلا به کرونا و بستری شده در بیمارستان، رخ می‌دهد.
فقط ۱۱ تا ۴۰ درصد دچار تنگی نفس شده بودند.

علائم دیگر کمتر شایع شامل گیجی، سردرد، حالت تهوع و اسهال است.
شدت بیماری کرونا از علائم خفیف یا بدون علائم تا بیماری شدید یا گاهی کشنده متفاوت است. اطلاعات مربوط به بیش از ۱۷۰۰۰ مورد گزارش شده در چین نشان داد که تقریبا ۸۱ درصد موارد خفیف است. بقیه علائم شدید یا بحرانی بودند.
به نظر می‌رسد افراد مسن و افرادی که دارای بیماری‌های مزمن پزشکی هستند، خطر بیشتری برای ابتلا به نوع شدید دارند.
برخی از افراد ممکن است فقط علائم تنفسی جزئی داشته باشند، در حالی که در دیگران عارضه ذات الریه غیر تهدید کننده زندگی وجود داشته باشد. اما زیرمجموعه‌ای از افراد دچار آسیب شدید ریه می‌شوند.
"آنچه به طور مکرر در بیمارانی که به شدت مبتلا به ویروس کرونا هستند مشاهده می‌کنیم، شرایطی است که آن را دیسترس حاد تنفسی یا ARDS می‌نامیم. "

ARDS فقط با ابتلا به ویروس کرونا اتفاق نمی‌افتد. تعدادی از وقایع می‌توانند باعث تحریک آن شوند، از جمله عفونت، ضربه و سپسیس.
این‌ها باعث آسیب به ریه‌ها می‌شوند که منجر به نشت مایعات از رگ‌های خونی کوچک در ریه‌ها می‌شود. مایعات در کیسه هوای ریه‌ها یا آلوئول جمع می‌شود. این امر باعث می‌شود که ریه‌ها نتوانند اکسیژن هوا را به خون منتقل کنند.
در حالی که اطلاعات کافی در مورد نوع صدمه‌ای که در طی ابتلا به ویروس کرونا در ریه‌ها ایجاد می‌شود وجود ندارد، اما گزارش اخیر نشان می‌دهد که مشابه آسیب‌های ناشی از سارس و MERS است.
یک مطالعه اخیر بر روی ۱۳۸ نفر از بیماران کرونایی بستری شده نشان داد که به طور متوسط، ۵ روز پس از بروز علائم، افراد دچار مشکل تنفس می‌شوند. دیسترس حاد تنفسی به طور متوسط ۸ روز پس از بروز علائم ایجاد شد.
درمان دیسترس حاد تنفسی شامل اکسیژن مکمل و تهویه مکانیکی است، با هدف ورود اکسیژن بیشتر به خون.
هیچ درمان خاصی برای دیسترس حاد تنفسی وجود ندارد. فقط از طریق اکسیژن رسانی به بیمار، به بهترین نحو از شخص حمایت می‌کنیم و به بدن او اجازه می‌دهیم تا بهبود یابد و سیستم ایمنی بدن وی بتواند مشکلات اساسی را برطرف کند.

سایر اندام‌های تحت تأثیر ویروس کرونا
ریه‌ها اندام‌های اصلی تحت تأثیر ویروس کرونا هستند. اما در موارد جدی، بقیه بدن نیز می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد.
در بیمارانی که به شدت بیمار می‌شوند، تعداد زیادی از این بیماران در سایر سیستم‌های اندامی نیز دچار اختلال در عملکرد می‌شوند. اگرچه این شرایط می‌تواند با هر عفونت شدید اتفاق بیفتد.
آسیب به اندام‌ها همیشه به طور مستقیم در اثر عفونت ایجاد نمی‌شود، اما می‌تواند در نتیجه پاسخ بدن به عفونت ایجاد شود.

معده و روده
برخی از افراد مبتلا به ویروس کرونا علائم گوارشی مانند حالت تهوع یا اسهال را گزارش کرده اند، اگرچه این علائم بسیار کمتر از مشکلات ایجاد شده در ریه‌ها است.
در حالی که به نظر می‌رسد ویروس کرونا به شکل راحت تری از طریق ریه‌ها وارد بدن می‌شود، اما روده‌ها از دسترس این ویروس دور نیستند.
در گزارش‌های قبلی ویروس‌های SARS و MERS را در نمونه برداری از بافت روده و نمونه‌های مدفوع شناسایی کردند.
دو مطالعه اخیر - یکی در مجله پزشکی نیوانگلند و یک پیش چاپ در مورد medRxiv - گزارش می‌دهند که نمونه مدفوع برخی از افراد مبتلا به کرونا از نظر ویروس مثبت است.
با این حال، محققان هنوز نمی‌دانند که آیا انتقال ویروس از طریق مدفوع می‌تواند رخ دهد یا خیر.

قلب و عروق
بیماری کرونا همچنین می‌تواند بر قلب و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد. این ممکن است به صورت ریتم نامنظم قلب، عدم رسیدن خون کافی به بافت‌ها یا فشار خون پایین باشد که به دارو نیاز دارد.
البته تاکنون مشخص نشده است که ویروس مستقیماً به قلب آسیب می‌رساند.
در یک مطالعه بر روی بیماران بستری در ووهان، ۲۰ درصد از آن‌ها نوعی آسیب قلبی را تجربه کردند. در مورد دیگر، ۴۴ درصد از افراد در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) ریتم قلب نامنظم داشتند.
همچنین علائمی وجود دارد که نشان می‌دهد بیماری کرونا می‌تواند به راحتی باعث لخته شدن خون شود. مشخص نیست که این میزان در شدت بیماری چقدر تأثیر دارد، اما لخته‌ها می‌توانند خطر سکته یا حمله قلبی را افزایش دهند.

کبد و کلیه‌ها
هنگامی که سلول‌های کبدی ملتهب یا آسیب دیده باشند، می‌توانند بیش از مقدار طبیعی، آنزیم‌ها به جریان خون نشت کنند.
افزایش آنزیم‌های کبدی همیشه نشانه یک مشکل جدی نیست، اما این یافته آزمایشگاهی در افراد مبتلا به ویروس سارس یا مرس دیده شده است.
در یک مطالعه بر روی بیماران کرونایی بستری در ووهان، ۲۷ درصد آن‌ها نارسایی کلیه داشتند.
یک گزارش اخیر نشانه‌هایی از آسیب کبدی را در یک فرد مبتلا به کرونا پیدا کرده است. پزشکان می‌گویند روشن نیست که ویروس یا دارو‌هایی که برای معالجه فرد استفاده می‌شود باعث آسیب شده است یا خیر.
برخی از افرادی که با ابتلا به بیماری کرونا بستری شده اند نیز آسیب حاد کلیه را تجربه کرده اند که گاهی اوقات نیاز به پیوند کلیه دارند. این امر در مورد ویروس سارس و مرس نیز رخ داده است.
در طی شیوع سارس، دانشمندان حتی ویروس عامل این بیماری را در توبول‌های کلیه یافتند.
طبق یک گزارش سازمان بهداشت جهانی "شواهد کمی" وجود دارد که نشان می‌دهد ویروس مستقیماً باعث آسیب کلیه شده باشد.
آسیب کلیه ممکن است به دلیل تغییرات دیگری باشد که در طی عفونت ویروس کرونا اتفاق می‌افتد. وقتی ذات الریه دارید، اکسیژن کمتری در گردش خون جریان دارید، و این می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند.

یستم ایمنی
با هرگونه عفونت، سیستم ایمنی بدن با حمله به ویروس خارجی یا باکتری واکنش نشان می‌دهد. گرچه این پاسخ ایمنی می‌تواند بدن را از شر عفونت خلاص کند، اما همچنین گاهی اوقات می‌تواند باعث ایجاد آسیب جانبی در بدن شود.
این می‌تواند به شکل یک واکنش التهابی شدید باشد که گاهی اوقات "طوفان سیتوکین" نامیده می‌شود. سلول‌های ایمنی برای مقابله با عفونت سیتوکین تولید می‌کنند، اما اگر مقدار زیادی آزاد شود، می‌تواند در بدن مشکل ایجاد کند.
بسیاری از آسیب‌های بدن در طی بیماری کرونا به دلیل آنچه سندرم سپسیس می‌نامیم، ناشی از واکنش‌های ایمنی پیچیده است. خود عفونت می‌تواند یک واکنش التهابی شدید در بدن ایجاد کند که می‌تواند عملکرد سیستم‌های اندام‌های مختلف را تحت تأثیر قرار دهد.
نکته دیگر در مورد سیستم ایمنی بدن این است که تاکنون تقریباً هیچ موردی از ابتلا به ویروس کرونا در کودکان زیر ۹ سال مشاهده نشده است. دانشمندان مطمئن نیستند که آیا کودکان خردسال آلوده نمی‌شوند یا علائم آن‌ها آنقدر خفیف است که کسی متوجه آن نمی‌شود.
کودکان همچنین در طی انواع دیگر عفونت‌ها، از جمله سرخک و عفونت‌های پنوموکوکی، بیماری شان شدت کمتری نسبت به بزرگسالان دارند.
این ممکن است به این دلیل باشد که کودکان "پاسخ سیستم ایمنی قوی" دارند، در حالی که افراد مسن نیز ممکن است "بیش از حد واکنش" داشته باشند. این پاسخ ایمنی بیش از حد است که باعث آسیب ناشی از برخی عفونت‌ها می‌شود.