حمله کرونای مصنوعی به کرونای واقعی

به‌گزارش ایسنا، محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیای ایالات‌متحده، ایده درمانی با قابلیت اثبات ارائه کرده‌اند که شاید بتوان با استفاده از خود ویروس عامل بیماری کووید را ازبین برد.

ویروس‌ها با حمله به سلول‌های موجودات دیگر رشد کرده و آنها را مجبور به ایجاد پروتئین‌های ویروسی و مواد ژنتیکی می‌کنند تا تکثیر شوند و این روند به‌طور مدوام ادامه دارد. به همین دلیل، گروه تحقیقاتی دانشگاه پن یک نسخه مصنوعی از ویروس سارس-کوو-۲ طراحی کردند که در رشد واقعی ویروس تداخل ایجاد می‌کند.

آنان می‌گویند: این روش می‌تواند به‌طور بالقوه ویروس واقعی و نسخه مصنوعی را از بین ببرد.

مارکو آرکتی، استادیار زیست‌شناسی گفت: «نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهد که ویروس سارس-کوو-۲ عامل بیماری کووید در واقع همانندسازی و گسترش ویروس مصنوعی ما را امکان‌پذیر می‌کند، در نتیجه به‌طور موثر باعث کاهش خود می‌شود. یک نسخه از این ساختار مصنوعی می‌تواند به‌عنوان یک درمان ضدویروسی خود ارتقاء‌یافته برای کووید-۱۹ استفاده شود.»

وی افزود: ویروس‌هایی با «تداخل معیوب» (DI) در طبیعت معمول هستند و موجب حذف ژن‌های رمزگذار پروتئین و مانع توانایی تکثیر خود می‌شوند. بااین‌حال، اگر در ورود به سلول حاوی پروتئین خطرناک موفق شوند می‌توانند تشکیلات آن را ربوده و خود را تکثیر کنند. وقتی ویروس DI از تشکیلات ویروس نوع خطرناک استفاده می‌کند قادر است، رشد ویروس نوع خطرناک را نیز مختل کند. این ویروس‌های DI با توجه به ژنوم کوتاهتر حتی می‌توانند سریعتر تکثیر شوند و در برابر ویروس نوع خطرناک پیروز شوند.

آرکتی بیان کرد: این ژنوم‌های معیوب مانند انگل‌هایی برای ویروس نوع خطرناک هستند.

برای انجام این مطالعه، ژنوم سارس-کوو-۲ دریافت و از آن برای مهندسی ژنوم‌های مصنوعی DI استفاده شد سپس این ژنوم‌های DI به سلول‌های میمون که به نوع خطرناک سارس-کوو-۲ آلوده شده بود، معرفی شدند.

محققان پس از ۲۴ ساعت دریافتند که ژنوم DI سه برابر سریعتر از نوع خطرناک سارس-کوو-۲ تکثیر می‌شود و بار ویروسی به نصف کاهش می‌یابد.

آرکتی می‌گوید: کاهش نصف در ۲۴ ساعت برای اهداف درمانی کافی نیست بنابراین آزمایش‌های بیشتری باید انجام شود. نتایج تحقیقات منتشر نشده، بیان می‌کند که دانشمندان سعی کرده‌اند از نانوذرات به‌عنوان عاملی برای تحویل استفاده کنند و شاهد کاهش ویروس بیش از ۹۵ درصد طی ۱۲ ساعت بودند.

وی در ادامه افزود: با تحقیقات بیشتر و تنظیم دقیق، نسخه‌ای از این DI مصنوعی می‌تواند به‌عنوان یک درمان خودپایدار برای کووید-۱۹ استفاده شود.

اما دکتر جرمی روسمن، ویروس‌شناسی که در این تحقیقات شرکت نداشت، اظهار کرد: «این روش پیشنهادی جالب است زیرا در واقع ویروس‌های تداخل‌دار معیوب می‌توانند از تکثیر نسخه ویروس جلوگیری کنند. بااین‌وجود، در حال حاضر، بعید به نظر می‌رسد که این روش، روشی مناسب برای جلوگیری از شیوع کووید-۱۹ باشد. چون اولا، نمی‌دانیم که آیا یک ویروس سارس-کوو-۲ تداخل معیوب می‌تواند از همه بیماری‌های بالینی ازجمله کووید طولانی جلوگیری کند. دوم، در استفاده از هر ویروس زنده به‌عنوان واکسن یا درمان باید اطمینان حاصل شود که ادامه تکامل ویروس موجب خطر ابتلا به بیماری با ویروس معیوب نمی‌شود یا تغییر در رفتار نسخه ویروس بیماری‌زا عادی ایجاد نمی‌کند. سوم، برای اینکه ویروس تداخل معیوب نسخه طبیعی ویروس را مهار کند، همان فرد باید به‌طور همزمان به هر دو نسخه ویروس آلوده شود و عفونت با نسخه معیوب تا زمانی که فرد آلوده نشود ادامه نخواهد یافت. با توجه به دلایل ذکر شده بعید به نظر می‌رسد که این روش، روشی مناسب برای جلوگیری از ابتلا به کووید باشد، اگرچه ایده‌ای جذاب است.»