تحسین « اوجی» از همسرش حاشیه ساز شد

به‌گزارش خراسان، در ویدئوی منتشر شده از گفت‌و‌گو با علی اوجی و نرگس محمدی(همسرش) که در شبکه‌های اجتماعی بازنشر زیادی داشت، وقتی پای سریال ستایش و تماشای آن به میان می آید، مشخص می‌شود که علی اوجی بازی همسرش در دو فصل ابتدایی این سریال را ندیده است. او که می‌خواهد دلیل موضوع را توضیح دهد، به همزمانی پیشنهاد تماشای فصل سوم آن با پخش فصل جدید سریال «بازی تاج‌و‌تخت» اشاره می‌کند. موضوعی که البته حسابی توسط مجری با آن شوخی می‌شود. واقعیت هم این است که توجیه اوجی برای این مسئله، مناسب نبود و به نوعی کار را خراب کرد اما اگر از من بپرسید می‌گویم آن چیزی که اشتباه بود، نه سوتی ابتدایی اوجی بلکه صحبت بعدی او بود؛ یعنی تلاش برای تحسین بازی همسرش در سریالی که خودش هنوز آن را تماشا نکرده بود. او در این‌باره گفت: «نرگس که درخشان بود در ستایش»! البته که با توجه به واکنش نرگس محمدی به نظر می‌رسد که این دو نفر آن‌قدر پخته هستند که این یک اشتباه نتواند رابطه آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد اما شاید بد نباشد به بهانه تحسین پراشکال علی اوجی به ویژگی‌هایی بپردازیم که یک تحسین خوب از همسر باید داشته باشد.

از فرصت تمجید همسر غافل نشوید
طی سال‌های اخیر تاثیر قابل توجه نوع تحسین کردن همسران از تلاش‌ها و کارهای همدیگر در حوزه روان‌شناسی مثبت‌گرا مطرح شده است. مطالعاتی که در این حوزه انجام شده، نشان می‌دهد که تحسین‌های اشتباه همسران از همدیگر نه تنها باعث ایجاد احساس مثبت در فرد مقابل نمی‌شود که می‌تواند تاثیری منفی روی رابطه آن‌ها داشته باشد. در مقابل اما موقعیتی که همسران از همدیگر تعریف می‌کنند، فرصتی استثنایی است که می‌تواند دو نفر را به همدیگر نزدیک‌تر کند و کیفیت رابطه همسران را بهبود بخشد.

انواع بازخوردها به موفقیت‌های همسر
نوع بازخوردهای ما به موفقیت‌ها و دستاوردهای همسرمان چه زمانی که به تازگی رخ داده و چه زمانی که در گذشته روی داده است، می‌تواند چهار حالت داشته باشد. چهار حالتی که تنها یکی از آن‌ها می‌تواند رابطه ما را بهبود بخشد. در ادامه توضیحات بیشتری در همین باره داده خواهد شد.

منفعل و غیرسازنده
زمانی که همسرمان در کارش پیشرفت می‌کند، کاری را انجام می دهد که مدتی بود دلش می‌خواست انجام بدهد و... و ما در برابر این موقعیت می‌گوییم: «خوب شد، اتفاقا من هم ماه پیش تونستم چند تا از کارهام رو با برنامه‌ریزی خوب، تموم کنم» یا «کار خوبی کردی، دوستم هم قبلا این کار رو کرده و نتیجه گرفته بود». در واقع در این وضعیت ما بیش از این که به همسرمان توجهی نشان بدهیم، سریع تمرکز را از روی او و موفقیت اش برمی داریم و توجه را به سمت خود یا فرد دیگری غیر از همسرمان می‌بریم. این بی‌توجهی به همسر و احساسات او می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر رابطه ما داشته باشد.

فعال و غیرسازنده
در این وضعیت توجه ما به سمت همسرمان هست اما به بعدی از ماجرا توجه می‌کنیم که می‌تواند سوءتفاهم و ناراحتی ایجاد کند. به عنوان مثال بعد از این‌که همسرمان درباره ارتقا در محیط کارش صحبت می کند یا می‌گوید برای کاری دعوت به مصاحبه شده است، اولین واکنش ما چیزی در مایه‌های «وای این کار اما خیلی مسئولیت داره، مطمئنی می‌رسی انجامش بدی؟» یا این که «حتما وقتی این پیشنهاد رو بهت دادند، استرس داشتی، نه؟ آخه واقعا لقمه بزرگیه». در این وضعیت ما روی موانع احتمالی مسیر همسرمان یا احساسات ناخوشایند او تمرکز کرده‌ایم. دقت کنید که توجه به موانع مسیر یا نکات منفی به خودی خود، مسئله‌ساز نیست اما توجه زیاد به آن می‌تواند این برداشت را در همسرتان ایجاد کند که شما به او اعتماد ندارید. در عین حال که توجه به موانع، به عنوان اولین واکنش تاثیر منفی زیادی بر روابط ما دارد.

منفعل و سازنده
این دسته رایج‌ترین نوع واکنش بسیاری از ما به موفقیت همسرمان یا اتفاقات خوبی است که برای او افتاده. این واکنش‌ها، شاید عوارض دسته‌های بالاتر را نداشته باشد اما باعث می‌شود موقعیتی که می‌توانستیم برای تقویت رابطه با همسرمان استفاده کنیم، از دست برود. واکنش‌هایی چون «چه خوب، تبریک می گم» یا «کارت عالی بود» در این دسته قرار می‌گیرند. در این واکنش‌ها اشاره دقیقی به جزئیات تلاش فرد یا احساسات او نمی‌شود و درنتیجه هم در غالب اوقات باعث ادامه گفت‌وگو بین همسران نمی‌شود.

فعال و سازنده
این واکنش‌ها چند ویژگی دارند. اول این که گوینده با توجه کامل به فرد مقابل حرفش را می‌زند و با او تماس چشمی برقرار می‌کند. به احساسات فرد مقابل توجه نشان می‌دهد. از جزئیات بیشتر ماجرا می‌پرسد و حمایت خود را نشان می‌دهد. به عنوان مثال بازخوردهایی مانند «چه عالی! می‌دونستم اون همه تلاشت بالاخره نتیجه می ده، تعریف کن، ببینم وقتی خبر رو شنیدی چی کار داشتی می‌کردی؟» یا «چه جالب! چون مربوط به قبل از ازدواج‌مون می شه، من از جزئیاتش خبر ندارم، می شه برام از اون روزها بیشتر بگی، احساست و اتفاقاتی که افتاد؟» همان طور که می‌بینید در این واکنش‌ها گوینده تمرکز خود را روی فرد مقابل نگه داشته و چون سوال می کند، گفت‌وگو ادامه می یابد. در ادامه این گفت‌وگو می‌توانیم از برنامه‌های همسرمان بپرسیم یا ببینیم آیا در زمینه‌ای کمک لازم دارد یا نه. در کنار آن می‌توانیم درباره احساسات خودمان در موقعیت‌های مشابه بگوییم. در این روش چون همسران درباره احساسات خود حرف می‌زنند، می‌توانند نگرانی‌های احتمالی خود را هم در فضایی امن بیان کنند. عجیب هم نیست که مطالعات نشان می‌دهد چنین گفت وگوها یی رابطه همسران را عمیق‌تر و آن ها را به همدیگر نزدیک‌تر می‌کند.