کاهش شدید ابتلای معتادان تزریقی به هپاتیت C و انتقال آن

به‌گزارش ایسنا، علی غلامی در آستانه روز ملی اطلاع‌رسانی هپاتیت با اشاره به تاثیر اجرای طرح MMT (درمان نگهدارنده با متادون) در کاهش میزان بیماری هپاتیت میان معتادان تزریقی به ایسنا می‌گوید: پیش از سال‌ ۱۳۸۰ توزیع سرنگ میان معتادان تزریقی به عنوان قبح تلقی می‌شد، به طوریکه اگر معتادی وارد داروخانه‌ای می‌شد و درخواست سرنگ می‌کرد فروشندگان با او رفتار خوبی نمی‌کردند، اما در اوایل سال ۱۳۸۰ کارشناسان متوجه شدند که کشورهای پیش‌رو در کنترل بیماری‌های عفونی برای کاهش بیماری هپاتیت و ایدز، میان معتادان تزریقی سرنگ توزیع می‌کنند.

وی با بیان اینکه از طرف دیگر براساس سال‌ها تجربه در کشورهای جهان کارشناسان به این نتیجه رسیده بودند که هنوز زیرساخت‌های لازم برای افزایش مهارت‌های اجتماعی معتادان که عامل اصلی عود بعد از ترک است وجود ندارد، می‌افزاید: باتوجه به اینکه کاهش عملکرد فرد معتاد به جامعه آسیب وارد می‌کند، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که اگر ماده‌ای در اختیار معتادان قرار گیرد که عملکرد معتادان را حفظ کند، آسیب‌های اجتماعی اعتیاد به شدت کاهش می‌یابد لذا برای حفظ عملکرد معتادان از متادون استفاده کردند و فرد معتاد با مصرف آن هم عملکرد مناسب‌تری داشت و هم وسوسه مصرف و تزریق مواد مخدر نداشت.

دبیر کانون سراسری انجمن‌های صنفی مراکز سرپایی درمان اعتیاد کشور ادامه می‌دهد: در نهایت با در اختیار قرار دادن متادون میان معتادان متوجه شدند که تا ۸۰ درصد عملکرد اجتماعی و عاطفی معتادان بازمی‌گردد. همچنین دانشمندان حوزه اعتیاد پی بردند که وسوسه بسیار زیاد برای مصرف مجدد و تزریق مواد مخدر در معتادان تزریقی با مصرف متادون کاهش می‌یابد و این نیز دلیلی بود تا کشورهای پیش‌رو از روش MMT برای درمان معتادان استفاده کنند.

به‌گفته وی، طبق تجارب کشورهای موفق در کنترل ایدز و هپاتیت روش درمانی MMT از یک سو موجب بهتر شدن عملکرد عاطفی و اجتماعی فرد در جامعه می‌شد و از سوی دیگر میزان مصرف مواد مخدر به روش تزریقی و همچنین میزان انتقال هپاتیت و ایدز را کاهش می‌داد.

غلامی خاطرنشان می‌کند: بررسی این تجارب موجب شد که برنامه MMT در ایران نیز اجرا و به صورت یک قانون تعریف شود در این راستا در ماده ۱۵ قانون مبارزه با مواد مخدر نیز مراکز سرپایی درمان اعتیاد تعریف شد، همین ماده قانونی موجب شد تا بیماران به این مراکز مراجعه کنند که به دنبال آن هم میزان عملکرد جامعه ارتقا و هم میزان معتادان تزریقی مبتلا به هپاتیت در کشور کاهش یافت.

دبیر کانون سراسری انجمن‌های صنفی مراکز سرپایی درمان اعتیاد کشور با اشاره به اینکه در حال حاضر میزان ابتلا به بیماری هپاتیت میان معتادان تزریقی به صفر نزدیک شده است، می‌افزاید: پیش از سال ۱۳۸۳ حدود ۱۸ درصد معتادان به صورت تزریقی مواد مخدر مصرف می‌کردند، اما پس از اجرای برنامه MMT این آمار به ۲ درصد در سال ۹۵ رسید که باتوجه به گسترش مراکز DIC حدود ۱.۶ درصد از این معتادان، با استفاده از سرنگ‌های استریل مواد خود را تزریق و مصرف می‌کردند.

غلامی معتقد است که باتوجه به اینکه حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد معتادان تزریقی مبتلا به هپاتیت C بودند، اگر شکل تزریقی اعتیاد با توجه به آمار فعلی ادامه می یافت در حال حاضر حدود ۱۵۰ هزار معتاد تزریقی مبتلا داشتیم، در حالیکه با اجرای برنامه MMT و DIC این عدد به ۲۰۰۰ نفر کاهش یافت و ایران با شیوع زیر نیم درصد در هپاتیت سی و زیر ۱.۵ درصد در هپاتیت B جزو کشورهای پیشرو در این حوزه تبدیل شد.

وی درباره نحوه درمان معتادان مبتلا به بیماری هپاتیت می‌گوید: دولت به طور رایگان همه بیماران هپاتیت را تحت درمان قرار می‌دهد تا هم عملکرد آنها ارتقا یابد و هم میزان انتقال بیماری کاهش یابد.