خطر قرنطینه برای کودکان

به‌گزارش ایسنا، کرونا خانه‌نشینی اجباری آورد. تاکنون درباره آسیب‌های احتمالی برای روح و روان بزرگسالان هشدارهایی داده و توصیه شده که با مطالعه و ورزش خود را از کسالت و افسردگی قرنطینه نجات دهند. در این میان نباید از کودکان غفلت کرد چون خطراتی جدی‌تری آنها را تهدید می‌کند. بنا به‌گفته مهرنوش خالقی -روانشناس و مربی کودکان- در روزهای قرنطینه خانگی، دو تا خطر کودکان را تهدید می‌کند. یکی؛ اختلال در ارتباطات اجتماعی و دیگری اختلال در قدرت تخیل.

خالقی توضیح می‌دهد که یکی از مهمترین فاکتورها که باید در کودکان به ویژه کودکان سه تا شش سال تقویت شود؛ ارتباط است. اختلال ارتباط در کودکان به حدی جدی است که در کتابچه «راهنمای اختلالات روانی» که هر پنج سال یک بار منتشر می‌شود، طیف اختلالات ارتباطی، بزرگ‌ترین چالش روانی بچه‌ها در دوران کنونی شناخته شده است.

می‌دانیم قرنطینه خانگی، کودکان را از هر ارتباط حضوری و مکالمه با دوستان، همسن و سالان، همکلاسی‌ها و حتی پدربزرگ و مادربزرگ‌ها منع کرده است برای همین بنا به تأکید این روانشناس و تسهیل‌گر کودکان، احتمال آسیب به ارتباطات اجتماعی کودکان می‌شود اما والدین می‎توانند شدت آن را به حداقل برسانند.
برای مثال بهتر است سعی کنیم با رعایت فاصله، در برخی روزها، فرصت ارتباطات حضوری کودکان را فراهم کنیم. در صورت امکان کودکان می‌توانند در پاکینگ یا حیاط خانه که خلوت و تمیز باشد؛ با دوستان همسن و سال خود دیداری داشته باشند. البته باید همه نکات بهداشتی را رعایت کنند.

ارتباط مجازی هم راهکار دست یافتنی‌تری است. کودکان می‌توانند با دوستان و نزدیکان خود تماس ارتباط مجازی داشته باشند. این روزها خوشبختاه تماس تصویری بسیار رایج شده که می‌تواند برای تقویت مهارت ارتباط‌گیری به کودکان کمک کند و تا حدی آنها را از خطرات احتمالی مصون بدارد.

اختلال در مهارت‌های ارتباطی کودکان در قرنطینه به قدری جدی است که این روزها، مدیران و مربیان مهدهای کودک نگران آن هستند که بعد از رفع محدودیت و ممنوعیت‌هیا ناشی از کرونا؛ چطور باید کودکان را شرایط عادی برگردانند چون فرآیند ارتباط‌گیری کودک با مهد، مربی و دوستان مهد و ... زمان بر بوده و با وقفه‌ای که قرنطینه در این بین ایجاد کرده، کار مربیان را سخت‌تر می‌کند.
دومین آسیب احتمالی برای کودکان، اختلال درقوه تخیل کودکان است. به هر حال به‌دلیل قرنطینه کودکان مجبور شده‌اند روزهای طولانی در فضای محدود و یکنواخت خانه بمانند آن هم در شرایطی که از رفت و آمد هم منع شده‌اند؛ برای همین ممکن است تخیل آنها آسیب ببیند. بنابراین توصیه می‌شود حتما والیدن برای کودکان کتاب بخوانند، برای کودکان قصه بگویند یا با جان بخشیدن به عروسک‌ها و برگزاری نمایش عروسکی قوه تخیل کودکان را تحریک کنند. در بازی‌های این چنینی از کودکان بخواهند که مشارکت داشته باشند و آنها هم با استفاده از تخیلشان قصه بسازند.

به گفته این مربی کودکان، اهمیت بازی‌ها برای کودکان زیر دبستان به این است که آنها می‌توانند حرفه و شغلی را که قرار است در آینده داشته باشند؛ در این سن تمرین می‌کنند. بر اساس مطالعات، بسیاری از افراد موفق، در سنین بزرگسالی شغلی را دارند که در سنین کودکی آن را بازی و تمرین می‌کردند. در نتیجه بازی و تخیل‌پردازی تا این حد برای کودکان مهم است.