روایت خوشنویس شیروانی از لبنان:
مشق عشق در زیر آتش صهیونیست‌ها
شیروان (پانا) ـ مدیر انجمن خوشنویسان شهرستان شیروان با بیان برگی از خاطرات حضور خود در لبنان گفت: در زیر آتش صهیونیست‌ها مشق عشق می‌کردیم.
علی رحیمی گفت:« درلبنان، هر گاه فرصتی پیش می آمد، با توجه به علاقه ای که به "خط رقعه" داشتم، از روی کتب خطی لبنان آن را نیز تمرین و تا حدودی "خوش" می نوشتم و گاهی هم به دوستان لبنانی آموزش می دادم.»
وی افزود:«من از نوشتن لذت می بردم و با هروسیله ای که در اختیار داشتم مشق می کردم و گاهی روی سطوح سیمانی با آب و"جارو مویی" خط می نوشتم به طوری که "دواتم" یک سطل بزرگ آب و "قلمم" جارو مویی و کاغذم، سطح وسیع "سیمانی" بود، چون عرض قلمم یعنی همان جارومویی که تقریبا ۱۵تا۲۰ سانتی متر بود، طول یک نوشته به بیش از ۱۰ متر می رسید و وقتی برمی گشتم که مجدد بنویسم در اثر تابش آفتاب نوشته ها خشک و مجدد صفحه مشق آماده نوشتن می شد.»
رحیمی در ادامه اظهار داشت:« یکی از اولین نوشته هایی که در دانگ بسیار بزرگ بیاد دارم، نوشته "الموت لامریکا" و"الموت لاسرائیل "بود، بعدها که خوشنویسی را در وطن به صورت حرفه ای ادامه دادم،علاقه زیادی به نوشتن با قلم در دانگ های بسیار درشت داشتم و معمولا قلم کتیبه و جلی نویسی، بین یک تا دو سانت مرسوم است.»
وی گفت:«عطش تجربه ای جدید در این مورد باعث شد تا از تراش چوپ و تخته، ابتدا قلم ۳ سانت و سپس ۷ تا ۱۸ سانتی متر را تهیه کرده و تابلوهایی در دانگ های درشت به رسم یادگار نوشتم که مورد توجه قرار گرفت.»
ارسال دیدگاه