تدریس فیزیک با شعر و خلاقیت در کلاس وحیده فضل‌الهی علمداری
تبریز (پانا) - در دل تبریز، کلاس وحیده فضل‌الهی علمداری مکانی است که در آن فیزیک نه با فرمول‌ها و تست‌ها، بلکه با شعر، حرکت و خلاقیت تدریس می‌شود. معلمی که علم را به زندگی پیوند زده و نسل جدید را با زبان خودشان به شگفتی‌های جهان فرا می‌خواند.
صبح‌های تبریز، وقتی آفتاب از پشت پنجره‌های کلاس درس سرک می‌کشد، وحیده فضل‌الهی علمداری با لبخندی آرام و پرراز وارد کلاس فیزیک می‌شود؛ کلاسی که نه تخته‌سیاهی پر از فرمول دارد و نه کتاب‌هایی سنگین و خسته‌کننده. او فیزیک را به قصه‌ای زنده بدل کرده؛ قصه‌ای که با حرکت، تجربه، شعر و خلاقیت روایت می‌شود.
وحیده فضل‌الهی علمداری، معلمی با ۲۸ سال سابقه تدریس، همچنان با همان شور و اشتیاق سال‌های نخست وارد کلاس می‌شود. برای او فیزیک فقط یک درس نیست، بلکه راهی است برای درک جهان. او معتقد است که علم باید زنده و ملموس باشد؛ مثل داستان نیوتن که زیر درخت سیب بود، نه پشت میز آزمایشگاه. همین جمله‌ی ساده، کلیدی می‌شود برای باز کردن ذهن دانش‌آموزانی که قرار است فیزیک را در زندگی روزمره لمس کنند.
در کلاس او، ضریب اصطکاک با کفش‌های کتانی سنجیده می‌شود، توان بدن در بالا رفتن از پله‌های مدرسه محاسبه می‌گردد و حرکات ستاره‌های والیبال با قوانین فیزیکی تحلیل می‌شود. «وقتی بچه‌ها بفهمن فیزیک توی جیب‌شونه، دیگه نمی‌تونن ازش فرار کنن»، معلم با خنده می‌گوید.
در زمانه‌ای که تکنولوژی ذهن نوجوانان را تسخیر کرده، وحیده نه می‌جنگد و نه عقب‌نشینی می‌کند؛ بلکه شمشیر تکنولوژی را در دست می‌گیرد. او با اپلیکیشن‌های واقعیت افزوده کهکشان‌ها را به کلاس می‌آورد، چالش‌های خلاقانه طراحی می‌کند و گروه‌های تلگرامی‌اش را به بحث‌های علمی و جذاب بدل کرده است.
خودش می‌گوید: «باید توی دنیای اونا باشی تا بتونی اونا رو به دنیای خودت دعوت کنی. »
او از نسل جدید نمی‌ترسد، بلکه عاشقشان است. به باور او، این نسل به دنبال کشف و ساختن است، نه شنیدن سخنرانی‌های خشک. دانش‌آموزانش یاد گرفته‌اند که سؤال پرسیدن راه فهمیدن است و اشتباه کردن بخشی از یادگیری. برای آن‌ها، فیزیک پلی است بین علم و زندگی، از تغییرات اقلیمی تا عدالت اجتماعی.
دانش‌آموزانش از او با احترام و شوق یاد می‌کنند؛ بعضی کلاسش را به فیلمی ماجراجویانه تشبیه می‌کنند و برخی اعتراف می‌کنند که نگاهشان به علم برای همیشه تغییر کرده است. یکی از شاگردان سابقش می‌گوید: حتی حالا که دانشگاه میرم، هنوز صدای راهنمایی‌هاش توی ذهنمه.
برای وحیده فضل‌الهی، فیزیک فقط مجموعه‌ای از معادلات نیست، بلکه یک روش‌اندیشیدن است. «ما آینده رو می‌سازیم، با هر دانش‌آموزی که یاد می‌گیره حرفه‌ای فکر کنه. » این جمله‌ی ساده، خلاصه‌ی فلسفه‌ی آموزشی اوست.
او به معلمان جوان هم توصیه‌ای دارد: «هر دانش‌آموز‌یه دنیاست. یکی توی حل مسأله می‌درخشه، یکی توی آزمایش‌ها. کار ما پیدا کردن ستاره‌ی هر کدومه. بهشون گوش بدید، اونا بهتون یاد می‌دن چطور معلم باشید. »
قصه‌ی وحیده فضل‌الهی علمداری، قصه‌ی معلمی است که فیزیک را از دل کتاب‌ها بیرون کشیده و آن را در زندگی دانش‌آموزان جاری کرده است. کلاس او، صحنه‌ای از شگفتی و خلاقیت است و خودش، باغبانی که بذر آینده را می‌کارد.
ارسال دیدگاه