نامه دانش آموزان نیشابوری به حضرت امام خمینی (ره)

متن نامه نخست و پاسخ امام(ره) در ادامه آمده است:

بسم اللَّه الرحمن الرحیم.
حضور محترم پدر عزیز و مهربانمان حضرت امام خمینی‌
امیدواریم که سلام گرم ما را بپذیرید و وجودتان از هر گونه بیماری و ناراحتی دور باشد. ما می‌ خواستیم همان طور که در کتاب تعلیمات دینی و اخلاق کلاس پنجم بود، نامه ‌ای به شما بنویسیم و مانند امام محمد تقی(ع) که فرماندار سیستان را نصیحت کرده بود، شما را نصیحت کنیم. اما متوجه شدیم که این کار، اشتباه بزرگی است و گناه دارد؛ چون شما خود شخصی بزرگ و با تقوا و پرهیزکارید و در برابر قدرت های شرق و غرب ایستادگی نموده‌ اید و با قدرت های شیطانی در حال مبارزه هستید، در حالی که ما کودکانی هستیم که شاید حتی دست چپ و راستمان را از یکدیگر تشخیص ندهیم، پس چگونه خود را راضی کنیم که شما را نصیحت نماییم. از این نظر فقط تصمیم گرفتیم که نامه ‌ای برای شما بنویسیم و ضمن عرض سلامی گرم و با محبت، از خداوند بزرگ بخواهیم و دعا کنیم که شما را در پناه خود در کلیه کارها موفق و پیروز نگه دارد، و هر چه زودتر سربازان اسلام را بر نیروهای صدام و کافران بعثی پیروزی عطا فرماید.

آمین یا رب العالمین.

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگه‌دار.

نماینده کلاس پنجم (الف)- سید ابو الفضل مرزانی- ۲۶/ ۱۱/ ۶۰- نیشابور

پاسخ حضرت امام خمینی (ره) به دانش آموزان نیشابوری

بسم اللَّه الرحمن الرحیم‌

فرزندان عزیز خوبم‌

چه خوب بود که نصیحتی را که در نظر داشتید، می‌ نوشتید. ما همه محتاج به نصیحت هستیم و نصیحت شما عزیزان، بی ‌غرضانه و از روی صفای قلب است. اکنون به عنوان پدر پیری شما عزیزان را نصیحت می‌ کنم که در تحصیل علم و فراگرفتن دانش و اخلاق و کردار نیکو کوشا باشید که افراد متعهد و سودمندی برای اسلام بزرگ و میهن عزیزتان باشید. خداوند یار و نگهدارتان باشد.

۲۸ ربیع الثانی ۱۴۰۲/ ۴ اسفند ۱۳۶۰-

روح اللَّه الموسوی الخمینی‌

(صحیفه امام، ج‌۱۶، ص: ۷۰)