شاعر البرزی:
بزرگترین آسیبی که شعر جوان را تهدید می‌کند، عدم مطالعه در آثار کلاسیک است
کرج (پانا) - یکی‌از شاعران البرزی معتقد است بزرگترین آسیبی که شعر جوان را تهدید می‌کند، عدم مطالعه در آثار کلاسیک و گرانبهای ادبیات فارسی است.
میلاد موحدی‌راد در گفت‌وگو با پانا بیان کرد: «از ۱۲ سالگی شروع به سرودن شعر کردم و از دوره دبیرستان به شکل حرفه‌ای با انجمن شعر محل زندگی خود در کتابخانه آیت‌الله سعیدی در شهرستان بندرماهشر واقع در استان خوزستان، فعالیت خود را در زمینه شعر آغاز کرده و به دلیل علاقه به ادبیات این رشته را در دانشگاه به شکل آکادمیک تا سطح دکتری ادامه دادم.»
وی افزود: «تمام اشعارم را دوست دارم؛ زیرا در موقعیت‌های مختلف و دلایل متفاوت سروده شده‌اند و تفاوت خاصی بین آن‌ها قائل نیستم. ۳ مجموعه شعر با نام‌های «دلتنگی درختی است که از شانه می‌روید» ، «یکیشان نیست» و «همین هیچ» که در سال گذشته منتشر شد را در کارنامه اشعار خود دارم و همیشه سعی کردم در قسمت‌های مختلف ادبیات هم مطالعه و هم کنشگری داشته باشم؛ زیرا ادبیات، حوزه بسیار گسترده‌ای است که شاید تمرکز در یک بخش خاص آن، توفیق بیشتری را به همراه داشته باشد.»
موحدی‌راد بیان کرد: «بر حسب سن و سال و شرایط گوناگونی که انسان در طول زندگی تجربه می‌کند، شاعران متعددی در دوران خاص حیاتش می‌توانند بر او تاثیر بگذارند. به‌طور مثال؛ بنده در دوران نوجوانی و جوانی تحت تاثیر سهراب سپهری بودم و در دوره دانشجویی، اشعار سیدحسن حسینی و قیصر امین‌پور را دنبال کرده و گاهی شعرهای اخوان‌ثالث و فریدون مشیری را می‌خواندم اما شاعری که همیشه محل رجوعم بود، بیش از همه مولانا است.»
وی اظهار کرد: «تاثیری که آثار بزرگ ادبی و شاعران بزرگ مانند فردوسی، نظامی، سعدی و نویسندگان معاصر ما بر شعرای دیگر ملت‌ها گذاشته‌اند بیانگر این است که می‌توانیم جایگاه ادبیات را در جهان امروزی بسنجیم؛ زیرا تاثیر زبان وادبیات ما روی ادبیات جهان، سابقه‌ای دیرینه دارد.»
موحدی‌راد افزود: «آغاز پیدایش زبان نامعلوم است اما بدون تردید زبان و ادبیات ما تاثیر خود را بر سایر زبان‌های دوران قبل از اسلام شروع کرده تا عصر حاضر ادامه دارد و بسیاری از محققان معتقدند که ایران و هند در روزگاران قدیم، دارای زبان مشترکی بودند.»
این شاعر فعال البرزی خاطرنشان کرد: «بزرگترین آسیبی که شعر جوان را تهدید می‌کند، عدم مطالعه در آثار کلاسیک و گرانبهای ادبیات فارسی و میراثی است که نیاکان ما به یادگار گذاشته‌اند و اگر مورد عدم توجه جامعه قرار بگیرد، آسیب‌های غیر قابل جبرانی به فرهنگ کشور ما می‌زند.»
وی ابراز کرد: «امیدوارم تا جهان باقی است، ادبیات فارسی روزبه‌روز عمیق‌تر و پرمخاطب‌ترشود و قله‌هایی که در قرون گذشته فتح کرده در آینده هم توسط جوانان پراستعداد تجربه شود و مهمترین پیشنهادی که به شاعران دارم، مطالعه جدی، مستمر و منظم است؛ زیرا با مطالعه، درب‌های بسیاری به سوی آنان باز شده و قطعا موفق می‌شوند.»
خبرنگار: آیلارفیضی
ارسال دیدگاه