در گفتوگوی پانا با عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس:
کاهش وام ساخت مسکن به ۶۵۰ میلیون مشکلات تولید مسکن را بیشتر میکند
تهران (پانا) - عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی، با انتقاد از کاهش وام ساخت مسکن شهری از ۸۰۰ میلیون به ۶۵۰ میلیون تومان، این تصمیم را ناکافی برای حل مشکلات حوزه مسکن دانست و بر لزوم تغییر رویکرد در سیاستگذاری مسکن تأکید کرد.
جبار کوچکینژاد، نماینده رشت در مجلس و عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با پانا با اشاره به کاهش مبلغ وام ساخت مسکن شهری از ۸۰۰ میلیون به ۶۵۰ میلیون تومان، این تصمیم را غیرمنطقی و ناکارآمد توصیف کرد و افزود: «مسکن یکی از اساسیترین نیازهای مردم است و کاهش وام آن، در شرایطی که بسیاری از مردم توان مالی کافی برای تأمین آورده اولیه ندارند، کمکی به حل بحران مسکن نخواهد کرد. این تصمیم به جای تسهیل خانهدارشدن اقشار آسیبپذیر، مشکلات بیشتری را برای آنها ایجاد میکند.»
این نماینده مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه کاهش مبلغ وام پس از اعلام اولیه آن بیسابقه بوده است، افزود: «اینکه ابتدا مبلغ ۸۰۰ میلیون تومان برای وام ساخت مسکن اعلام شود و پس از گذشت چند ماه، بدون پرداخت، به ۶۵۰ میلیون تومان کاهش یابد، نشاندهنده ضعف در برنامهریزی و سیاستگذاری برای اجرای قانون جهش تولید مسکن است. این تصمیم، هم اعتماد عمومی را خدشهدار میکند و هم مشکلات مردم را در زمینه تأمین و ساخت و ساز مسکن افزایش میدهد.»
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس همچنین به چالشهای بانکها در تأمین منابع اشاره کرد و گفت: «بانکها در شرایط فعلی ناتراز هستند و توان پرداخت وامهای کلان را ندارند. این موضوع باعث میشود دولت نتواند به تعهدات خود در حوزه مسکن عمل کند. از سوی دیگر، مردم نیز به دلیل شرایط اقتصادی ضعیف، توان تأمین آورده اولیه را ندارند. در این شرایط، کاهش مبلغ وام ساخت مسکن تنها به تعمیق مشکلات منجر خواهد شد.»
کوچکینژاد با تأکید بر لزوم تغییر رویکرد دولت در سیاستگذاری مسکن، اظهار کرد: «دولت باید به جای کاهش مبلغ وام ساخت مسکن شهری، به راهکارهای جایگزین فکر کند. یکی از این راهکارها، استفاده از زمینهای دولتی برای ساخت مسکن است. دولت میتواند با ارائه زمین به انبوهسازان و دریافت واحدهای مسکونی در ازای آن، منابع لازم را تأمین کرده و به اقشار آسیبپذیر کمک کند. این روش میتواند فشار را از روی بانکها بردارد و به بهبود وضعیت مسکن کمک کند.»
وی همچنین به اهمیت ایجاد تعادل بین سرمایهگذاری در حوزه مسکن و سایر بخشهای تولیدی اشاره کرد و گفت: «دولت باید اولویتهای خود را مشخص کند. مسکن و تولید، هر دو از بخشهای حیاتی اقتصاد هستند و نمیتوان یکی را فدای دیگری کرد. سیاستگذاریهای کنونی نشان میدهد که دولت در این زمینه نیازمند بازنگری جدی است.»
کوچکینژاد در پایان با اشاره به مشکلات قشرهای آسیبپذیر در تأمین مسکن گفت: «دولت باید شیوههای حمایتی جدیدی را برای خانهدار شدن مردم، بهویژه دهکهای پایین، در نظر بگیرد. وام ساخت مسکن بهتنهایی نمیتواند مشکل را حل کند و نیازمند یک رویکرد جامع و همهجانبه هستیم.»
ارسال دیدگاه