پانا گزارش می‌دهد؛
بنگاه‌های کاریابی فرصت‌اند یا تهدید؟
آیا بنگاه‌های کاریابی می‌توانند زمینه توزیع عادلانه شغل را فراهم کنند
تهران (پانا) - سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی معتقد است مراکز کاریابی در کشور نه تنها تهدید نیستند بلکه فرصتی برای توزیع عادلانه شغل هستند و حتی مراکزی که در سطح بین‌المللی کار می‌کنند فرصتی برای استفاده از بازار کار خارج از کشور به نیروی انسانی داخلی می‌دهند اما دلیل کاهش اعتماد جویندگان کار نسبت به این مراکز این است که مراکز کاریابی باید به دست متخصصان این حوزه اداره شوند و بنیه کارشناسی در این مراکز تقویت شود.
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در راستای بهبود فضای کسب‌وکار و تسهیل و تسریع در ارائه خدمات پیش‌نویس اصلاحیه آیین‌نامه اجرایی قانون مجازات اشتغال به حرفه کاریابی و مشاوره شغلی بدون داشتن پروانه را به دولت ارائه کرده که در دست بررسی است.
بنگاه‌های کاریابی در بدو تاسیس قرار بود که معضل بیکاری را در کشور حل کنند اما در بلندمدت این اتفاق نیافتاد و نه تنها بیکاری کاهش پیدا نکرد بلکه گزارش‌های تخلفی زیادی که از این مراکز شنیده شد، منجر به ترویج بی‌اعتمادی مردم نسبت به این مراکز شده است. حتی مراکز کار بین‌المللی هم نتوانستند در ایجاد فرصت‌های شغلی برای جوانان در خارج از کشور موفق عمل کنند و همین باعث شده تا وزارت کار تصمیم جدی برای ساماندهی این مراکز بگیرد.
تاریخچه مؤسسات کاریابی
روایت است که از سال ۱۳۲۸ واژه کاریابی در تشکیلات وزارت کار وقت وجود داشته اما مشخصاً در سال ۱۳۴۸ اداره کل مشاغل و کاریابی تبدیل به اداره کل اشتغال می‌شود و به‌عنوان اداره کلی از معاونت نیروی انسانی فعالیت خود را آغاز می‌کند. در آن زمان به دلیل فعالیت‌های عمرانی زیادی که در استان‌ها وجود داشته این مراکز علاوه بر اینکه برای جویندگان شغل کاریابی می‌کردند اقدام به نقل‌وانتقال نیروی کار از استان‌های دارای مازاد نیرو با استان‌های متقاضی می‌کردند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مراکز کاریابی به‌صورت واحدی وابسته به اداره کل کار و امور اجتماعی فعالیت می‌کردند و در همان زمان بود که مبنای کارشناسی این نوع واحدهای کاریابی تحلیل رفت تا اینکه در برنامه سوم توسعه مراکز کاریابی دولتی به مراکز کاریابی خصوصی تفویض شدند. علی‌رغم اینکه این مراکز در آن زمان با حمایت دولت توانسته بودند در استان‌های کشور فعال شوند اما به دلیل عدم جایگزینی با بخش دولتی در درجه دوم اهمیت بودند و همین موضوع باعث شد نتوانند بنیه کارشناسی قوی پیدا کنند و درنهایت در سال‌های اخیر شاهد گزارش تخلف بسیار زیادی از این مراکز بودیم که با دریافت مبلغی پول نمی‌توانند خدمات خوبی به متقاضیان‌شان ارائه دهند و همین باعث کمرنگ شدن نقش این مؤسسات در جامعه شد.
غلامرضا مرحبا، سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با پانا با اشاره به اینکه مراکز کاریابی یک فرصت برای ایجاد اشتغال هستند، گفت: «بنگاه‌های کاریابی تهدید نیستند، بلکه اگر تحت نظارت باشند و درست کار کنند می‌توانند برای تأمین نیروی انسانی مفید باشند. افراد خودشان نمی‌توانند به‌تنهایی به شرکت‌ها و کارخانه‌های مختلف مراجعه کنند. وجود چنین مراکزی که بانک اطلاعاتی از فرصت‌های شغلی مختلف را دارند، مفید است. فرد جویای کار به این مراکز مراجعه کرده و در یک نظام عادلانه افرادی که تخصص دارند توزیع می‌شوند، این اتفاق خوبی است.»
چرا بنگاه‌های کاریابی افول کردند
مرحبا درباره اعتماد ازدست‌رفته جویندگان کار به این مراکز گفت: «این نوع مراکز فلسفه وجودی‌شان مشخص است و شروع خوبی داشتند اما ناگهان در یک دوره‌ای به دلیل نبود نظارت درست، آسیب‌زا شدند و همین باعث شد اعتماد جویندگان کار به این مراکز کم شود. به طور کلی هر موسسه‌ای که تأسیس می‌شود رسالت و هدفی برایش تعریف می‌شود. دستگاهی که وظیفه تنظیم‌گری و سیاست‌گذاری دارد باید نظارتش را داشته باشد. بنگاه‌های کاریابی در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا به‌خوبی فعالیت دارند و نیروی انسانی را تأمین می‌کنند و به افراد جویای شغل بر اساس مهارتی که دارند کار معرفی می‌شود.»
داشتن موسسه کاریابی یک تخصص است
سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه داشتن موسسه کاریابی خودش یک تخصص است، اظهار کرد: «اینگونه مجموعه‌ها باید در دست افرادی که تخصص کاریابی دارند، مدیریت شود و البته زیر نظر وزارت کار فعالیت کنند، این موضوع باعث می‌شود که مؤثر و مفید باشند. دستگاهی که تنظیم‌گری و سایستگذاری دارد باید نظارت کافی را داشته باشد تا وقتی انحرافی ایجاد شد آسیب عمیق ایجاد نکند و جلویش گرفته شود.»
اعزام نیروی کار به خارج به دلیل نیروی کاری زیادی و فرصت شغلی کم است
سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس درباره بنگاه‌های کاریابی بین‌المللی که نیروی کار به خارج از کشور اعزام می‌کنند، گفت: «ما نیروی کار زیاد داریم اما فرصت شغلی کم داریم. در بسیاری از کشورهای مختلف دنیا نیروهای کاری هستند که همین‌ها منابع تولید ارز برای کشورشان هستند و لزوماً موضوع‌شان مهاجرت نیست.»
وی افزود: «ممکن است در ایران فردی که مهاجرت می‌کند به‌طورکلی بخواهد برود و وطنش را فراموش کند اما در بسیاری از کشورهای اروپای شرقی یا حتی چینی‌ها میلیون‌ها نفر از افراد جامعه‌شان به کشورهای دیگر رفته و مهارت و تجربه کسب می‌کنند و درآمدشان را در کشور خودشان خرج می‌کنند. اگر هم به کشورشان بازگردند باتجربه بازمی‌گردند و نیروی کار ماهر اثرگذار هستند. پس در واقع این‌موضوع بالقوه فکر خوبی است فقط به شرط اینکه به درستی مدیریت شود.»
ارسال دیدگاه