رئیس اتاق بازگانی ایران و چین در گفتوگو با پانا مطرح کرد:
دریافت بهره مالکانه و اخذ مالیات راهکاری برای کاهش وابستگی بودجه به نفت
تهران ( پانا) - رئیس اتاق بازگانی ایران و چین میگوید دولت میتواند با دریافت بهرهمالکانه و اخذ مالیات وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش دهد. البته دولتهایی که بخش عمده درآمد کشورشان مالیات است، خصوصیاتی دارند که مهمترین ویژگی آن پاسخگویی در برابر مالیاتهایی است که از مردم دریافت کردهاند؛ بنابراین ایجاد انقلابی در اقتصاد میتواند کشور را به آن نقطه برساند که سهم نفت در بودجههای سالانه اندک باشد و در کوتاهمدت باید هدف این باشد که حتیالامکان فروش ذخایر زیرزمینی صرف هزینههای جاری کشور نشود.
مجیدرضا حریری، رئیس اتاق بازگانی ایران و چین در گفت وگو با پانا اظهار کرد: « سالهای زیادی است که بحث وابستگی بودجه به درآمد نفت مطرح میشود اما چه در اوج درآمدهای نفتی و چه در زمان کاهش حداقلی درآمد نفت، تلاشی از سوی مسئولان برای وابستگی بودجه جاری کشور به نفت انجام نگرفته است.»
وی افزود: « البته اقتصاد بدون نفت معنای چندانی برای کشور ما ندارد و کفران نعمت محسوب میشود. نفت نعمتی بزرگ برای کشور است و معنای «اقتصاد بدون نفت» آن است که در چاههای نفت کشور بسته شود؛ البته در همه جای دنیا مانند آمریکا و کانادا حتی به دنبال نفت شیل هم هستند، پس نفت ارزشمند است و مهم آن است که استعدادها و داشتههای طبیعی کشور به گونهای مدیریت شود که درآمد آن صرف هزینه جاری نشود. درمورد سایر ثروتها و منابع کشور مانند معادن و محصولات معدنی مانند سنگ آهن یا مس نیز همین منطق حاکم است.»
منابع کشور باید به عنوان سرمایه بیننسلی حفظ شوند
حریری تاکید کرد: « نگاهها باید به گونهای تغییر کند که نفت یا هر منابع دیگر در کشور به عنوان سرمایه بیننسلی حفظ شود و بیشترین ارزش افزوده از آن به دست آید. هر کشوری برای ایجاد ارزش افزوده بیشتر از منابع خدادادی ظرفیـتهایی دارد. روزانه چند ده میلیون بشکه نفت در دنیا معامله میشود که بخش عمده آن به صورت خام فروخته میشود و همه کشورهای دارنده ذخایر نفتی آن را تبدیل به فرآورده نمیکنند و کشورهایی هستند که این نفت خام را تبدیل به فرآورده میکنند و سپس از آن استفاده میکنند.»
وی ادامه داد: « باید شعارهای درستتری انتخاب کنیم شاید که روشهای دستتری نیز در پیش گرفته شود.اینکه به طور کلی نفت خام فروخته نشود، شعارهایی ایدهآلیستی است که به جایی نمیرسد؛ اینکه امور جاری و هزینههای جاری دولت نباید از محل درآمد نفت تامین شود و منابع درآمدی دیگری از جمله مالیاتها، تامین کننده آن باشند حرف صحیحتری به نظر میرسد.»
رئیس اتاق بازرگانی ایران وچین تاکید کرد: « دولتها باید تسلط خود را بر منابع ملی بردارند و بهرهبرداری از آنها را به بخشخصوصی واگذار کنند و از آنها مالیات دریافت کنند یا آنکه درآمد حاصل از منابع در صندوقهایی مانند توسعه ملی ذخیره شوند تا تنها صرف هزینههای زیرساختی و توسعهای مانند راه، بندر و امور زیربنایی در کشور شوند که سرمایهای بیننسلی است و برای آیندگان باقی میماند.»
حریری عنوان کرد: « دولت میتواند با دریافت بهرهمالکانه و اخذ مالیات وابستگی به درآمدهای نفتی را کاهش دهد. البته دولتهایی که بخش عمده درآمد کشورشان مالیات است، خصوصیاتی دارند که مهمترین ویژگی آن پاسخگویی در برابر مالیاتهایی است که از مردم دریافت کردهاند؛ بنابراین ایجاد انقلابی در اقتصاد میتواند کشور را به آن نقطه برساند که سهم نفت در بودجههای سالانه اندک باشد و در کوتاهمدت باید هدف این باشد که حتیالامکان فروش ذخایر زیرزمینی صرف هزینههای جاری کشور نشود.»
وابستگی به نفت را نمیتوان یکباره کاهش داد
رئیس اتاق بازرگانی ایران وچین گفت: « اینکه قادر به فروش نفت خود نباشیم و آن موقع شعار اقتصاد بدون نفت را بدهیم تصمیم از سرناچاری و اضطرار است و عملکرد درستی از آن بیرون نمیآید. بودجههای کشوراز سال ۱۳۵۰ وابسته به نفت هستند و اکنون نمیتوان این وابستگی ۵۰ ساله را به یکباره متوقف کرد و باید در یک برنامه زمانبندیشده به این هدف دست یافت.»
ارسال دیدگاه