چگونه می‌توان این‌قدر بیرحم بود؟
قرچک(پانا)- یک نوجوان افغانستانی در خصوص حمله تروریستی اخیر به مدرسه ای دخترانه در افغانستان و کشته شدن ده ها دختر نوجوان عنوان کرد هدف از این حمله تروریستی جلوگیری از پیشرفت علمی افغانستان است، زیرا امید هر کشوری به نوجوانان و جوانان آن کشور است.
مهتاب میرزایی، نوجوان ۱۵ ساله افغان ساکن ایران ضمن تسلیت و اظهار همدردی با خانواده‌های داغدیده حادثه حمله تروریستی به دبیرستان سیدالشهدا در غرب کابل در گفت و گو با پانا تصریح کرد: «هنوز هم نمیتوانم این حادثه تلخ و غمناکی را که برای هموطنانم افتاده‌است را باور کنم. چگونه می‌توان این‌قدر بیرحم بود؟ حادثه‌ای که برای دختران دبیرستان سیدالشهدا افتاد نه تنها مردم افغانستان را از این همه بی‌رحمی و سنگدلی شگفت‌زده کرد بلکه، همه دنیا متعجب و حیران ماندند. من به عنوان یک نوجوان افغان از درد این حادثه و از پیامهای غم‌انگیز یک پدر به دخترش که عنوان کرده بود:«جان پدر کجاستی؟» می‌سوزم، چرا که آنان هم نوع و هم‌وطن من بودند و از همه مهمتر آنان کسانی بودند که مانند من و هر نوجوان دیگری برای خود آینده‌ای داشتند و می‌خواستند به هدفی برسند و برای سرزمینم مایه پیشرفت و سربلندی شوند، اما اکنون این تروریست‌های وحشی با بی‌رحمی تمام آینده را از آنان گرفتند و با ریختن خون پاک آنان خانوادهای زیادی را عزادار کردند.»
او با تاسف و ناراحتی اظهار کرد: «این مرا آزار می‌دهد که نمی توانم کاری برای سرزمین و هموطنانم انجام دهم،کاش می‌توانستم آنان را از این همه ظلم و ستمی که مسببش جنایتکاران بیرحم هستند نجات دهم. کاش می‌توانستم کمی از ترس‌ها و اضطرابشان برای حملات ناگهانی و جنگ و.... را کم کنم.»
مهتاب میرزایی در ارتباط با هدف حمله تروریستی به دبیرستان سیدالشهدا در غرب کابل تاکید کرد: «هدف تروریست ها از این حمله وحشیانه این بود که آنان نمی‌خواستند نوجوانانی در این مدرسه تربیت شوند که در آینده‌ای نه چندان دور باعث پیشرفت و سربلندی سرزمینم شوند. امید هر کشوری به نوجوانان و جوانان آن کشور است، زیرا آنان هستند که در آینده اداره کشور را در دست می‌گیرند و تمامی پیشرفت‌ها و افتخاراتی که برای آن سرزمین پیش آید مسببشان همان نوجوانان دیروز هستند.»
او افزود: «دشمنان باید بدانند اگر چه با حملات پی در پی و کشتن آینده‌سازان کشورم قصد نابودی ما را دارند، اما هر چقدر هم با بی‌رحمی به کارشان ادامه دهند، ما باز هم ایستادگی می‌کنیم و دست از مقاومت بر نمی‌داریم.»
این نوجوان در ارتباط با آرزوهایش برای سرزمین و وطن خویش بیان کرد: «آرزو دارم که سرزمینم از چنگ تروریست‌های سنگدل آزاد شود و امنیت و آرامش باز هم به سرزمینم بازگردد و دیگر هموطنانم طعم تلخ جنگ و ترس و اضطراب از جنگ را نچشند و با آرامش و امنیت به تحصیل و زندگیشان ادامه دهند.»
خبرنگار دانش‌آموز: ستایش پالیزوان
ارسال دیدگاه