چه خوشبخت است شهری که به معلمانش معروف باشد

آغاز هر سال تحصیلی برای جمعی از معلمان زمان بازنشستگی است. هنوز در آموزش و پرورش کشور آیین تودیع و سپاس از معلمی که خدمت خویش را به پایان رسانده است، به عنوان برنامه ای بایسته و نهادینه شده برقرار نیست. البته در برخی مدارس و در مراسم بازگشایی اول مهر این کار گاها انجام می شود. یا در هفته گرامیداشت مقام معلم؛ مراسمی در تجلیل از بازنشستگان آموزش و پرورش برگزار می شود.
تودیع و سپاس از معلم در آغاز سال‌تحصیلی باید به برنامه اساسی و شایسته تبدیل شود و انجام گیرد. حتی اگر مدرسه ای در یک روستای دور افتاده با حداقل تعداد دانش آموز و معلم باشد، چنانکه معلمی بازنشسته در سال دارد، باید که برنامه تودیع در آن برگزار شود؛ به مهر و به شکوه و عظمت مقام معلم. حتی در دو دقیقه اما باید باشد. زیر پرچم میهن، با چند جمله و اعلام سپاس و انجام تودیع.

چه مقام بلندی است؛ مقام فرهنگی بازنشسته. مقام معلم که بسی والاست؛ بازنشستگی معلم جلوه ای فاخر از این مقام است.
چه قدر خالی است؛ جای اعطای حکم در مقام بازنشستگی، اعطای حکم فرهیختگی. مقام؛ فرهیخته فرهنگی.
اینجا در اهر مرکز قراجه داغ که از نخستین کانون های تعلیم و تربیت رسمی و نوین است و یک قرن پیشینه در این امر و به گستره این منطقه دارد، سخن از معلم سطح ویژه ای نیز دارد.
چه خوشبخت است شهری که به معلمانش معروف باشد. خوشا به حال شهری که نام میدان مرکزی اش؛ "معلم" باشد.
معلمان بنام در جای جای هجده محال قراجه داغ و در بیش از هزار پاره آبادی آن چراغ دانش افروختند. آنها که سفیر فرهنگ بودند و پایه های تعلیم و تربیت. از معارف قراجه داغ تا فرهنگ ارسباران و اکنون آموزش و پرورش. این "فرهنگ" و "فرهنگی"، در سیر تاریخی لایه ای بر خویش افزوده است؛ "میراث فرهنگی". فرهنگ قراجه داغ میراث فرهنگی آن است.
معلمان بسیاری سالها در گستره این دیار دانش افروزی کردند. اولین های تعلیم و تربیت بودند. از "میرزا" تا "مدیر" و "معلم".
آنها هر کدام صفحاتی از تاریخ فرهنگ این دیار را در سینه دارند. چنانکه بعضی "کتاب" شده اند. آنها منابع ارزشمند تاریخ شفاهی فرهنگ این منطقه اند.
آنها الگوی "معلم"ی هستند. آنها میراث زنده فرهنگند.
همزمان با ایام بازگشایی مدارس؛ مدیر آموزش و پرورش اهر به دیدار پیران و ریش سفیدان فرهنگ این دیار رفت و با تقدیم لوح بر مقام ارجمند آنان ادای احترام کرد. البته این حرکت از قبل بوده است و در دوره مدیر حاضر؛ برجسته تر شده است.

وی در طول سال نیز این حرکت ستودنی را انجام داده است.
اخیرا به خانه فرهیخته فرهنگی آقای "نصیری قدیمی"، رفته بود که خبر شد؛ " تجلیل مدیر آموزش و پرورش از بازنشستگان فرهنگی، علی اکبر قدیمی نصیری و همسر ایشان خانم حسنیه یزدانی".
باید دید و پای صحبتشان نشست تا گستره و عمق مقام معلم را به نمایندگی در ایشان دید و شنید از سالها دانش افروزی شان با فداکاری و عشق.
و به خانه معلم دیگر؛ فرهیخته فرهنگی آقای "رحیمی" و او نیز چنان. همه و همه.
و در پی آن دیدار؛ برآن شدیم تا "تجلیل خانواده قدیمی نصیری از مدیر آموزش و پرورش و عوامل اداری به جهت تکریم مقام شامخ بازنشستگان"را خبر و بهانه این گفتارمان کنیم.
بی شک قدر و ارزش و شان و منزلت مقام بازنشستگی فرهنگی را پیش و بیش از همه می توان در چنین نامهایی یافت؛ "نصیری ، قدیمی".
ای کاش؛ موزه تعلیم و تربیت ارسباران تحقق یابد و مرکزی برقرار شود برای تحقیق و تدوین تاریخ فرهنگ این هجده محال و ای کاش آرزوی ایجاد؛ خانه فرهنگ و مجموعه فرهنگی برای معلمان در اهر به عمل درآید.

*معلم و فعال رسانه ای