روز وقف، فرصت جاری کردن چشمه همیشه جاری کرامت است

شانزدهم ربیع الاول، در تقویم ما، مزین به عمل خیر و صالحی است، که انجام آن همچون کاشتن بذری بارور می‌ماند، که نه تنها در دنیا به بار خواهد نشست، بلکه برکت آن، تا قیامت نیز جاری و ساری خواهد بود، این عمل پسندید و کریمانه همان «وقت» است.

سابقه نامگذاری این روز، به سال‌های اولیه انقلاب برمی‌گردد، که نمایندگان امام خمینی(ره) در سازمان اوقاف و امور خیریه، دهه آخر صفر را به نام «دهه وقف» نامیدند.

این سنت حسنه، که از پیامبر و ائمه(ع) برای ما به یادگار مانده است، از عوامل اثرگذار شکوفایی تمدن و پیشرفت، در عرصه های گوناگون جوامع اسلامی به شمار می رود. از این رو، وقف، می تواند در جنبه های گوناگون حیات اجتماعی و فردی انسان، مانند فرهنگ، اقتصاد و دیگر عرصه ها، نقش سازنده ای داشته باشد.

پیامبر اکرم(ص) در این زمینه فرموده‌اند: «با مرگ انسان، رشته عملش قطع می‌شود، مگر از سه چیز: صدقه جاری، دانشی که مردم از آن بهره‌مند شوند، و فرزند نیکوکاری که برایش دعا کند».

گفتنی است واقفان خیراندیش، انسان‌هایی سراسر مهر و بخشندگی هستند، که الفبای گذشت و دگر دوستی را به زیبایی به تفسیر رسانده‌اند، که دستان پرمهر و بی‌منت آنها، گواه قلب مهربانی است، که از پروردگار به ودیعه گرفته‌اند. روز وقف و گرامی داشت خیرین و واقفان مبارک باد.