آموزش مفاهیم مدیریت بحران به ۲۱۰ مدیر و کارشناس شهرداری تهران

به گزارش روابط عمومی سازمان مدیریت بحران شهر تهران، حیدر کلهری گفت: بیش از ۲۱۰ نفر از شهرداران و دبیران ستادهای مدیریت بحران نواحی مناطق ۲۲ گانه شهر تهران به همراه جمعی از مدیران ارشد و کارشناسان شهری در این دوره که طی سه مرحله و به صورت دو روزه برگزار شد، شرکت کردند.

وی افزود: این آموزش ها با شهرداران نواحی که پیشانی اجرایی شهرداری هستند آغاز شده و در مرحله بعدی برای سایر مدیران شهرداری نیز برگزار خواهد شد.

کلهری گفت: این دوره آموزشی با توجه به وظایف و مسوولیت های لایه های مختلف شهرداری و توسط اساتید به نام و مجرب مدیریت بحران، بر پایه مباحث کاربردی و عملی و با همکاری ادارات کل آموزش، ارزش یابی و انتصابات ، معاونت امور مناطق و سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران برنامه ریزی و اجرا شد.

همچنین احمد صادقی رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران در اختتامیه سومین و آخرین دوره آموزش تخصصی مدیریت بحران گفت: این دوره شامل آموزش های مقدماتی مباحث مدیریت بحران و کاهش ریسک بود که در مرحله بعدی دوره های آموزشی تخصصی تر نیز برگزار خواهد شد.

رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، با بیان اینکه مسئولیت مدیریت بحران از مباحثی است که مغفول واقع شده است افزود: شهرداران نواحی که مدیر بحران ناحیه بشمار می آیند می توانند با افزایش آگاهی و توانمندی در حوزه مدیریت بحران موجب کاهش خطرات و آسیب پذیری در حوزه تحت مسئولیت خود باشند.

وی در شورای هماهنگی مدیریت بحران افزود: بر اساس دانش داده های موجود وقوع زلزله در تهران همواره محتمل است، بر همین اساس باید دستورالعمل ها و راهکارهای تحقق شهری مقاوم و پایدار را به ویژه در حوزه ساخت و ساز ایمن و آموزش و آگاهی مردم به کار ببندیم.

صادقی افزود: در همین خصوص شهردار تهران تاکید دارند از فرصت پیش آمده ناشی از حساس شدن مردم و مسئولان به موضوع زلزله برای پیشبرد اهداف ترسیم شده به خوبی استفاده نماییم و آموزش مدیران، پرسنل شهرداری و مردم در محلات از جایگاه مهمی برخوردار است.

وی گفت: با توجه به اینکه اصلاح بافت فرسوده روندی زمان بر و طولانی مدت است که البته امیدواریم حداقل تا ۱۰ سال آینده در تهران بافت فرسوده نداشته باشیم، لازم است در این مدت آگاهی و توانمندی های خود را افزایش دهیم. نیاز داریم با علم و دانش مدیریت بحران آشنا باشیم و بدانیم به چه صورت روش های کاهش خطر پذیری را با اقداماتی ساده در دستور کار قرار دهیم.