کدام مناطق تهران بیشترین کودک آزاری را دارند

سمیرا مهدوی در گفت و گو با خبرنگاراجتماعی پانا، درباره تصویب لایحه حمایت از کودکان،گفت: در این بحث دو موضوع وجود دارد که ما باید به بررسی آن بپردازیم؛ اولین موضوع این است که ما نهاد متولی برای حمایت از کودکان آسیب دیده نداریم، موضوع دوم عرف جامعه است که در بسیاری از موارد دست ما را در اجرای قانون بسته است.

عرف بازدارنده از اجرای قوانین

وی افزود: یکی از مشکلات اصلی که ما با آن روبه رو هستیم این است که اگر پدر کودک و یا ولی دم حتی اگر کودک را بُکشد، هرگز اعدام نخواهد شد. این از مواردی است که عرف جلوی اجرای قانون را گرفته است. در حال حاضر به علت تفاوت های زیادی که در کودک آزاری ها در ایران با سایر کشور های دنیا وجود دارد، ما نمی توانیم به صورت قانونی خیلی از کارها را انجام دهیم. عرفی وجود دارد، که حق کتک زدن کودک را به پدر می دهد. در چنین مواردی قاضی نمی تواند بگوید این تبیه بوده یا کودک آزاری؟ ما نمی تونیم فرق بین این دو رو متوجه شویم، زمانی که مرز مشخصی برایشان وجود ندارد. حد تنبیه برای ما مشخص نشده، و این کار را برای ما سخت می کند.

مسوولین باید دلواپس باشند

این فعال اجتماعي حوزه زنان و كودكان آسيب دیده در ادامه، با تاکید به سخنان مقام معظم رهبری، افزود: مقام معظم رهبری فرموده اند؛ توجه لازم به آسیب‌های اجتماعی باید در الویت باشد. این امر نزدیک به ۲۰ سال است که به تاخیر افتاده، مسئولان باید این ۲۰ سال را جبران کنند، ایشان ۵ اولویت اصلی را در نظر دارند، که شامل؛ اعتیاد و مواد مخدر، حاشیه‌نشینی و ساماندهی، طلاق، مفاسد اخلاقی و مناطق بحران‌خیز است.

وی ادامه داد: مسولين پاسخگو، بايد دغدغه رفع اين اولويت ها را براي جلوگيري از آسيب هاي اجتماعي،كه دقيقا زيرساخت های كودك آزاري، فساد و دیگر موارد این چنینی است را داشته باشند. ما باید این برداشت های سلیقه ای را از بین ببریم. ما نقض قوانین‌مان بیشتر از نقص آن است.

مهدوی در پاسخ به این سوال، که تصویب لایحه کودکان و نوجوانان، تاثیری هم در کم شدن اینگونه آسیب ها خواهد داشت، گفت: چیزی که برای ما اهمیت دارد، اجرای قانون است، نه تصویب قانون. تصویب این لایحه نمی تواند تاثیر چندانی داشته باشد و ما برای اجرایی شدنش باید تمامی جوانب را در نظر داشته باشیم. از آنجایی که مقام معظم رهبری نیز تاکید بر پیگیری و جلوگیری از آسیب های این چنینی را داشته اند، می توانیم به اجرای هر چه سریع تر و درست تر این قانون امید داشته باشیم. ما با داشتن ۹ تبصره می توانیم ۹۰۰ تفسیر داشته باشیم. حکمی که صادر می شود، نوع حمایت و نهاد متولی، همه می توانند کمک کنند بر تاثیر این قانون باشند. مهم تر از همه این مسائل، این است که ما نیز با داشتن قانون می توانیم وظیفه خود را نسبت به همسایه و آشنای این کودکان بدانیم.

لایحه نیاز به اصلاح دارد

این فعال حقوق کودک در رابطه با نقص های موجود در این لایحه، بیان کرد: دیگر مشکل اساسی ما قدیمی بودن قانون است. این قوانین در سال ۸۱ نوشته شده اند. مگر می شود تا الان نیازی به تغییر نداشته باشند؟ این قوانین باید به روز شوند، چون جامعه به روز شده. این لایحه ۲ ماه پیش هم به صحن رفت ولی با الویت قرار دادن لایحه دیگری، دوباره تصویب آن را به عقب انداختند، این یک مشکل اساسی است. چه چیزی می تواند برای ما از آینده کودکانمان مهم تر باشد؟

وی افزود: ما کودکانی را داریم که نه مدرسه می روند، نه حق درمان دارند و نه در جای درست و سالمی زندگی می کنند. تمام این ها از نبود قانون است. چرا بایدکودکانی داشته باشیم که فکر می کنند تعرض بخشی از زندگی آن هاست؟

مهدوی با توجه به اقدامات صورت گرفته برای این کودکان گفت: در سال گذشته من حدود ۳۰۰ کودک را از چنین مکان هایی به سرپرستان دارای صلاحیت رساندم و یا تحویل بهزیستی دادم. این رقم، رقم قابل تأملی است. در یکی ازجلسات حمایت از کودک و کودک آزاری این را عنوان کردیم که چرا ما تعریف کودک آزاری را زمانی می دانیم که کودک برایش حتما اتفاقی افتاده باشد؟چرا ما می گذاریم همه چیز به آخرین مرحله خود برسد و بعد به فکر حل آن می افتیم؟ ما پیشگیری قانونی از این را قضیه نداریم، اگر پیشگیری هم انجام می شود توسط افرادی است که به صورت داوطلبانه این کار را انجام می دهند.

کودک آزاری ها بیشتر درچه خانواده هایی صورت می گیرد

مهدوی درپاسخ به این سوال که، بیشتر کودک آزاری ها در چه قشری از جامعه صورت می گیرد، گفت: مهم ترین مشکل ما همین است. چرا زمانی که بحث از یک کودک آزاری و یا چیزهای این چنینی می شود، همیشه به دنبال این هستیم که یک ننگ به شخص آسیب‌زا بچسبانیم؟ درباره آسیب های جنسی ما با پدیده بیماری جنسی روبه رو هستیم . خیلی ها با این مشکل روبهرو هستند. قرار نیست حتما مربوط به قشر خاصی از جامعه باشد. ما بیماری داریم به نام پدوفیلی، این بیماری یک گرایش جنسی به کودکان است . همیشه به عنوان بیماری وجود داشته و وجود خواهد داشت. این بیماری را هر شخصی می تواند داشته باشد؛ یک استاد دانشگاه، یک شخصیت مذهبی و یا حتی یک شخصیت سیاسی، ما باید به دنبال حل این مشکلات باشیم.

سه منطقه شمالی تهران دارای بیشترین آمارهای کودک آزاری

این آسیب شناس افزود: ما در تهران دنبال کیس هایی بودیم که دچار آسیب های، جسمی و جنسی شده بودند و در همان زمان که ما در مناطق پایین تهران در جست و جوی این کودکان آسیب دیده بودیم، متوجه شدیم درمناطق ۱و۲و۳ تهران نیز آسیب های این چنینی بسیاری وجود دارد. پس نمی توان گفت این آسیب ها و بیماری مختص به قشر خاصی از جامعه است.

این فعال حقوق کودکان تصریح کرد: خیلی از این افراد که ما به عنوان بزهکار از آن ها یاد می کنیم، اصلا خودشان از مشکل و یا بیماری روانی خود باخبر نیستند. نداشتن اطلاعات افراد از خودشان و بیماریشان دلیل اصلی درمان نشدنشان است.گاهی اوقات ممکن است فرد خودش از بیماریش آگاه باشد، اما شرایط جامعه این اجازه را به اون فرد نمی دهد که قدمی برای درمان بیماری اش بردارد و حتی نمی تواند این موضوع را با خانواده خود در میان بگذارد.

آموزش و فرهنگسازی قدم اصلی در پیشگیری از کودک آزاری

وی گفت: انسجام بین اعضاء خانواده کم شده است. نبود این همبستگی ها باعث می شود بسیاری از چیزها مخفی بماند. نباید بگذاریم این وابستگی ها از بین برود. آموزش و فرهنگ درست بیشترین کمک را در حل این مشکلات به ما می کند.

وی افزود: زمانی که بحث فرهنگ پیش می آید می گوییم، ما ایرانی هستیم و فرهنگ ۲۵۰۰ ساله داریم. فرهنگی که ما از آن یاد می کنیم برای گذشته است. در حال حاضر نیازمند فرهنگسازی های جدیدتر و جامع تری هستیم. ما باید خط قرمزهایمان را مشخص کنیم. خیلی وقت ها شده به دلیل فرهنگ مردم، ما نتوانسته ایم آن طور که باید و شاید به مجرم، مجازات درستی بدهیم. همیشه دادن حکم قصاص مشکل گشا نیست. زمانی که مردم خواهان هرچه سریع تر رای دادگاه هستند، چطور می توان با تفکر و تعقل به بررسی ماجرا پرداخت؟ پس در اولین فرصت حکم قصاص داده می شود. مگر کم بودند افرادی که قصاص شدند؟ چرا بعدش دوباره شاهد چنین مواردی بوده ایم؟ پس باید به ریشه یابی مشکل بپردازیم و تصمیمی اسای برای حلش بگیریم.

درمان بلوغ جنسی زود هنگام ازدواج نیست

مهدوی درباره طرح "ممنوعیت ازدواج دختران زیر ۱۳ سال" نیز اظهار داشت: فارغ از داشته ها و آموزه های دینی در مقابل ازدواج، حمایت از ازدواج و کرامت خانواده، در حال حاضر با چند مشکل اساسی در جامعه مواجه هستیم. به علت پیشرفت تکنولوژی و دسترسی آسان کودکان به آن، با یک جهش بلوغ چشم گیری مواجه شدیم. این جهش، جهش فکری نیست بلکه جهش جنسی است و راه جلوگیری از آن ازدواج زودهنگام نیست. طرح ممنوعیت ازدواج دختران زیر۱۳ سال خیلی خوبه، ولی اصلا ما چرا باید قانونی رو تنظیم کنیم که دختر درسن پایین می تواند ازدواج کند و بعد به این فکر بیفتیم که حالا قانونی را تصویب کنیم که از این قضیه جلوگیری کند؟

این فعال اجتماعي حوزه زنان و كودكان آسيب دیده ادامه داد: ما در حال حاضر به علت شرایط فکری خانواده و شرایط قومی و قبیله ای دچار مشکل هستیم. تنها راه حل پیش روی ما برای پیشگیری از این کار، جلوگیری از ثبت رسمی این ازدواج هاست.که البته این کار هم می تواند در آینده باعث ثبت ازدواج های غیر رسمی شود. پس نیازمند قانونی هستیم که نقصی نداشته باشد و در برگیرنده تمامی ابعاد باشد.