فرزندآوری بیشتر، پیری دیرتر

به گزارش خبرگزاری پانا، محققان دانشگاه سیمون فرازر در کانادا در مطالعه ای که در مجله PLOS One منتتشر شد، نشان دادند که طول تلومرها در زنانی که فرزندان بیشتری داشتند، بلندتر از زنانی بود که کودکان کمتری داشتند.
تلومرها کلاهک هایی هستند که در انتهای هر رشته دی.ان.ای قرار دارند و از کروموزوم های انسان در برابر آسیب محافظت می کنند؛ کروموزوم ها ساختارهای رشته مانند هستند که حاوی تمام اطلاعات ژنتیکی ما هستند.
هر بار که یک سلول تکثیر می شود، تلومرها کوتاه تر می شوند و کوتاهی آنها در نهایت به حدی می رسد که دیگر نمی توانند از کروموزوم ها حفاظت کنند و کروموزوم ها را آسیب پذیر می سازند که همین امر به نوبه خود موجب پیر شدن سلول ها و توقف کارایی موثر آنها می شود.
مطالعات قبلی روی حیوانات موید «تئوری تاریخچه زندگی» هستند؛ این تئوری نشان می دهد رفتار باروری بالاتر با تسریع افزایش سن بیولوژیکی ارتباط دارد.
اما مطالعه اخیر محققان کانادایی با این تئوری منافات دارد و نشان می دهد که به دنیا آوردن هر کودک اضافی با بلندی طول تلومرها ارتباط دارد.
محققان در این مطالعه با بررسی ۷۵ زن در دو جامعه همجوار در ارتفاعات گواتمالا، تعداد کودکانی را که آنها در فاصله زمانی میان سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۳ به دنیا آورده بودند، ارزیابی کردند.
در ابتدای این مطالعه که ۱۳ سال به طول انجامید، طول تلومرهای این زنان از روی نمونه بزاق آنها اندازه گیری شد و در پایان این مطالعه نیز طول تلومرها بار دیگر اندازه گیری شد اما این بار اندازه گیری با یک ابزار سواب دهانی صورت گرفت.
محققان متوجه شدند زنانی که تعداد کودکان زنده بیشتری در طول این ۱۳ سال داشتند، در قیاس با زنانی که کودکان زنده کمتری به دنیا آورده بودند، تلومورهای بلندتری داشتتد؛ به طوری که هر کودک اضافی با ۰.۰۵۹ واحد تلومر بیشتر ارتباط داشت.
این نتایج حتی پس از لحاظ عوامل بالقوه موثر مانند سن زنان، سن آنها در هنگام اولین تولد فرزند، سن آنها در سال ۲۰۱۳ ، عادات شیوه زندگی و درآمد خانواده همچنان صدق می کرد.
محققان در اظهار نظری درباره یافته های مطالعه خود گفتند: تجزیه و تحلیل های ما در طول این بررسی ۱۳ ساله نشان می دهد که افزایش تعداد فرزندان موجب کاهش سرعت کوتاه شدن تلومرها می شود و در نتیجه داشتن کودکان بیشتر روند پیری سلولی را کند می کند.

منبع: ایرنا