این مکه، مکه «محمد رسول الله(ص)» مجید مجیدی است

وی افزود: برای تحقیق و تفحص در مورد آن دوره های خاص یک سری وسایلی در اختیارمان است که ازجمله کتاب ها، عکس ها، اشیایی که در موزه ها نگهداری می شود، مکان های به جا مانده و تحقیقات محققانی که به طور مشخص روی این موضوع کار کرده اند و هرچیزی که موجود است، اینها ماده های خامی هستند که طراح می تواند از آن ها استفاده کرده و کار را براساس آن ها پیش ببرد. من کارهای مشابهی قبل از این کار انجام داده ام که طبیعتا همین روند در آن ها طی شده است. اما نکته ای که برای چندمین بار باید یادآوری کنم و خیلی مهم است اینکه ما فیلم مستند نمی سازیم این مسئله خیلی مهم است.

شاه ابراهیمی ادامه داد: ما در واقع طراحی اولیه و پایه کار را براساس آنچه که بستر تاریخی دارد مبنا قرار می دهیم و بقیه حجم ها و فضاهایی را که نیاز فیلمسازی است بر مینای زوایای دوربین انتخاب می کنیم ازاینرو دیگر نمی شود متر گذاشت و گفت مثلا خانه ابولهب تا کعبه چقدر راه است مهم این است که این فضاها در ارتباط و چرخش دوربین و میزان سنی که کارگردان نیاز دارد بتواند جابه جا شود، این مسئله حتی در بلندی و کوتاهی فضاهای معماری نیز اعمال می شود.

این طراح صحنه تصریح کرد: اگر این یادمان باشد که ما داریم یک فیلم دراماتیک در بستر تاریخی می سازیم، همین کافی است که دیگر این سوالات متداولی که برخی دوستان در مورد فضاها و تفاوتی که ممکن است وجود داشته باشد می پرسند دیگر مطرح نشود؛ این مکه، مکه «محمد رسول الله(ص)» مجید مجیدی است. من مکه «مختارنامه» میرباقری را هم ساختم که آن جور دیگری بوده است، آن مکه براساس نیازهای آن فیلم بوده و این مکه براساس نیازهای این فیلم، جفتشون هم مکه هستند منتها در دوره های مختلف و با دو نگاه مختلف که در مورد بستر فیلمنامه تهیه شده است. این مسئله مهم است و باید به آن توجه شود.

وی در پاسخ به این سوال که این دکور قرار است ماندگار باشد و به یک شهرک سینمایی تبدیل شود این چه تفاوتی را در کار ایجاد می کرد، بیان کرد: ابتدا به ساکن در بحث های اولیه ای که داشتیم این قضیه مطرح شد چون یک چشم اندازی داشتیم و اینکه آیا قرار است این کعبه به عنوان یک سمبلی که همه می شناسند یک بار مصرف باشد همچون کعبه ای که من برای پروژه های دیگر ساخته ام یا قرار است باز هم تداوم داشته باشد و اتفاقات تاریخی بعدی نیز در این مکان تاریخی خاص رخ دهد. این بحث چندین جلسه طولانی را با عوامل اصلی پروژه به خود اختصاص داد و به این نتیجه رسیدیم که سعی خواهیم کرد آن را بسیار محکم بسازیم که بتواند ماندگار شود و در مقابل باد و باران و آفتاب حداقل ۲۰- ۳۰ سال مقاومت کند و بتوان از آن بهره برداری دیگر کرد به دلیل همین ویژگی با دکورهای دیگر متفاوت بود.

محسن شاه ابراهیم یکه طراحی دکور «شهر موشها» و «مختارنامه» را نیز در کارنامه کاری خود دارد درباره سختی و مشکلات این کار خاطر نشان کرد: این کار اصلا سخت نبود چون در نهایت به یک حاصلی رسیدیم که بسیار ارزشمند و بزرگ بوده است. وقتی اولین بار کار را بر روی پرده سینما دیدم و از بعد دیگری به نتیجه کار نگریستم در یک کلام گفتم که «شد»...

زهرا صفایی