شهیدی که همگان را به روزه داری و نماز سفارش می کرد

به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش پانا، ماه مبارک رمضان همیشه منشا خیرات و برکات برای مسلمانان بویژه اهل تشیع بوده است. این برکات زمانی افزایش می یابد که با خون شهدای ایران اسلامی قرین شده باشد. در این بخش قصد داریم با پرداختن به خاطرات یکی از همین شهدا از پاداش این ماه بیشتر بهره ببریم.

شهید محمدرضا جهان نژادیان همواره از فرصت ماه مبارک رمضان برای عبادت استفاده می کرد و در انجام فرائض دینی از دیگران پیشی می گرفت. راوی همسر شهید خدایا تو گواهی هیچ وقت سپیده صبح ندیدم که شهید جهان نژادیان خواب باشد. شهید به نماز و روزه زیاد اهمیت می‌داد. نماز را در پنج وقت می‌خواند و روزه را در هر دوشنبه و پنجشنبه می‌گرفت همیشه به ما می‌گفت زنهای مؤمنه نمازهای پنجگانه‌شان را ترک نمی‌کنند و روزه ماه مبارک رمضان را بگیرید.

مشخصات شهید:

نام و نام‌خانودگی: محمدرضا جهان نژادیان
تولد: 1337
محل تولد(استان/شهر): کهگیلویه و بویراحمد- شهرستان بهمئی- روستای پس باغ
مدرک تحصیلی: کارشناسی
محل اشتغال: رئیس امور تربیتی آموزش و پرورش شهرستان بهمئی
تاریخ اعزام به جبهه: از سال 1361 تا 1366
محل اعزام(استان/ شهر): استان کهگیلویه و بویراحمد
مدت حضور در جبهه: 18 ماه
نحوه شهادت: جهاد در جبهه‌های حق علیه باطل
تاریخ شهادت: 06/02/1366
محل شهادت: کردستان
محل دفن شهید: شهرستان بهمئی- روستای پس باغ (گُلِ سرخ)

لذت شهید از روشنایی صبح
راوی: همسر شهید

خاطرات زیادی از شهید دارم زندگی ما سرتاسر خاطره بود. شهید بزرگوار ما محمدرضا جهان نژادیان خصلت و راه و روش پیامبران را دنبال می‌کرد و مخصوصاً به اهل بیت عصمت و طهارت علاقه زیاد و شدیدی داشته است و آنها را سرمشق زندگی خود قرار می‌داد، علاقه به مال دنیا نداشت و هیچگاه مال و شهرت و مقام او را فریب نمی‌داد. شهید بزرگوار به شب زنده‌داری علاقه زیادی داشت یعنی از موقعی که با ایشان ازدواج کردم یادم نیست یک شب سحر بیدار نباشد همیشه از برکت نور و سحر و روشنایی صبح لذت می‌برد. این از برکت نور ایمان و دوستی اهل‌بیت(ع) است.

خدایا تو گواهی هیچ وقت سپیده صبح ندیدم که شهید جهان نژادیان خواب باشد. شهید به نماز و روزه زیاد اهمیت می‌داد. نماز را در پنج وقت می‌خواند و روزه را در هر دوشنبه و پنجشنبه می‌گرفت. همیشه دعاهایی که بعد از نماز می‌کرد، می‌فرمود: خدایا تو را به خودت قسم می‌دهم که مرا زیر پتو نکش.

همیشه به ما می‌گفت زنهای مؤمنه نمازهای پنجگانه‌شان را ترک نمی‌کنند و روزه ماه مبارک رمضان را بگیرید و از شوهرانتان اطاعت فرمائید و همیشه به من سفارش می‌کرد که هرگاه می‌خواهی بچه را شیر بدهی وضو بگیر و ایشان از اختلاف و نگرانی بدش می‌آمد و می‌گفت بنده از هیچ چیز روی زمین الحمدالله به غیر از خدا نمی ترسم اما از اختلاف و نگرانی شماها با هم، خیلی می‌ترسم پس با هم اختلاف نکنید. پشتیبان یتیمان بود و به فقیران کمک می‌کرد و به فرزندش محمد علاقه زیادی داشت. ما دلمان می‌خواست پیشمان بماند و سر پناهی برای من و فرزندش باشد، اما او از خدای خودش می‌خواست که در راه خدا کشته شود.

دعا برای بازماندگان می‌کرد و می‌فرمود در روایات وارد است دعایی که برای میت می‌کنید چه در نماز میت و چه در غیر آن برای بازماندگانش هم دعا کنید. زینب (س) هم این دعا را می‌خواند: ای خدایی که حسین (ع) در راه تو شهید شد تو سرپرست ذریه طاهرینش باش پروردگار ما رحیم و مهربان است. و او برای ما بس است و خوب وکیلی است. خواست خداوند گرامی بود که دعای جهان نژادیان مستجاب شود و به فیض شهادت برسد و بزرگترین سعادتها نصیب ایشان گردد که آنهم کشته شدن در راه خدا است. خدایا تو را به غریبی زینب کبری به بازماندگانش صبری عطا بفرما. (الهی امین)