بازگشت رونق به سینماها

با ورود کرونا به کشور و همه گیری این ویروس در جهان روند زندگی در سرتاسر جهان متغیر شد و سبک زندگی به تدریج به سمت مجازی شدن رفت. دیگر فرصتی برای باهم بودن نبود و باهم بودن دلیلی بر شیوع بیماری و مرگ بیشتر عزیزانمان می شد و این وضعیت تاثیر زیادی برای کسب کار ها و تفریحات و زندگی روزمره انسان ها گذاشت.

جای خالی تفریح و سرگرمی در دوران کرونا

هنر هفتم نیز از شر این ویروس در امان نماند. بسته شدن سینماها، تعطیلی تئاترها، توقف فیلمسازی و اتمام اکران فیلم ها، ضربه سنگینی بر پیکره عرصه تصویر و مشتاقان سینما زد تا تمام سینماها و محل های اجرا چهره جدیدی بر صورت در انداخته و به حوزه دیجیتال و پلتفرم های پخش آنلاین بدل شوند. البته که از زمان تاسیس این تفکر نو، افراد زیادی به بسترهای اکران آنلاین علاقه مند شدند، اما همچنان جای خالی حال و هوای سینماها که خاطره سازان کودکی و تعالی بخش قدرت تفکر و تخیل ما بودند حس می شد. اکنون به لطف تسریع یافتن واکسیناسیون، رعایت درست بهداشت در شهرها و اعمال پروتکل ها و اجرای صحیح آنها توسط دولت، این پاندمی در سیر صعودی مرگ خود به سر می برد تا لبخندها، ماسک هایشان را درآورند و دست ها از شر ضد عفونی ها نفس راحتی بکشند که در نتیجه این روند رونق به سینماها برگشته و هم اکنون با کمتر شدن محدودیت ها، فیلم های تازه نفس با قدرت در صدر فروش گیشه در تاخت و تاز هستند.

در این بین تعمیرات و تغییرات و رسیدگی به مشکلات فنی سینماها همچون پردیس سینمایی قدس تبریز، سینما ۲۹ بهمن و سه شنبه های نیم بها تاثیر بسزایی بر ترغیب مردم و شلوغی‌های سینماها دارند. البته نباید شروع اکران فیلم های گشت ارشاد ۳، منصور و اکران فیلم های ارزشمند ترکی زبان همچون «آتابای» و «دری» را از یاد برد که نمودی نو و تازه نفس از فیلم های ترکی زبان و سینمای محلی هستند.

اما چرا باید به دیدن این فیلم ها برویم؟

به تماشا نشستن فیلم به همراه دوستان، خویشاوندان و خانواده همیشه یکی از تفریحات و علاقه مندی های ایرانیان در طول زندگی بوده است و امروزه با پیشرفت در ارائه محتوا و ترویج ساخت فیلم های زبان محلی باعث ترغیب و ایجاد انگیزه برای سینما رفتن شده است.

پوست یا «دری» به قلم و ساخت بهمن و بهرام ارک، یک سینمایی جذاب با ایده ای جالب و نو در ژانر ترسناک است که شیوه ای از رسوم و سنت های محلی با چاشنی عشق، تخیل و خرافه پرستی را در قالب داستان های افسانه ای و واقعی نشان می‌دهد. داستان پردازی بسیار کامل و تدریجی سعی در بنیان نهادن ارزش ها و هنجار دلنشین محلی و بعضا یادآوری سنت ها، اعمال و خرافات قدیمی دارد که همین کلید واژه ها شور و اشتیاق خاصی را برای دنبال کنندگان جوان سینما ایجاد می‌کند.

اما در همین حوالی شاهد یک اثر قوی و پرستاره هستیم که با حمایت آذری ها شروع میلیاردی داشت و کارگردان و بازیگران ترک‌زبان این فیلم در سینماهای تبریز حضور داشته و با استقبال جمعیت کثیری از مردم این شهر که برای دیدن فیلم به سینماها آمده و سانس‌های سینما را به ۱۴ سانس فوق‌العاده رسانده بودند، مواجه شدند.

«آتابای» فیلمی که در داستان تلخ خود حرف های زیادی دارد

آتابای به ساخته نیکی کریمی و به قلم هادی حجازی فر فیلم ترک زبان دیگر این روزهای سینما است که اخیراً اکران آن در سراسر کشور کلید خورده و با حمایت بالای مردم ترک زبان روبرو شده و پیش بینی می‌شود این حمایت ها ادامه دار خواهد بود. البته این فیلم ارزش حمایت شدن را هم دارد و در دل داستان تلخ خود حرف های زیادی برای گفتن دارد.

آتابای راوی زندگی دشوار کاظم، مردی میانسالی است که در روستای پیرکندی شهرستان خوی آذربایجان غربی زندگی می‌کند. آقا کاظم داستان، دانشجوی معماری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده، پس از یک شکست عاطفی از دانشگاه انصراف داده و به زادگاه خودش برگشته‌ است و داستان، مخاطب را شریک این زندگی کرده و قصد باج دادن به بیننده را ندارد و امید واهی نمی‌دهد و با حقیقت داستانش ببینده را به خود قلاب کرده است.

این روزها که به دلیل وجود اپیدمی کرونا لبخند از چهره افراد فرار کرده، امید است که با روند نزولی کرونا، آن لبخند به چهره های مردم بازگردد و بار دیگر شاهد شور و اشتیاق مردم برای حضور در صحنه های مختلف فرهنگی و هنری باشیم و این پدیده قرن یعنی سینما و هنر فیلمسازی به روز های اوج خود بازگردد.