سوال دانشجویان سرگردان: ارز دانشجویی متوقف می‌شود؟

دانشجویانی که قصد تحصیل در کشورهای دیگر را دارند، به سازمان امور دانشجویان وزارت علوم مراجعه کرده‌اند تا برایشان پرونده تشکیل شود و بتوانند در این بحبوحه قیمت دلار و یورو، ارز دانشجویی را با قیمت ۴۲۰۰ تومان بگیرند و بتوانند در دانشگاه‌هایی که از آنها پذیرش گرفته‌اند، تحصیل کنند اما در هیاهوی جمعیت، جواب‌هایی که می‌شنوند، ناامیدکننده است:«ارز دانشجویی فعلا متوقف شده است» هرچه هم سوال بپرسند، کسی بیشتر از این جواب نمی‌دهد، متصدیانی که آن سوی شیشه نشسته‌اند، به برگه‌هایی استناد می‌کنند که به در و دیوار چسبانده‌اند و سیاست‌های جدید فعالیت صرافی‌ها رویشان نوشته شده است؛ مواردی که صرافی‌ها مجازند برای آنها ارز ارائه دهند.

دانشجویان معترض، می‌گویند این برگه‌ها جواب مشخصی ندارد، رویشان نوشته نشده که قرار نیست ارز دانشجویی ارائه دهند و تنها فعالیت صرافان بر این برگه‌ها درج شده است. آنها می‌گویند حتی ابلاغیه‌ای هم به وزارت علوم نیست که بتوان به استناد آن از ارائه خدمت به دانشجویان مراجعه‌کننده سر باز زد اما متصدیان نظر دیگری دارند؛ یکی از آنها می‌گوید: «چرا پرونده تشکیل بدهیم؟ از صبح هر کسی به بانک مراجعه کرده است، نتوانسته ارز دانشجویی بگیرد، بانک‌ها ارز نمی‌دهند، ما هم پرونده تشکیل بدهیم، کار بی‌فایده‌ای است.» او در پاسخ به اینکه به آنها بخشنامه‌ای مبنی بر توقف ارز دانشجویی رسیده است یا نه، می‌گوید: «بخشنامه نیامده است اما به ما گفته‌اند کار را متوقف کنیم. ارز دانشجویی تعطیل است خانم، با بخشنامه یا بدون بخشنامه، فعلا که بانک‌ها پول نمی‌دهند، اگر هم کسی اعتراض دارد باید به بانک مرکزی بگوید، ما هیچ‌‌کاره‌ایم.»

دانشجویان و خانواده‌های معترض، هیچ‌کاره بودن متصدیان سازمان امور دانشجویان را قبول ندارند، برخی فریاد می‌زنند و می‌خواهند کارشان راه بیفتد، بعضی کارشان به لحن التماس‌آمیز می‌رسد و می‌گویند بدون ارز با قیمت ارزان، چطور فرزندشان باید ادامه تحصیل بدهد، بعضی دیگر هم خشم و اضطرابشان را در حرف زدن با همدیگر تخلیه می‌کنند، برای پیدا کردن راهکار، که چه باید کرد.

سعید، دانشجویی است که امسال قرار است راهی یک کشور اروپایی برای تحصیل شود؛ او می‌گوید: «این چه وضعی است که سیاست‌ها یک شبه تغییر می‌کند؟ یک سال تلاش کرده‌ام که بتوانم بروم در یک دانشگاه معتبر خارجی درس بخوانم، حالا با این قیمت‌ها مگر می‌شود کاری کرد؟ کجای دنیا یک‌شبه با سرنوشت مردم بازی می‌شود؟ چرا از قبل اطلاع نمی‌دهند که تکلیفمان را بدانیم؟ می‌دانید دو برابر شدن قیمت ارز برای ما یعنی چه؟ یعنی قید تحصیل را بزنیم. با این همه هزینه و تلاشی که کرده‌ایم، این انصاف است؟»

عده دیگری امیدوارترند، می‌گویند باید صبر کرد تا وضع مشخص شود. معتقدند این توقف شاید موقتی باشد، شاید دستوری که به بانک‌ها برای پرداخت نکردن ارز دانشجویی داده‌اند، صرفا برای آرام گرفتن و مشخص شدن اوضاع است. تعداد این افراد البته کم است. آنها در بین دیگرانی که شماره‌هایشان را دست به دست می‌کنند تا در شبکه‌های اجتماعی در ارتباط باشند و ببینند چطور می‌شود به وضع موجود اعتراض کرد، گم‌ هستند. با این حال تلاششان را می‌کنند که جمعیت را به آرامش دعوت کنند: «مطمئن باشید اتفاقی برای ارز دانشجویی نمی‌افتد، ما که برای تفریح نمی‌رویم، اگر هم بخواهند چنین تصمیمی بگیرند، از قبل اطلاع می‎دهند، همین‌طور ناگهانی که نمی‌شود.»

تمام اینها در وضعی است که روابط عمومی وزارت علوم و روابط عمومی بانک مرکزی در پاسخ به سوال پانا درباره وضع ارز دانشجویی، پاسخ روشنی ندارند و مشخص شدن این وضع را به دستورهای بعدی در روزهای آینده موکول می‌کنند.

دانشجوهای سرگردان، کارمندهای سرگردان، عابران نظاره‌گر مقابل سازمان امور دانشجویان. این در حالی است که چند روز پیش، وزیر علوم اعلام کرده بود قرار نیست با موقعیت اقتصادی جدید، در وضع ارز دانشجویی تغییری حاصل شود. با این حال، این اولین بار نیست که بحث توقف ارز دانشجویی مطرح می‌شود، سال ۹۱ هم زمزمه‌های حذف ارز دانشجویی، عده زیادی از متقاضیان تحصیل در کشورهای خارجی و خانواده‌هایشان را نگران کرد. در آن سال، محمد حسن‌نژاد عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی گفته بود: «نباید به این افراد ارز دولتی داد زیرا ۱۲ سال با هزینه دولت تحصیل کرده‌اند و اکنون نیز برای تحصیل به خارج از کشور رفته و معلوم نیست که پس از پایان تحصیل به ایران بازگردند، بنابراین این افراد نیز باید مانند سایر مردم از بازار آزاد ارز تامین کنند.» اما درنهایت این اتفاق نیفتاد تا فروردین ماه امسال که در پی تغییر سیاست‌های ارزی، دانشجویان مقطع کارشناسی از دریافت ارز دانشجویی محروم شدند و حالا این نگرانی به دانشجویان دوره کارشناسی ارشد رسیده است. آنها منتظرند ببینند درنهایت مسئولان چه تصمیمی برایشان می‌گیرند و در پی این تصمیم، می‌توانند ادامه تحصیل دهند یا باید عطای درس خواندن در کشورهای دیگر را به لقایش ببخشند.