در سال‌های اولیه تحصیل باید ارتباط‌‌‌ ‌گیری و علاقه‌مندکردن دانش‌آموز به مدرسه و محیط آموزشی رقم بخورد

مهسا ساداتی، روان‌شناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با پانا اظهار کرد: «یکی از مشکلاتی که با شروع سال تحصیلی بین والدین و دانش‌آموزان ایجاد می‌شود، انجام تکالیف دانش‌آموزان است. اغلب دانش‌آموزان تمایلی به مدرسه رفتن و انجام تکالیف ندارند. به نظر می‌رسد این عدم تمایل به دلیل تکالیف سنگینی باشد که گاها بر عهده دانش‌آموز قرار می‌گیرد.»

ساداتی ادامه داد: «این مشکل در بعضی از موارد باعث ایجاد چالش بین دانش‌آموزان با والدین، دانش‌آموزان با معلم و حتی والدین با معلمان می‌شود. معلمان باید سطح توانمندی دانش‌آموزان را در نظر گرفته و تکالیف را متناسب با سطح توانمندی دانش‌آموزان به آن‌ها بدهند.»

وی افزود: «مثلا دانش‌آموز در پایه اول ابتدایی حداکثر زمانی که می‌تواند به صورت متناوب تکلیفی را انجام دهد، ۱۰ دقیقه است. بهتر است معلمان در ابتدا با تکالیف کم شروع کرده تا دانش‌آموز دچار چالش با والدین و یا معلم نشود.»

این روان‌شناس گفت: «معلمان باید با انجام روش‌های متعدد دانش‌آموز را به تحصیل علاقه‌مند کنند تا در مقاطع بالاتر و با سنگین‌شدن دروس، دانش‌آموز با شوق به انجام تکالیف خود بپردازد. در سال‌های اولیه تحصیل به ویژه پایه اول و دوم ابتدایی باید ارتباط‌‌‌ ‌گیری و علاقه‌مندکردن دانش‌آموز با مدرسه و محیط آموزشی رقم بخورد.»

وی گفت: «مورد بعدی این است که باید به قوانین در سال‌های اولیه تحصیل توجه شود. بچه‌ها در محیط خانه قوانین زیادی ندارند و با ورود به مدرسه با قانون‌های متعددی روبه‌رو می‌شوند. مثلا  دانش‌آموزان در پایه اول یا دوم ابتدایی علاقه‌مند به بازی در حیاط مدرسه و یا گفت‌وگو با یکدیگر هستند. معلمان می‌توانند با آسان‌گیری در این گونه قوانین رغبت دانش‌آموز به حضور در مدرسه را افزایش دهند.»

ساداتی افزود: «مورد بعد در خصوص دانش‌آموزانی است که دچار اضطراب جدایی هستند. به دلیل عدم آگاهی بعضی از والدین و اینکه فرایند جداسازی فرزند خود را به موقع انجام نداده‌اند، بعضی از بچه‌ها دچار این اضطراب می‌شوند. مدرسه و معلمان با همکاری با والدین این‌ دانش‌آموزان، می‌توانند فشار روانی دانش‌آموز را تا حدود زیادی کاهش دهند.»