توجه ویژه به معلولان از مولفه‌های مهم توسعه یافتگی جامعه است

 سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی که به مناسبت روز بهزیستی به نگارش درآورده، با اشاره به اینکه یکی از فرخنده روزهای سال، روز ۲۵ تیرماه است، نوشت: این روز فرخنده «روز بهزیستی و تامین اجتماعی» نام گرفته است تا ما شهروندان جامعه، اندکی در خدمات شگرفِ انسان‌های شریف و ایثارگری تامل کنیم که برای یاری رسانی به انبوهی از هم وطنان عزیزمان سر از پا نمی شناسند و شبانه روز جهد و جد می‌کنند تا «زیستِ مطلوب» را برای هزاران انسان  فراهم سازند.

من به نمایندگی از مجموعه انتظامی کشور این روزِ مبارک را به همه عزیزانِ بهزیستی و تامین اجتماعی کشور تبریک عرض کرده و فرصت را مغتنم می شمارم تا به اختصار چند نکته را در این خصوص یادآور شوم:

۱.در دنیای امروز یکی از مولفه‌های مهم توسعه یافتگی جامعه «توجه ویژه» به کسانی است که به دلایل جسمی، ذهنی یا روانی در شمار «توان خواهان» قرار دارند. این توجه  باید به گونه‌ای باشد که آنان نه تنها «احساس کهتری» نکنند بلکه به آن درجه از عزت نفس دست یابند که خود برای رشد و شکوفاییِ دیگر استعدادهای خویش قدم فراسو نهند و تلاش کنند. علاوه بر آن، جامعه و نهادهای مختلف آن  باید از همان آغاز توان خواهی(معلولیت) شماری از شهروندانش، زمینه و شرایط را برای افزایشِ مهارت و کارآمدی این افراد فراهم سازد. خوشبختانه در جامعه ما سازمان‌هایی همچون بهزیستی و کمیته امداد چنین مسئولیت سترگی را بر دوش کشیده‌اند و تلاش می‌کنند آن را به نیکویی به سامان رسانند.

۲.هر جامعه‌ای دستخوش برخی «آسیب‌ها» و «کژ کارکردی‌های» اجتماعی نظیر طلاق، از هم گسیختگی، خودکشی، تکدی‌گری، اعتیاد، فرار از خانه و ... می‌شود که کاهشِ این آسیب‌ها جز با اقداماتِ حرفه‌ای و مداخلات تخصصی و اهتمامِ ملی، میسر نمی‌شود.

۳.گرچه پلیس متولی اصلی ایجاد و بسط نظم و امنیت عمومی جامعه است اما چنین ماموریت کلان و مهمی تنها زمانی به بهترین شکل ممکن به سامان خواهد رسید که جامعه و نهادهای مختلف برای بهزیستی و تامینِ اجتماعی یکایک شهروندانِ کشور اهتمام بورزند و زمینه‌های ظهور و بروز کژروی و آسیب‌ها و انحرافات را از میان برانند. در چنین شرایطی پلیس نیز می‌تواند با اقدامات مقتدرانه و حرفه‌ای خود «فرصت» را از افرادِ مستعد کجروی و آسیب رسان بستاند و جامعه را سرشار از حسِ خوب امنیت و آرامش سازد.

۴.نیازی به گفتن نیست که دست‌یابی به «بهزیستیِ حداکثری» افراد جامعه با همراهی و همدلیِ «بخش خصوصی» فراهم می‌شود. مطمئنا این بخش هم از ظرفیت و توان ارائه «حمایت اجتماعی» کافی برخوردار است و هم سرشار از انگیزش و تمایل برای انجام اینگونه اقدامات نوع دوستانه.

در انتها امیدواریم تلاش همگان در این عرصه رضایت و خرسندی مددجویان و سلامت و شادابی کل جامعه را سبب شود.»