پای درد و دل حافظان سلامت

در راستای آشنایی با فعالیتهای این قشر از کادر درمان که با فداکاری و از خود گذشتگی به مردم خدمت می کنند، با یکی از پرسنل بخش نمونه گیری یکی از پایگاه های سلامت سطح شهر، معصومه مظفری گفتگویی ترتیب دادیم که در ادامه می خوانید.

از چه زمانی شروع به کار کرده اید و چرا داوطلبانه وارد این فعالیت شده اید؟

شیوع ویروس کویید۱۹ که عامل بیماری کرونا است در کشور از اوایل بهمن ۹۸ بطور رسمی اعلام شد. نیروهای آزمایشگاه از همان اوایل در خط مقدم به عنوان نمونه گیر و با تهیه و تولید کیت های آزمایشگاهی شروع به انجام تست های PCRجهت تشخیص ویروس کویید ۱۹ کردند. شیوع بیماری کرونا و بحران ایجاد شده همانند زمان جنگ من را مکلف کرد تا بخاطر کمک به مردم کشورم بعنوان کادر بهداشتی وکارشناس آزمایشگاه از همان اوایل شیوع بیماری بطور داوطلب بعنوان نمونه گیر در خط مقدم مبارزه با کرونا شروع به فعالیت کنم.

مشکلات شما در این کار چیست و چه خطراتی شما را تهدید می‌کند؟

در شروع کار استرس و نگرانی های بسیار زیادی بود، خصوصا اینکه تعدادی از کادر بهداشت و درمان در این راه جان خودشان را از دست دادند. طبیعتا خانواده، دوستان و همکارانم نگران سلامتی من بودند و تاکید داشتند مواظب خودم باشم. گرچه بودند در بین اطرافیان، دوستان و همکارانم معدود افرادی که از معاشرت و هم صحبتی با بنده به احتمال آلوده بودن به ویروس اجتناب می کردند. این موضوع اوایل کار خیلی برایم آزاردهنده بود و ناراحتم می کرد ولی با گذشت زمان کم کم عادی شد. از آن سو، شرایط کاری، نمونه گیری، پوشیدن تجهیزات ایمنی که شامل گان های ضد آب پلاستیکی و ماسک و شیلد هست و چند ساعت کار کردن سرپا و بی وقفه و بدون هیچ استراحتی واقعا سخت و طاقت فرساست، خصوصا در هوای گرم تابستان وقتی تجهیزات را در می‌آوریم تمام لباس ها و بدن مان خیس بود انگار توی استخر آب افتاده بودیم. ما در طی یک سال گذشته هیچ مرخصی نداشتیم، حتی وقتی حالمان خوب نبود.

آیا خودتان هم به کرونا مبتلا شده اید؟

خطر ابتلای مدافعان سلامت به بیماری کرونا خیلی جدی است، ولی من پروتکل های بهداشتی را کامل رعایت می کردم و در شرایط قرنطینه بسر می بردم، ولی با این اوصاف دو بار به بیماری کرونا مبتلا شدم که در یک کلام می توانم بگویم بیماری فوق العاده سختی است.

خانواده شما از اینکه وارد این کار شده اید با شما چگونه همکاری داشته اند؟ آیا پشتوانه شما بودند؟

بنده با خانواده ام زندگی می‌کنم، ولی در طی این یک سال همسر و فرزندم همیشه نگران سلامتی ام بودند و برایم دعا می کردند و هرگز احساس نکردند که به عنوان یک نمونه گیر ممکن است باعث آلودگی و بیماری آنها و خانواده شان شوم. آنها به من افتخار می کردند.

در آخر چه توصیه هایی برای مردم دارید؟

توصیه بنده به تمام هم وطن های عزیزم این است که بیماری کرونا را جدی بگیرند و پروتکل های بهداشتی را صحیح رعایت کنند. عمده راه انتقال بیماری، از راه تنفسی است. از طریق نزدن ماسک، دورهمی ها و تجمع ها این بیماری به راحتی منتقل می شود. خواهش می‌کنم با کادر بهداشت و درمان همکاری کنند تا بتوانیم به یاری خدا کرونا را شکست دهیم چون به قول معروف یک دست صدا ندارد.

خبرنگار دانش آموز: زهرا عبداللهی