درمان اختلال بیش‌فعالی دختران با فعالیت‌های ورزشی
تهران (پانا) - بر اساس بررسی جدید محققان دانشگاه مونترال کانادا، شرکت در فعالیت‌های بعد از مدرسه، ممکن است به دختران جوان کمک کند تا حدودی بر اختلال بیش فعالی و کمبود توجه غلبه کنند.
به‌گزارش ایسنا به نقل از ارث، محققان دریافتند، دخترانی که درگیر ورزش یا فعالیت‌های فوق‌برنامه هستند، در اوایل نوجوانی بهبود رفتار و توجه بیشتری را نشان می‌دهند، اما مزایای آن در پسران مشخص نیست.
پروفسور لیندا پاگانی، محقق این بررسی اظهار کرد: دخترانی که در سن ۶ تا ۱۰ سالگی به‌طور منظم، فعالیت‌های ورزشی فوق‌برنامه انجام می‌دهند، در مقایسه با دخترانی که به‌ندرت فعالیت دارند، علائم اختلال بیش فعالی کمتری در سن ۱۲ سالگی دارند. تعجب‌برانگیز این است، پسرانی که فعالیت ورزشی مداوم در دوران کودکی داشتند، این مزایای رفتاری را نشان ندادند.
محققان گفتند: قبل از تحقیق، مشخص نبود که فعالیت بدنی به‌طور منظم، تا چه اندازه برای کودکان با علائم بیش‌فعالی مفید است.
پروفسور پاگانی گفت: مطالعات گذشته ازنظر کیفیت بسیار متنوع بوده‌اند، بنابراین ارتباط واقعی بین ورزش و رشد رفتاری را نشان ندادند. تحقیقات گذشته تایید نکردند که دختران و پسران در نحوه بروز علائم بیش‌فعالی متفاوت هستند.
پروفسور پاگانی افزود: اختلال بیش فعالی یا کمبود توجه (ADHD) به توانایی کودکان در پردازش اطلاعات و یادگیری در مدرسه آسیب می‌رساند. درگیر شدن در ورزش، می‌تواند به جوانان در توسعه مهارت‌های زندگی و روابط حمایتی کمک کند، در حالی‌که این فرصت برای آنان فراهم می‌شود تا تحت نظارت بزرگسالان رشد یابند.
بنابراین، از منظر بهداشت عمومی، ورزش فوق‌برنامه این توانایی را دارد که یک رویکرد مثبت و تحریک‌کننده برای ارتقاء بهزیستی روان‌شناختی باشد و بنابراین می‌تواند به‌عنوان رفتاردرمانی برای جوانان مبتلابه ADHD موردتوجه قرار گیرد.
اگر ورزش از اوایل کودکی آغاز شود، بسیار موثر است. بنابراین، از آنجاکه استفاده از مهارت‌های تمرکز و مهارت‌های فردی از عناصر اساسی ورزش هستند، در این تحقیق بررسی شد که این مورد می‌تواند منجر به کاهش علائم بیش فعالی در دراز مدت شود.
این بررسی در ۲۰۰۰ کودک متولد ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ انجام شد. والدین آنان گزارش کردند که کودک آنان در سن ۶ تا ۱۰ سالگی در فعالیت فوق‌برنامه که نیاز به مربی دارد، شرکت کرده است یا خیر و رفتار این کودکان با رفتار همکلاسی‌های آنان در سن ۱۲ سالگی مقایسه شد.
این گروه، اطلاعات را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار داد تا بتواند ارتباط معناداری بین مشارکت و علائم بعدی ADHD پیدا کند. البته بسیاری از عوامل مربوطه را نیز در نظر گرفتند.
پاگانی عنوان کرد: پسران مبتلابه بیش‌فعالی در کودکی بیش از دختران، انگیزه و مهارت برای تحرک دارند، درنتیجه پسران به احتمال زیاد برای بیماری خود دارو دریافت می‌کنند، بنابراین تشخیص و درمان سریع پسران در دوران کودکی عاملی برای کاهش مزایای ورزش در آنان است.
از طرف دیگر، در دختران بیش فعالی بیش‌ازحد، قابل‌شناسایی نخواهد بود و مشکلات دختران در خانه و مدرسه قابل تحمل است، در مقابل، والدین پسر، ممکن است تمایل بیشتری به ثبت‌نام آن‌ها در ورزش و سایر فعالیت‌های بدنی برای کمک به آن‌ها داشته باشند.
می‌دانیم که فعالیت‌های ورزشی، مزایای بی‌شماری برای سلامت روان همه کودکان دارد، با این‌حال، انجام ورزش متعادل دوران کودکی در سنین ابتدایی برای کاهش علائم ADHD، برای دختران قابل‌توجه است.
بر اساس یافته‌های محققان، فعالیت‌های فوق‌برنامه ساختاری که مهارت و تلاش فیزیکی تحت نظارت مربی را می‌طلبد، می‌تواند برای هر فرد با ارتقاء رشد، رفتاری ارزشمند باشد.
پروفسور پاگانی گفت: فعالیت‌های ورزشی در اوایل کودکی، می‌تواند به دختران کمک کند تا مهارت‌های اساسی اجتماعی را به دست آورند که برای آینده مفید است و درنهایت، نقش اساسی در موفقیت‌های شخصی، مالی و اقتصادی آنان دارد.
ارسال دیدگاه