حمیدرضا کاظمیپور*
بیحرمتی به معلم، ممنوع
این روزها سریالی در شبکه نمایش خانگی در حال اکران است که این یادداشت کوتاه، فقط متوجه سکانسی از این سریال است که در آن به زشتترین شکل ممکن به حرمت، جایگاه و منزلت معلم خدشهای بزرگ وارد میکند.
من بهعنوان یک معلم سینما بر سختیها و دشواریهای پروسههای فیلمسازی و محدودیتهای سازندگان فیلم و نویسندگان با اصناف مختلف جامعه به خوبی آگاه بوده و چه بسا خود نیز همیشه از مدافعین نقد با رویکردهای اشتباه صنوف مختلف جامعه بودهام و از شوخی کردن با آنها نیز در قالب درست استقبال کردهام، اما سکانسی که در سریال افعی تهران به شدت آزردگی خاطر در مخاطب ایجاد میکند، لحن به شدت بیادبانه، گستاخانه و خارج از نزاکت به مقام یک معلم سالخورده است.
در اینکه معلمین مانند همه انسانهای دیگر در هر صنف و جایگاهی ممکن است مرتکب خطاهایی شوند هیچ شکی نیست و هیچ انسانی در هیچ مقامی بری از اشتباه نیست، اما اینکه بدون در نظر گرفتن هیچ پارامتری چوب حراج به حرمت معلمی بزنید، قدری شرمآور است.
تنبیه بدنی دانشآموز به هر دلیلی توسط معلم کاری ناپسندیده، مضموم و غیر تربیتی است و به هیچ وجه جای دفاع ندارد اما ویران کردن مقام و جایگاه معلم به این شکل مشمئزکننده در رسانه نیز اصلا جایی برای دفاع ندارد.
دوست عزیز نویسنده و سازندگان محترم سریال افعی تهران بدون در نظر گرفتن شرایط سخت معلمی، ضعفهای سیستم نظام آموزشی کشور، آسیبهای فراوان اجتماعی و خانوادگی دانشآموزان و هزاران نقص و ایراد دیگر نمیتوان بهتنهایی معلمی را که بیش از چهل دانشآموز را با چهل روحیه مختلف و هزاران مشکلات در یک کلاس به او دادهاند، مقصر دانست.
شما که بهتنهایی از تربیت تک فرزند خود عاجز و درمانده هستید، اینگونه حرمت و زحمات معلمینی که با خون دل و هزاران مشکلات معیشتی به فرزندان شما علم و معرفت آموختهاند را به یغما نبرید.
توجه داشته باشید که قطعا نقد و آسیبشناسی تمامی اصناف و مشاغل به شدت نیاز جامعه امروز است و تا این مهم صورت نگیرد، ضعفها و نارساییها بر سر جای خود باقی میماند و جامعه معلمی و سیستم آموزشی و تربیتی کشور جهت بهبود قطعا بیش از همه به نقد و نظر نیازمند است و باید اصلاحات و تحولات جدی در آن صورت گیرد اما آنچه در سریال افعی تهران در آن سکانس کریه به آن پرداخته است نقد نیست بلکه بیاحترامی به جایگاه و منزلت معلم است، آن هم معلم سالخوردهای که قطعا در دوران جوانی و آغاز بهکار خود هنوز به پختگی لازم نرسیده است و یا شرایط محیط آموزشی چنان او را تحت فشار قرار داده است که ناگزیر از آن رفتار غیر تربیتی بوده است.
دوستان عزیز من، نقد کنید، آسیبها را با صدای بلند فریاد بزنید، راهکار ارائه دهید اما به هیچ وجه بیحرمتی نکنید، فراموش نکنید اگر امروز خرده سوادی دارید تا قلم به دست بگیرید و بنویسید مدیون معلمی هستید که خواندن و نوشتن را به شما آموخت.
*عضو انجمن منتقدین و نویسندگان سینمای ایران
ارسال دیدگاه