قرائتی: محور تربیت، خداوند است

در برنامه‌های چهارمین دوره دوسالانه آموزشی و توانمندسازی روسای ادارات و کارشناسان و کارشناسان مسئول قرآن، عترت و نماز سراسر کشور، فایل تصویری از حجت‌الاسلام محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز پخش شد.

حجت‌الاسلام قرائتی در این ویدئو بر توجه به امام زمان(عج)، نماز و قرآن به عنوان عوامل تربیت تأکید کرد. در ذیل متن سخنرانی آمده است؛

«بسم الله الرحمن الرحیم

تربیت، کار خداوند است.می‌گوییم «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ»؛ یعنی خداوند رب عالمین است پس مربی اصلی، خداوند است. تربیت کار اولیای خدا و کار قرآن است. قرآن سه مرتبه گفته است تربیت بعد تعلیم « یُزَکّیهِم وَ یُعَلِّمُهُمُ» و یک جا آنجا که دعای حضرت ابراهیم است «یعلمهم» ابتدا آمده است، چننکه خداوند در آیه ۱۲۹ سوره بقره از زبان ابراهیم(ع) می‌گوید «رَبَّنا وَ ابْعَثْ فیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِکَ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ یُزَکِّیهِمْ‏ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ» یعنی پروردگارا، در میان آنان، رسولی از خودشان برانگیز، تا آیات تو را بر آنان بخواند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد و تزکیه‌شان کند، زیرا که تو خود، عزت‌بخشِ حکیمى‏».

مشکل دنیا، تربیت است و نه علم. هستی نیز قابل تربیت است و خداوند مربی همه هستی است چنانکه آمده است « وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ» و جمادات در فضای خود به نوعی تکامل دارند. هر چه بیشتر کار تربیتی شود ارزش انسان نیز بیشتر می‌شود. زمین ارزشش کم است اما هنگامی که تبدیل به باغ شد، ارزشمند می‌شود.

تربیت یعنی کار روی انسان و مسئولان امور تربیتی خدا را شکر کنند که در این شاخه هستند. همه افراد دنیا بر روی جمادات کار می‌کنند. معماران و مهندسان ساختمان بر روی ساختمان، طلافروشان بر روی طلا، فرش فروشان بر روی فرش و ... تنها فردی که جماد ندارد وانسان دارد و بر روی این افراد کار می‌کند، افرادی هستند که با انسان سر و کار دارند مثل معلمان، روحانیون، طلاب و... همه افراد پولدار و سرمایه‌دار بر روی جمادات کار می‌کنند اما تعلیم و تربیت بر روی انسان کار می‌کند.

ابزار تربیت انسان قرآن است زیرا انسان علمش محدود است، چنانکه عمر قوانین بشر، کوتاه و کم است درحالی که محور باید خدا باشد زیرا خدا خالق ما است و دفترچه ساخت ما نیز قرآن است کتابی که به ما گفته است چه کارهایی را انجام دهیم و چه بگوییم و چه نگوییم و ... . دستورالعمل ما در این کتاب است و حال آنکه ما قرآن را می‌بوسیم و می گذاریم کنار و می‌خواهیم بدانیم سبک زندگی غربی و شرقی چگونه است؟ اینکه نمی‌شود. حتی دانشگاه‌ها نیز نمی‌تواند جوابگو باشند یعنی اینکه بگوییم هرچه دانشگاه در کشوری بیشتر باشد، ظلم در آنجا کمتر است، اشتباه است.

بنابراین محور تربیت، خداوند است. سبک زندگی انسان را باید خدا بگوید و دستورالعمل را باید خودش بگوید، چنانکه می‌گوید گوشت خوک برای انسان ضرر دارد چون او خالق انسان است. رابطه انسان با خدا از طریق نماز مهیا می‌شود. انصاف نیست خداوند زبانی به ما بدهد و صبح و تا شب با هر فردی حرف بزنیم اما با خودش ۵ دقیقه صحبت نکنیم. گفته‌اند طریق نماز خواندن این گونه است، چرایی ندارد!؟ شما در طول شبانه روز ۳۰ دقیقه به این سبک با خدا سخن بگویید و ۲۳ ساعت و ۳۰ دقیقه آن را با خدا به هر زبانی که می‌خواهید گفت‌وگو کنید. چنانکه زمانی که دکتر می‌روید، می‌گوید این دارو و قرص را بخور، نمی‌گویی چرا؟ چون می‌گویی او طبیب هست و علم دارد، پس خدا هم همین است، خداوند خالق ما است و ما را آفریده است.

از سوی دیگه رابطه با خداوند و گفت‌وگو با خدا به واسطه اولیای خدا انجام می‌شود ، چنانکه اسکانس نخی دارد که به آن ارزش می‌دهد، نخ هستی نیز امام زمان(عج) است. از سوی دیگر معلمان و اساتید خیلی نظرات مختلف را به دانش‌آموزان نگویند، مستحبات را به حد مستحبات بگویید، بر روی نماز که از واجبات است تکیه کنید. اگر نمازمان خوب شود، همه چیزمان خوب می‌شود نماز با خاک رابطه دارد هنگامی که سر بر سجده می‌گذاریم، با نظافت مسواک و عطر و گلاب زدن رابطه داری بطوری که با رعایت این موارد، ثواب نماز بیشتر می‌شود و...

بنابراین توجه به امام زمان(عج) و نماز و قرآن از عوامل تربیت است و خوشا به حال افرادی که عمرشان را صرف بهترین موجودات می‌کنند، بهترین موجودات، انسان است و بهترین انسان‌ها، نسل نو هستند و در نسل نو، بهترین کارها ایجاد ارتباط نسل نو با خداوند و اولیای خداوند و نماز و کتاب خدا است.»