روایت معلمی که خانه به خانه به دانش‌آموزانش درس می‌دهد
تبریز(پانا) -تلاش و جهاد معلمانی که با وجود شیوع بیماری کرونا بر رسالت خود ادامه داده اند، انگیزه ای برای تحصیل دانش آموزانی است که ممکن بود با وجود این مشکلات به دست فراموشی سپرده شوند.
قاسم سهرابی متولد ۱۳۶۱ روستای گلین قیه شهرستان مرند، از سال ۱۳۹۵ در آموزش و پرورش خدمت می کند. او به عنوان خادم القرآن، سرپرست گروه تواشیح و همخوانی ناعم نیز است. سهرابی قصد دارد با تالیف کتاب تدریس خیابانی، دیدگاهی جدید در آموزش را به نمایش بگذارد. او به پانا می‌گوید: «سه سال کارشناس کانونهای فرهنگی هنری در اداره ارشاد بودم و در روستای گلین قیه محل تولدم، برنامه‌های متنوع مذهبی برگزار کرده ام، ولی نهایتا با استخدام در آموزش و پرورش خدمت به کشور عزیزم را انتخاب کردم.»
او فوق لیسانس روانشناسی تربیتی است و در روستای زنگی شبستر در مقطع ابتدایی تدریس می کند. سهرابی، سال قبل در روستای آق کهری وظیفه خود را به عنوان معلم با آموزش حس مطالبه‌گری به دانش آموزانش ادا کرده است. او دوست دارد که خلاقیت و نوآوری را به دانش‌آموزانش یاد دهد تا همیشه فضا را تغییر داده و کلاسی متفاوت داشته باشد.«با آغاز تعطیلی های اجباری به خاطر ویروس منحوس کرونا و راه اندازی شبکه شاد، در ابتدا روی یخچال خانه تدریس کرده و با دانش آموزان همراه بودم. به مرور دیدم که فضای روی یخچال برای آموزش دروسی مانند ریاضی کافی نیست، پس کلاس درسم را به یکی از دیوارهای آشپزخانه انتقال دادم. نصف دانش آموزانم از استفاده از فضای مجازی محروم بودند. با تهیه ۳ گوشی هوشمند که حتی شارژ آنها را به صورت رایگان تامین می کنم، قدمی در ارتباط این دانش آموزان با آموزش برداشتم. با این حال این اقدامات کافی نبود. شروع به تدریس خانه به خانه و آموزش خیابانی برای دانش آموزانم کردم. هر دو روز یک‌بار با وایت بردی که تهیه کرده بودم و ماژیک هایی که برای هر دانش‌آموز به دلایل بهداشتی اختصاصی تهیه شده بود، به در منازل آنها رفته و تدریس می‌کنم. طرحی در قالب بهبود معایب معلم طرح فن‌یار جهادگر به اداره کل آموزش و پرورش استان تحویل دادم. این طرح می تواند در آینده برای موارد خاص و موارد مشابه نیز کاربرد خواهد داشت.»
سهرابی با بیان اینکه من همواره کار را وظیفه خود دانسته ام می‌گوید« اگر نمی توانم کل دنیا را تغییر دهم، حداقل موجی برای تغییر تفکرات می توانم باشم. هیچ وقت خسته نمی شوم. اگر دلم هم جای دیگر باشد، در کارم تاثیر نخواهد گذاشت. اگر دل انسان آرامش داشته باشد، با همراهی دوستان خوب، کارهای خوبی انجام خواهد گرفت. در کشور ما باید افرادی دلسوز باشند تا با فداکاری خود به اعتلای اسلامی و ایرانی برسیم و من در این راه خسته نمی شوم.»
او به محاسن شبکه شاد اشاره می کند« به نظر من زیرساخت‌های ما برای شبکه شاد چندان آماده نیست. در عین حال که این شبکه مهم، محاسن زیادی دارد و تازه شروع به کار کرده است؛ به تبع باید نقص‌های آن به مرور برطرف شود. دانش آموزان ما تاکنون از آوردن گوشی به مدرسه و کار با آن منع شده اند و اکنون بدون کنترل و به یکباره گوشی دست فرزندانمان می دهیم. در آینده، این شبکه بسیار عالی کار خواهد کرد. به نظر من حضور معلم به همراه شبکه شاد در مدارس روستایی که تعداد دانش آموزان بسیار کمی دارد، با رعایت پروتکل های بهداشتی و تحت شرایط خاص تاثیر بیشتری در آموزش خواهد داشت. کرونا با تمام معایبی که دارد، در آموزش محاسنی هم داشته است. این پروسه زمانی دور از مدرسه باعث شده است که از هر خانه یک معلم خارج شود. حتی مادرانی که سواد کمی دارند، نقش معلم را ایفا می کنند. کرونا سیاه و سفید را مشخص کرد و نشان داد که چه کسانی پایه کارند و چه کسانی فراری از کار هستند.»
سهرابی بر نشر کار خوب تاکید دارد و معتقد است که باید با الگوبرداری از کارهای خاص، در مسیر رونق کار آموزش قدمهای مثبتی برداریم.
او در پایان از مسئولین خواست تا مشوق‌های معنوی معلمان را زیاد کنند، زیرا که بهترین یادگیری برای یادگیرندگان رفتار معلم است و امیدوارم رفتارمان همسو با یادگیری باشد.
ارسال دیدگاه