این مسیر پایانی ندارد

فضای دانشگاهی، شوق دانش‌آموزان قرآنی را از سراسر کشور برانگیخته بود و حافظان کل قرآن، جمع انبوهی از جمعیت را در دانشگاه آفریده بودند و صوت و لحن دلنشین قاریان، گوش‌مان را نوازش می‌داد و ذهن‌مان مملو از کلمات قرآنی بود.

تلویزیون نسبتا بزرگی در گوشه‌ای از سالن دانشگاه با پرچم ایران خودنمایی می‌کرد. اقتدار و عظمت دانش‌آموزان قرآنی با هر بار نگاه به پرچم ایران، قوت قلبی پیدا می‌کردند. بچه‌های رسانه‌ای نیز با تمام توان، اخبار کنگره سراسری قرآن کریم را پوشش می‌دادند.

غرفه به غرفه بازدید می‌کردیم تا آنچه که شایسته است را به قلم بکشیم. حال و هوای دانش‌آموزان عجیب بود، چنان با یکدیگر صمیمی بودند که انگار چندین سال است که با هم آشنا هستند. پیگیر این موضوع شدم که گفتند: «خوبی بچه‌های قرآنی این است که از هر کجای دنیا که باشند، رابطه دوستانه آن‌ها غوغایی بر دل می‌اندازد.»

هنگامی که در غرفه‌های‌شان قرآن برای تمرین قرائت می‌کردند، آرامش خاصی تمام وجودم را فرا می‌گرفت. دانش‌آموزان تبریزی، بقیه بچه‌هایی که از سراسر کشور میهمان تبریز بودند را با ترکی صحبت کردن و ایجاد فضای شوخی به راه می‌انداختند و لهجه‌ آن‌ها باعث صمیمی‌تر شدن‌شان می‌شد.

وارد حیاط دانشگاه که شدم، حوض آبی‌رنگی حواسم را بی‌اختیار پرت کرد و زیبایی‌اش چشمانم را براق‌تر جلوه داد. 2 روزی گروه خبرگزاری پانا میهمان دانشگاه فرهنگیان برای پوشش اخبار بودند و طی این 2 روز، اخبار به خوبی پوشش یافت.

چهارشنبه (۱۰ مرداد) آیین اختتامیه بیست‌ونهمین کنگره قرآنی بود و سر ساعت در دانشگاه حاضر شدیم، قرار بود در برنامه اختتامیه، برندگان این دوره از مسابقات اعلام شود. دانش‌آموزان از سراسر کشور جمع شده بودند تا این روز را ببینند. همه دانش‌آموزان استرس از وجودشان سرازیر می‌شد و از صحبت‌ها، رفتار و اخلاق‌شان مشخص بود که در بشکه‌ای از استرس فرو رفته‌اند اما عشق و علاقه سمپادی‌ها به قرآن کریم و انس با خداوند یکتا به آن‌ها آرامش خاصی می‌داد.

یادی از شهید جمهور در این اختتامیه و سرود شهدای خدمت این حجم از قشنگی را برانگیخت و دل‌ها را به یاد خادمان امام رضا(ع) روانه مشهدالرضا(ع) کرد.

آیین اختتامیه تمام شد. برندگان اعلام شدند و سمپادی‌ها دوباره درخشیدند و این پایان سمپادی‌ها نبود بلکه راهی برای شروع رشد و پیشرفت برای آینده آن‌ها با قرآن محقق شد.