تهران ( پانا ) - زن، دوتا دبه پلاستیکی را که سر یک تکه چوب بسته شده، روی دوش گرفته و خمیده و عصازنان به‌سمت خانه‌اش می‌رود. حرکتش آنقدر کند است که فکر می‌کنی رسیدنی در کار نیست. انگار زمان برایش در مسیری سبز متوقف شده، بی آن که جنبنده‌ای سر راهش باشد. زهرا دنیادیده، یکی از معدود بازماندگان ایلی است که دیگر نشانی از آن باقی نمانده. همه رفته‌اند جز چند سالخورده که در «دیزاب» جمال آباد، مرتفع‌ترین نقطه زنجان روزگار می‌گذرانند.
