عموم مسائل مرتبط با «روابط جنسی و خانوادگی» از موضوعات چالش‌برانگیزی هستند که می‌توانند ذیل بحث روزآمد کردن ابعاد اجتماعی دین جای بگیرند. فقها بر این باورند که این‌گونه مسائل، امضایی هستند و نه تأسیسی؛ یعنی شارع مقدس و قانونگذار دین، قوانین موجود در جوامع را تأیید کرده و البته آنها را بر اساس اهداف عالی دین، شکل داده، محدود و مشروط کرده و در نتیجه یک «نظم دینی» را بنا گذاشته است.
