هرچند در دین مبین اسلام «ربا»، حرام شمرده شده و به‌درستی از مصادیق «جنگ با خدا» دانسته شده؛ اما در عوض «بهره» کاملا پذیرفته شده است. ربا در دین اسلام به چیزی (پول یا کالا) اطلاق می‌شود که در قالب یک قرارداد (که در فقه شیعه، عقد نامیده می‌شود)، مبلغی را به شکل پول، سرمایه یا کالایی به شخص دیگری به‌عنوان قرض پرداخت کنید و قرار بگذارید که در مدت مشخصی مبلغ قرض دادهشده را پس بگیرید. حال اگر در زمان وعده دادهشده، مبالغی مازاد بر مبلغ قرض دادهشده را پس بگیرید، در این صورت مرتکب ربا شد…
