با خودت چند – چندی؟ این را زمانی از زبان راننده ای خطاب به راننده دیگر شنیدم که در “هشت و چهارِ” ماندن و رفتن بود. به پارکینگ نگاه می کرد و به خیابان. این زمان بود که راننده پشت سری، شیشه خودرویش را پایین داد و به راننده سرگردان گفت: با خودت چند- چندی؟ یا برو و یا راه را باز کن من بروم!
