زمانی که نام «سینما» به گوشمان می‌خورد، تصویر سالنی بزرگ و تاریک در ذهنمان نقش می‌بندند که همراه با دوستان، خانواده یا حتی به‌تنهایی روی صندلی‌های آن جا گرفته و مشغول تماشای اثری هنری و یا تجاری هستیم. به هر جهت سینما در ایران از ابتدا با فیلم‌های تجاری رواج پیدا کرد و بعد از انقلاب به سمت فیلم‌های هنری همچون «عقاب‌ها»، «بچه‌های آسمان» یا «خانه دوست کجاست؟» رفت.
