تهران (پانا) - آدم‌های زرنگ، همیشه به فکر آتیه خود هستند؛ فقط امروز را نگاه نمی‌کنند و به قول معروف، همیشه روزهای پیری و ضعف ناشی از آن را مد نظر قرار می‌دهند. تا یک قرن پیش، فرزندان به عنوان حامی دوران پیری افراد، نقش مؤثری در رفاه و آسایش ایام کهولت والدین بازی می‌کردند. جایگاه بزرگ ترها آن‌قدر محکم بود که هیچ‌کس به خیالش هم نمی‌رسید ممکن است روزی، روزگاری، پدران و مادران کهن سال این مرز و بوم، سر از خانه سالمندان در بیاورند.
