یلدا ؛ گرمابخشی عاشقانه در سردترین شب سال

کلمه یلدا برگرفته از یک واژه سُریانی است که تولد و زایش را می رساند . واژه یلدا به طور دقیق مشخص نیست که چطور و چه زمانی به زبان فارسی ورود کرده است . اما این گونه از تاریخ بر می آید مسیحیان اولیه که در روم زندگی می کردند دچار سختی های فراوانی بودند در همان حال عده ای از آنها تصمیم به مهاجرت به ایران می کنند و به خاطر نزدیک بودن فرهنگ ها این واژه سریانی به زبان فارسی راه پیدا می کند . به هرحال یلدا به معنای میلاد، ‌تولد و ولادت است.

دکترمیرجلال الدین کزازی ، پژوهشگر و استاد دانشگاه با اشاره به جشن یلدا یا آیین شب چله به عنوان بن‌مایه‌ای گره خورده با فرهنگ مهر در آیین کهن ایران یادآور می شود : ایرانیان از دیرباز با پاسداشت جشن یلدا آیین مهر و زایش خورشید را بزرگ می داشتند و این سور عظیم را با یکان یکان خانواده ها به شادی می نشستند. وی معتقد است : آیین مهر آیینی است که در دوران اشکانی توسط دین آوری به عنوان آیینی نو سربرآورد و دامنه وسعت آیین مندان مهر از مرزهای ایران تا روم را در برگرفت و نکته ای سترگ که بار دیگر به نام ایرانی سپاسی بزرگ را هدیه می دهد به این نکته شادی بخش بازمی گردد که جشن پاسداشت مهر و زایش خورشید که در فرهنگ ایرانی به عنوان یلدا نام آور شده است در جهان نیز آیین مندان فراوانی دارد که از آن به نام کریسمس یاد می کنند.

مراسم شب یلدا مانند بسیاری سنت‌های کهن فرهنگ ایرانی مملو از آیین ها و رفتارهایی است که هر یک نمادی در رفتارشناسی و جامعه‌شناسی فرهنگ ایرانی یاد می شوند. رنگ قرمز که به عنوان رنگ غالب مراسم شب یلدا از سفره تا میوه‌ها؛ اطعمه و اشربه خوان خانواده و فرهنگ ایرانی شناخته می شود، در حقیقت بازتاب جایگاه خورشید است که به واسطه آن گرمای وجودی و اتحاد و همدلی ساختار فرهنگ ایرانی را بازتاب می دهد.

میوه ها و خوراک های خانواده ایرانی در شب یلدا بر اساس نمادهای متعددی انتخاب شده اند و فصل مشترک اغلب آنها رنگ سرخ‌ است. از هندوانه و انار تا شربت و شیرینی‌های گل‌محمدی و زعفران که همگی رنگ قرمز و سرخ را به شکل ماهوی با خود دارند به اصلی جدایی ناپذیر از فرهنگ خوان خانواده‌های ایرانی در شب یلدا بدل شده اند. همچنین از سوی دیگر شب نشینی و گردهمایی خانواده های ایرانی به واسطه پاسداشت شب یلدا یکی از بهترین سنت های فرهنگ ایرانی به شمار می رود .

جشن یلدا امروزه توسط ایرانیان با شب نشینی اقوام و خانواده در کنار یکدیگر برگزار می شود. بدین گونه که اعضای خانواده در این شب مهم گردهم آمده و افراد مسن خانواده شروع به تعریف کردن قصه های کهن می کنند . خوردن هندوانه ، آجیل و انار و شیرینی و میوه های مختلف از جنبه های نمادین این شب تلقی می شود . جالب اینکه اغلب این میوه ها دانه های زیادی دارند و به نوعی حامل این پیام هستند که انسان ها با توسل به برکت وپردانه بودن آن ها نیروی باروری را در خود نیز افزایش می دهد. بخصوص هندوانه و انار به خاطر سرخی رنگ شان گویی خورشید را در طولانی ترین وتاریک ترین شب سال تداعی می کنند .

از دیگر آیین های رایج و معروف و مرسوم شب یلدا می توان به آتش روشن کردن،قصه گویی ریش سفیدان و بزرگان،خوردن تنقلات و تفآلی بر حافظ اشاره کرد. شاهنامه خوانی نیز در این شب رایج است . چیدن سفره شب یلدا با انواع خوراکی ها و تنقلات یکی از آیین های این شب بیادماندنی می باشد که شامل آجیل های مخصوص و میوه هایی همچون انار و هندوانه و دیگر تنقلات می شود.جالب است بدانید در دوران گذشته سفره ای با اسم میَزد پهن می شده است و از میوه های خاص خشک و تر و آجیل و یا به اصطلاح زرتشتیان لُرک در آن استفاده می شده که یکی از اجزای اصلی سفره می باشد و در حقیقت ولیمه این جشن به شمار می رود.از سایر اجزای سفره شب یلدا می توان به عطردان،آتشدان،بخوردارن و بَرسَم اشاره کرد.بَرسَم ابزاری برای دعا خوانی است که از فلز نقره و برنج و یا شاخه گیاهی خاص درست می شود.

هرساله علاوه بر ایران، در بسیاری از کشورهایی که پیوندهای کهن با فرهنگ و زبان ایرانیان باستان داشته اند مراسم شب یلدا با شور و شعف و به اشکال گوناگون برگزار می شود .