تاریخ و فرهنگ، نبض حیات اقامتگاه‌های بوم‌گردی یزد

دکتر تقی اکبرپور،مدرس و مدیر بوم‌گردی با اشاره به تجربه های بین المللی در راستای بوم گردی گفت : از جمله تفاوت های ما و دیگر کشورها در حوزه گردشگری طبیعت و بوم گردی، محدودیت های قانونی، عرفی و شرعی است که برای ما وجود دارد و در دیگر کشورها به این صورت دیده نمی شود.

اکبرپور افزود: البته باید توجه داشت گردشگری مشخصاً تحت عنوان بوم گردی در خارج از کشور نداریم؛ ولی نوع گردشگری به این صورت یعنی گردشگری روستایی، مزرعه، خانه های دوم و به طور کلی هر نوع گردشگری که با تاریخ فرهنگی و مشارکت جامعه محلی همراه باشد وجود دارد که می توان گفت چیزی مشابه بوم گردی می باشد.

وی با بیان تاریخچه مختصری از شکل گیری اولین بوم گردی ها در ایران عنوان نمود: تعداد زیادی از گردشگران به تاریخ، فرهنگ و طبیعت ایران علاقه شدیدی داشته اند و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گرچه سالها در تلاش بود تا به طور خاص به این خواسته پاسخ دهد لیکن نتوانسته بود موفقیت چندانی کسب نماید. نهایتاً این امر توسط بخش خصوصی و افرادی چون عباس برزگر محقق شد و در واقع این افراد گرچه گاهاً مخالفت شدید جوامع محلی را در مقابل خود داشته اند لیکن با جسارت و پشتکار، جلودار تأسیس بوم گردیها شدند که البته این امر مورد توجه و حمایت بخش دولتی نیز واقع شد.

او افزود: حوزه اصلی این نوع گردشگری تاریخ و فرهنگ می باشد. بنابراین گردشگر بوم گردی خواهان بازدید از اماکنی است که حس اصالت و تاریخی خود را حفظ کرده باشد و به این ترتیب بوم گردیها اساساً در روستاها شکل می گیرد.

وی ادامه داد یکی از مهمترین کارهایی که بوم گردیها تاکنون توانسته اند انجام دهند احیاء صنایع دستی می باشد. به عبارتی در حالیکه ما در گذشته بیش از دو هزار رشته صنایع دستی داشته ایم در حال حاضر چیزی حدود دویست رشته از این صنایع باقی مانده که با گسترش و توسعه بوم گردیها می توان این حوزه را بیش از این رونق و پویایی بخشید.

دکتر اکبرپور اشتغال زایی و کاربر بودن را از جمله دیگر مزایای این نوع گردشگری معرفی کرد.

وی از جمله مشکلات اساسی بوم گردیها در ایران را وجود تضادها و تعارض ها عنوان کرد و افزود: تفاوت رفتار گردشگر با جامعه بومی و محلی از جمله این تعارض ها می باشد که باید مدیریت و کنترل شود. وی در همین راستا وجود مشکلات سیاسی، رقبای گردشگری و ذهنیت منفی که به واسطه جنگ و تبلیغات سوء نسبت به ایران برای گردشگران ایجاد شده است را تهدیداتی دانست که بوم گردی در ایران با آن مواجه می باشد.

دکتر اکبرپور نرخ رشد گردشگری طبیعی و بوم گردی در کل جهان رو به افزایش است که این خود برای ما یک فرصت محسوب می شود، تاریخ و فرهنگ ایرانی برای بسیاری افراد بکر و قابل توجه است، هنوز در روستاهای ما، رد پای تاریخ و فرهنگ کهن دیده می شود و حیات دارد، ارتباطات مجازی و گسترش رسانه ها که به معرفی هرچه بیشتر اماکن بکر و تاریخ و فرهنگ ما کمک می کندرا ازفرصت ها و پتانسیل های موجود در این حوزه دانست .

ایشان عدم تعریف مفهوم متجانس و همگن از بوم گردی و حتی گردشگری، نبود حداقلی از استانداردها در بوم گردیها، نبود آگاهی و مهارت کافی در حوزه بوم گردی، عدم نقدینگی برای بازاریابی بین المللی ، عدم پذیرش توسط جوامع محلی و تأثیر منفی فرهنگی و اجتماعی بر جوامع محلی را از نقاط ضعف موجود در حوزه بوم گردی برشمرد.

وی ب ازسازی بناهای قدیمی در حال تخریب و فراموش شده، تشکیل تورهای خاص گردشگری با علایق در حوزه های مشخص، پذیرش تدریجی بوم گردی به عنوان صنعتی که می تواند به اشتغال و اقتصاد کشور کمک شایانی نماید، کشش افراد تحصیل کرده به حوزه بوم گردی، را از نقاط قوت این امر ذکرکرد.

اکبرپوردر انتها اذان کرد: با توجه به خدماتی که بوم گردی می تواند در راستای احیای فرهنگ و تاریخ ما بردارد و کمک هایی که می تواند به توانمندسازی اجتماعی و اقتصادی جوامع محلی بنماید اگر حتی آسیب‌هایی نیز داشته باشد منافع و نقاط مثبت آن بسیار بیشتر می باشد تا جایی که می توان آسیب ها و نقاط منفی را نادیده گرفت.